نسخه"قناعت"وزیر برای حداقل بگیران!

حجت اله اکبرآبادی؛ سیدصولت مرتضوی وزیر کار در پاسخ به این پرسش خبرنگار صدا و سیما که آیا با حداقل حقوق کارگری می توان زندگی کرد؟ گفته است با قناعت این مساله امکان پذیر است.

نمی دانیم قناعتی که وزیر کار از آن صحبت می کنند چه ویژگی‌هایی دارد و اصولا چگونه می‌توان آن را صرف کرد، اما خدمت ایشان باید عرض کنیم؛ دیر زمانی است که کار  از قناعت گذشته و کارگران و قشر آسیب پذیر جامعه مانده‌اند که چگونه با حداقل حقوق(هشت میلیون و ۲۰۰ هزار تومان)ماه شان را به آخر رسانده ودخل شان با هزینه‌های سرسام آور زندگی بخواند.

البته جناب وزیر نگفته‌اند که این قناعت را برای کارگران دارای سرپناه (منزل شخصی) در نظر گرفته‌اند یا کارگرانی که مستاجر بوده و کرایه‌های نجومی نیز برایشان در زندگی قوز بالا قوز شده است.بی شک کارگر شریفی که حداقل بگیر باشد و مستاجر،اگر مجرد بوده و تشکیل زندگی مشترک نیز نداده باشد، همین که شکم خود را با حداقل‌ها سیر کرده و از عهده اجاره خانه نیز برآید،دست مریزاد دارد و قطعا او در زمینه قناعت جلوتر از وزیر کاری است که   تصریح دارد خانواده قانعی دارد و با حقوق دولتی زندگی اش را اداره می کند.

بی شک شنیدن این حرف از زبان وزیری که در دیدار اخیر جامعه کارگری با رهبر معظم انقلاب حضور داشته جای سئوال است.آن هم در شرایطی که رهبری در این دیدار بر ارتقای زندگی قشر کارگر بعنوان یک اصل مهم در رشد تولید تاکید کردند.

بطور طبیعی طی این همه سال عموم ایرانی‌ها یاد گرفته‌اند که اصل قناعت را در زندگی شان به کار گیرند، اما به هر روی مشکل آنجاست که این قناعت نیز بویژه در رابطه با اقشار ضعیف جامعه کاربرد خود را از دست داده است و از هر گوشه هزینه‌ها که می زنند باز در جای دیگر کم می‌آورند.

 اینکه خود وزیر محترم کار از جامعه کارگری بوده‌اند و با مصائب کار و کارگری بیگانه نیستند، قابل تقدیر است اما ایکاش ایشان نسخه این"قناعت"که برای همه دارای ارزش نیز هست را در رابطه با حداقل بگیران ارائه می‌کردند.آن هم در شرایطی که به گفته کارشناسان اگر کارگری بخواهد در جنوب شهر تهران و با در نظر گرفتن ثبات قیمت ها، منزلی تهیه کند باید ۱۲سال به حقوق خود دست نزند. یعنی نه چیزی بخورد و نه پوشاکی برای خود و خانواده اش تهیه کند. بگذریم از سایر هزینه هایی که این روزها به علت تورم و گرانی های سرسام آور بدجوری روی اعصاب خانواده های ایرانی رژه می رود.

مخلص کلام اینکه خدمت جناب وزیر کار باید گفت اگر نمی‌توانید کاری برای ارتقای کیفیت زندگی کارگران در کوتاه مدت انجام دهید، حداقل سوهان روح آنان نیز نباشید.