چرا باید برای سلامتی امام زمان دعا کنیم؟

مگر خداوند، به امام مهدى(علیه السلام) عمر طولانى نمى دهد و او را سالم و تن درست نگاه نمى دارد که براى سلامتش باید دعا کنیم؟ و مگر دشمنانش او را مى بینند و یا قدرت آسیب رساندن به او را دارند؟

پاسخ :

بیمارى و پیشامدهاى طبیعى، یک عارضه عمومى براى همه انسان هاست و کمتر انسانى را مى توان یافت که در عمر چند دهه اى خود، از گزند آن در امان بوده باشد. گویى این سنّت الهى است که همه را بدین وسیله بیازماید و اجر صبر رنجشان را توشه آخرتشان کند. از این رو، امام زمان(علیه السلام) نیز مى تواند براى ساعت ها و روزهایى بیمار شود و پیکر مبارکش از خارى و یا زخمى رنجور گردد، همان گونه که امامان پیشین و پیامبران نیز روزها و گاه مانند ایوب(علیه السلام) سال ها بیمار بوده اند. بر این اساس، طول عمر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مستلزم بیمار نشدن ایشان و یا خلیدن خارى در پا و سقوط از جایى و شکستگى اندام مبارکشان نیست و چه بسا ناراحتى از کردار بسیارى، تن و روح مبارک ایشان را نیز بیازارد و براى چند صباحى، ایشان را به بستر بیمارى بکشاند.

افزون بر این، ممکن است در آینده، وقایع غیر قابل پیش بینى اتفاق بیفتد که امر قیام را با دشوارى هاى طاقت فرسا رو به رو سازد و یا به امام مهدى(عجل الله تعالی فرجه الشریف) آسیب رساند و سلامت ایشان را به خطر اندازد. این بدان معناست که از هم اکنون باید با دعا و توسّل در اندیشه رهیدن از این خطرها و به سلامت گذر کردن از دوره انتظار و حوادث قیام بود.

به سخن دیگر، ممکن است حکمت و نیاز به برخى ادعیه براى ما روشن نباشد؛ امّا براى پسینیان و آیندگان، نیازى حتمى و هویدا باشد.

همچنین مى توان این دعاها را ناظر به دوره غیبت صغرا نیز دانست؛ زیرا احتمال دسترسى دشمنان به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از طریق شناسایى نایبان خاص و مرتبطان با امام و فشار آوردن به آنها وجود داشته است و این دو احتمال براى وجود و پذیرش این ادعیه کفایت مى کند.

بر این پایه، تداوم سلامت ناجىِ ما، مى تواند به دعا و درخواست ما گره خورد. در این صورت مى توان با دعا و نیز صدقات و نذر و نیاز و خیرات و مبرّات، بیمارى هاى جسمى و خطر حوادث طبیعى را - که به طور عمومى ، دامنگیر همه انسان ها مى شود - و نیز گزند احتمالى دشمنان و همچنین رنج حاصل از گناهان و کردار ناشایست انسان ها را که ممکن است خود نیز در آن سهیم باشیم ، از آن وجود نازنین، دور نمود.

منبع : دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد ششم سال انتشار : ۱۳۹۳ از صفحه ۲۸۲ تا صفحه ۲۹۲