قاتل میدان نوبنیاد تهران اعدام نشد

رسیدگی به این پرونده از اواخر شهریورماه 99 با گزارش یک درگیری در میدان نوبنیاد تهران آغاز شد. پس از آن مأموران به محل رفتند و در بررسی‌های اولیه مشخص شد که مرد ۳۷ ساله‌ای به نام حمید توسط مرد جوانی با ضربه چاقو مجروح شده است. حمید به بیمارستان منتقل و متهم نیز بازداشت شد. در حالی که متهم در اداره آگاهی تحت بازجویی بود، از بیمارستان خبر رسید که حمید به علت شدت جراحات وارده فوت کرده است.

متهم به قتل در توضیح ماجرا به مأموران گفت: چند سال قبل در رستورانی مشغول به کار بودم که با دختری آشنا شدم و دو سال بعد به عقد هم درآمدیم. پس از آن محل کارم را عوض کردم، اما همسرم در همان رستوران کار می‌‌کرد. دو ماه پیش از این حادثه من و همسرم ازدواج کردیم و مستقل شدیم.

چند هفته از ازدواج‌مان نگذشته بود که به رفتارهای همسرم مشکوک شدم و فکر می‌کردم با حمید که مدیر رستوران بود، ارتباط  دارد. از شدت عصبانیت نمی‌دانستم چه کار می‌‌کنم. از همسرم خواستم با حمید قرار بگذارد. روز حادثه وقتی با حمید مواجه شدم از او خواستم تا دست از سر زندگی‌ام بردارد اما او موضوع را کتمان  کرد تا اینکه با هم درگیر شدیم و من در یک لحظه با چاقویی که در جیبم بود، ضربه‌ای به پهلوی او زدم.

وقتی حمید روی زمین افتاد، آنقدر ترسیده بودم که ابتدا چند متری فرار کردم اما وقتی دیدم همسرم با فریاد از مردم کمک می‌‌خواهد، به محل برگشتم و منتظر اورژانس و پلیس شدم.

با اعترافات صریح متهم و تکمیل تحقیقات، پرونده برای رسیدگی به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران رفت. در جلسه دادگاه اولیای دم درخواست قصاص کردند و متهم هم با تکرار اظهاراتش عنوان کرد که پشیمان است و عمدی در کارش نداشته است.

در پایان جلسه قضات با توجه به مدارک موجود و اظهارات صریح متهم او را به قصاص محکوم کردند و حکم در دیوان عالی کشور تأیید و قطعی شد.

در حالی که متهم در یک قدمی چوبه دار قرار داشت، توانست از اولیای دم رضایت بگیرد و این بار از جنبه عمومی جرم به دادگاه رفت.

در این جلسه متهم گفت: من قصدم کشتن حمید نبود، از اینکه او با همسرم گرم و صمیمی رفتار می‌‌کرد عصبانی شده بودم حالا هم بشدت پشیمانم و از شما می‌‌خواهم در صدور حکم با در نظر گرفتن شرایطم هنگام ارتکاب جرم، تخفیف قائل شوید.

پس از اظهارات متهم، قضات برای صدور حکم وارد شور شدند و متهم را به 3 سال حبس محکوم کردند. با احتساب روزهایی که متهم در زندان بوده، وی بزودی آزاد می‌‌شود.