کشت فراسرزمینی؛ فرصت به حساب می آید یا تهدید؟
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی خوزستان در خصوص فرصت یا تهدید بودن کشتهای فراسرزمینی توضیحاتی ارائه کرد.
تورج نوروزی در گفت و گویی، در پاسخ به این سوال که آیا کشت فراسرزمینی میتواند یک فرصت برای کشاورزی کشور به حساب آید یا باید به عنوان یک تهدید به آن نگاه کنیم، توضیحاتی ارائه کرد و گفت: کشت فراسرزمینی از دیدگاه کشاورزی یک فرصت بسیار خوب برای کشور است.
وی افزود: با توجه به بحران آبی در کشور و وضعیت خشکسالی که در سالهای اخیر کشور را فرا گرفته، کشت فراسرزمینی میتواند به عنوان یک فرصت زمینه را برای افزایش تولیدات کشاورزی کشور فراهم کند و به تامین محصولات مورد نیاز بپردازد.
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی خوزستان گفت: شاید از دیدگاه اشتغال، کشت فراسرزمینی یک تهدید به شمار آید اما باید به این مساله توجه داشت که در شرایط خشکسالی کنونی در کشور این کشت میتواند یک فرصت بسیار خوب برای تولید محصولات پر آببر باشد.
نوروزی عنوان کرد: اینکه از زمین، آب و امکانات یک کشور دیگر برای کشت محصولات کشاورزی استفاده شود و پس از آن محصول تولیدشده را به کشور وارد کنیم یک مزیت بسیار خوب است که باید به صورت جدیتری مورد توجه قرار گیرد.
وی ادامه داد: هرچند که در این کشتها باید از نیروی کار همان کشور استفاده شود اما مزیت آب مهمترین مسالهای است که کشت فراسرزمینی را به یک فرصت برای ما تبدیل میکند.
وی با بیان اینکه کشت فراسرزمینی برای کشتهای پر آببر بسیار موثر است و باید در دستور کار مسئولان امر قرار گیرد، ادامه داد: اگر شرایطی فراهم شود تا محصولات پر آببر مثل صیفیجات در کشورهای دیگر کشت شود و پس از آن برای مصرف وارد کشور شود اتفاقی بسیار خوب و موثر است.
معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی خوزستان با اشاره به اینکه باید به کشت فراسرزمینی از دیدگاه حفظ منابع آبی نگاه شود، گفت: بهترین استراتژی که میتوان در شرایط فعلی در بحث کشاورزی مورد توجه قرار داد این است که کشتهای استراتژیک در درون کشور انجام شود و کشتهای پر آببر به صورت فراسرزمینی در دیگر کشورها انجام و محصولات آنها وارد کشور شود.
نوروزی ادامه داد: منابع آبی داخل کشور در شرایط فعلی باید به کشتهای استراتژیکی که نیاز به توسعه آنها وجود دارد اختصاص داده شود و کشت فراسرزمینی بهترین فرصت برای این کار است تا بتوانیم محصولات غیر استراتژیک را به جای کشت در داخل کشور در یک کشور دیگر و با استفاده از منابع آبی آن کشور کشت کنیم.