برگزاری کنکور دوبار در سال، فشار روی دانشآموزان را کمتر میکند
اتحادیه انجمنهای ایرانی علوم ریاضی، متشکل از انجمن ریاضی ایران، انجمن آمار ایران، اتحادیه انجمنهای علمی-آموزشی معلمان ریاضی ایران، شورای خانههای ریاضیات ایران، انجمن فیزیک ایران، اتحادیه انجمنهای علمی-آموزشی معلمان فیزیک ایران، انجمن رمز ایران، انجمن ایرانی تحقیق در عملیات، انجمن سیستمهای فازی ایران، انجمن علمی فرماندهی و کنترل ایران و انجمن سنجش از دور و GIS ایران، در ارتباط با مصوبه شورایعالی انقلاب فرهنگی در خصوص برگزاری دوبار در سال آزمون سراسری ورودی دانشگاهها و مؤسسات آموزشعالی بیانیهای صادر کرد.
به نقل از فرهنگستان علوم، خانه ریاضیات اصفهان، عضوی از اتحادیه انجمنهای ایرانی علوم ریاضی، در سال ۱۳۷۱، ضمن بررسی دقیق مشکل آزمونهای ورودی دانشگاهها و تاثیر منفی این نوع آزمونها، با برگزاری سمینار بررسی مسایل آزمونهای ورودی دانشگاهها و موسسات آموزش عالی، ابعاد مختلف اجتماعی، آموزشی و حتی تاثیرات منفی این آزمون بر خانوادهها و نحوه درک دانشآموزان از مسایل علمی و پیشبینی تاثیر این نوع آزمونها بر افت تحصیلی دانشآموزان و رشتههای تحصیلی علوم پایه و مهندسی، طرحی را تدوین و به مسولان عرضه نمود، تا بالاخره بخشی از این طرح با حمایت انجمن ریاضی ایران و شاخه ریاضی فرهنگستان علوم توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید، لذا خانه ریاضیات و سایر انجمنهای عضو ضمن حمایت از اجرای طرح، امیدوار هستند هرچه زودتر مشکلات آزمونهای ورودی دانشگاهها و تاثیرات منفی آنها برجوانان، خانوادهها و به طورکلی کیفیت آموزش کشور حل شود.
در مصوبه جدید شورایعالی انقلاب فرهنگی مبنی بر برگزاری دوبار در سال کنکور سراسری، اشکالات قبلی مرتفع شده و این مصوبه دارای مزایای زیر است:
«۱- چون فقط از دروس تخصصی آزمون به عمل میآید، میتوان وقت بیشتری برای هر موضوع در نظر گرفت و به جای تستهای حداکثر سه دقیقهای، مثلاً تستهای ۵ دقیقهای طرح کرد تا دانشآموز بتواند با انجام محاسبات به جواب برسد، و نه با مراجعه به محفوظات خود به سؤالات پاسخ دهد و این یعنی تقویت تفکر علمی در یادگیری دروس دبیرستانی و ایجاد قدرت حل مسئله و درک علمی مفاهیم که منجر به مطالعه دقیق کتابهای درسی خواهد شد (البته باید مطالب این کتابها نیز بازنگری شود).
۲- در این روش دانشآموزان برای ۴۰ تا ۶۰ درصد نمره آزمون ورودی باید با فراغت خاطر کتابهای درسی خود را دقیق و با درک و فهم مطلب مطالعه کنند و در آزمونهای دبیرستانی شرکت نمایند. هیچگونه خرج اضافی و فشار روانی هم برای خانواده آن ها بوجود نمیآید.
۳- از آنجا که کنکور سالی دو بار برگزار میشود و هر دانشآموز میتواند در هر دو آزمون شرکت نموده و از بالاترین امتیاز اخذ شده برای پذیرش در دانشگاهها، استفاده نماید، فشار روانی بر دانشآموزان و خانواده آنها از بین میرود.
۴- در این روش ملاک پذیرش، نمرات اخذ شده در سه سال (حدود ۳۰ جلسه امتحان) و یک آزمون ورودی از دروس تخصصی خواهد بود، که با تعیین وضعیت زندگی آینده دانش آموز در سه ساعت بسیار متفاوت خواهد بود.
۵- کسانی که بدون مطالعه و مقایسه روش قبلی و جدید و به دلایل نامعلوم با این مصوبه مخالفت میکنند، به نظر میآید وضعیت کنونی امتحانها در دبیرستانهای مختلف با سطوح گوناگون و امتحانهای غیرهم سطح را در نظر میگیرند، که در شرایط جدید آموزش و پرورش در شرایط جدید مجبور میشود آزمونهای نهایی را در سراسر کشور به صورت استاندارد برگزار نماید.
۶- امتحانات نهایی برای کلاسهای ششم دبیرستانها سراسری است و درحال حاضر فقط اشکال در تصحیح ورقههای امتحان است که آموزش و پرورش به راحتی میتواند این اشکال را برطرف نماید و در نهایت عدالت اجتماعی را برقرار کند.
۷- برای سالهای بعد همین روال برای امتحانهای مقاطع دهم و یازدهم تکرار میشود و در نهایت دانشآموزان در هر نقطه از کشور میتوانند با آرامش خاطر و بدون هزینههای اضافی در امتحانات نهایی و آزمون سراسری شرکت نمایند و در صورت نتایج علمی معقول، در دانشگاهها پذیرفته شوند.
اما برای اجرای این طرح، برخورداری از حداقل دانش دروس عمومی ضروری است، که با برگزاری آزمون مقدماتی پیش نیاز از دروس عمومی، به نحوی که داوطلبانی که به دانشگاهها راه مییابند، حداقل اطلاعات لازم از دروس عمومی را داشته باشند، ولی نمرات دروس عمومی در ردهبندی آنها موثر نباشد) قابل بررسی است و نیز افزایش کیفیت آزمونهای سازمان سنجش و تصحیح اوراق آزمونهای نهایی استاندارد و تشریحی که میتواند توسط دو دبیر مستقل، بدون ذکر نام دانشآموز تصحیح و در صورت مغایرت، با قضاوت دبیر سوم انجام شود.
اتحادیه انجمنهای ایرانی علوم ریاضی اعلام آمادگی میکند با همکاری اعضای حقوقی خود و با استفاده از تجارب و دانش آنها به کمک مسئولان آموزش کشور، این مشکلات را نیز حل کند. به امید اینکه مسئله سنجش از پذیرش جدا شود و دانشگاهها بتوانند در جهت حفظ استقلال و ارتقاء کیفیت آموزشی خود گامهای جدی بردارند.»