کافئین چگونه بر مغز تأثیر می گذارد؟

کافئین ریتم خواب و بیداری را تغییر می دهد، بر فرآیندهای شناختی و حتی بر خلق و خوی ما تأثیر می گذارد. در مقادیر متوسط، فواید زیادی ایجاد می کند، اما بیش از حد آن می تواند اثرات نامطلوبی داشته باشد.

تقریباً همه ما از تأثیرات اساسی کافئین بر مغز می دانیم؛ کافئین توجه بیشتری را ایجاد می کند و ما را احیا می کند. به همین دلیل ترجیح بر این است که قهوه اولین نوشیدنی ما در صبح باشد، زیرا به ما کمک می کند تا برای کارهای روزمره هشیار شویم.

 آیا کافئین به شکل دیگری بر مغز تأثیر می گذارد؟

حقیقت این است که اثر کافئین روی مغز تنها به افزایش وضعیت توجه محدود نمی شود، بلکه بسیار فراتر می رود . کارشناسان معتقدند که نوشیدن قهوه در مقادیر متوسط یک روند سالم است. تخمین زده می شود که تا 80 درصد از بزرگسالان در جهان قهوه می نوشند.

این در حالی است که وقتی قهوه را در حجم بسیار بالا مصرف می کنیم، مشکلات مختلفی را ایجاد می کند. به همین ترتیب، یکی دیگر از اثرات کافئین بر مغز، ایجاد وابستگی است. به این صورت که وقتی نوشیدن آن را متوقف می کنیم، سندرم ترک را تجربه می کنیم.

کافئین چگونه بر مغز تأثیر می گذارد؟

همانطور که می دانیم، ماده موثر قهوه کافئین است و این یک ماده روانگردان است. در واقع، این ماده پرمصرف ترین ماده روانگردان در جهان است. به خانواده آلکالوئیدها تعلق دارد که شامل محصولاتی مانند مورفین، نیکوتین یا کوکائین نیز می شود.

سطح هوشیاری را فعال می کند یا افزایش می دهد

این به این دلیل است که کافئین قادر به تغییر عملکرد انتقال دهنده های عصبی در مغز است. علاوه بر این، قهوه و کافئین همچنین بر دیگر فرآیندهای موجود در بدن مانند هضم ، متابولیسم و بینایی تأثیر می‌گذارد.

کافئین، آدنوزین و آدرنالین

از لحظه ای که بیدار می شویم و در طول روز، بدن به طور طبیعی ماده ای به نام آدنوزین تولید می کند. این عامل خستگی است و باعث می شود در شب احساس خواب آلودگی کنیم. با نوشیدن قهوه، این روند را می توان تغییر داد.

تعامل بین کافئین و آدنوزین باعث می شود که غده هیپوفیز هورمون هایی را ترشح کند که غدد فوق کلیوی را برای تولید آدرنالین تحریک می کند.

استفاده از قهوه در صبح و در محل کار برای فعال کردن مغز رایج است

با داشتن کافئین در مغز، با مسدود شدن آدنوزین و افزایش تولید آدرنالین ، گویی پیام هشدار دهنده ای به بدن ارسال می کنیم. این منجر به افزایش ضربان قلب و پمپاژ خون بیشتر و همچنین تنفس منظم تر می شود.

همه اینها در کنار هم باعث می شود بیشتر احساس اضطراب و تحریک پذیری کنیم. اثر اضافی دیگر این است که کافئین از جذب مجدد دوپامین، یک انتقال دهنده عصبی که بر روند خستگی و استراحت نیز تأثیر می گذارد، جلوگیری می کند. دوپامینی که دوباره جذب نمی شود غلظت آن را افزایش می دهد و این بخشی از توضیحی است که چرا ما به قهوه معتاد می شویم.

کافئین بر لوب های فرونتال مغز تأثیر می گذارد

کافئین لوب های پیشانی مغز را فعال می کند. این ناحیه فرآیندهایی مانند توجه و حافظه کوتاه مدت را تنظیم می کند.

مطالعات دیگر اشاره می‌کنند که راه دیگری که کافئین می‌تواند بر مغز تأثیر بگذارد، کمک به بهبود آسان‌تر خاطرات است. با این حال، این اثر تنها در کسانی که قهوه را زیاد مصرف نمی‌کنند مربوط می‌شود.

کافئین همچنین ظرفیت تمرکز را افزایش می دهد، به خصوص زمانی که احساس خستگی می کنید. با این حال، اطلاعات موجود نشان می دهد که مصرف بیش از حد آن، عملکردهای مربوط به سلامتی را در همه زمینه ها کاهش می دهد و حالت عصبی شدید ایجاد می کند.

سایر اثرات کافئین بر بدن

کافئین همچنین به برخی داروها کمک می کند تا سریعتر و موثرتر عمل کنند، مانند ایبوپروفن، پاراستامول یا آسپرین. قهوه به عنوان یک مسکن خفیف، به ویژه در سردردهای افت فشار خون قوی عمل می کند.

قهوه همچنین باعث می شود که کمتر اشتها داشته باشید. برخی از مطالعات نشان داده‌اند  که افرادی که به طور منظم قهوه می‌نوشند کمتر در اثر بیماری‌های قلبی، سرطان و دیابت جان خود را از دست می‌دهند.

کافئین برای مدت طولانی در بدن باقی می ماند. اولین اثرات آن پانزده دقیقه پس از مصرف آن احساس می شود و تا پنج یا شش ساعت بعد باقی می ماند. به همین دلیل است که نوشیدن یک قهوه بعد از ظهر می تواند استراحت شما را در شب مختل کند.