اگر دلش را ندارید نخوانید؛ بعد از گذشت سه هفته علت فوت حسام محمودی مشخص شد

نمی‌دانم این نوشته کام چه کسانی را تلخ خواهد کرد، اما می‌نویسم چون بعد از داغ رفتن حسام محمودی عزیز، لازم است که تلنگری بزنیم به خودمان. حسام راست می‌گفت که آرمان و ایده داشت. از یک دهه پیش که شناختم‌اش در کلام‌اش چیزی جز افتادن در مسیر درست هنر سینما نبود.

از همان جنس دوستانی که هنوز هم پیرامون ما هستند و در مواجهه با این بازار مکاره یا به انزوایی سخت و دردناک رفته‌اند و یا اینکه تن به خواستِ بازارِ بی سر و صاحبی داده‌اند تا فقط درد تنهایی و عزلت را تحمل نکنند.

بی‌تعارف هیچ کس بیش از خودِ اهالی سینما به کشتنِ آرمان‌ها و آرزوهای جوانانی چون حسام برنخواسته است. تکلیف وزیر و مدیر که روشن است، اما چرا خودتان اینچنین بی‌رحم هستید؟ چرا امثال حسام که سر در کتاب و ریشه در تیٔاتر و دل در گرو هنر پیشرو دارند را، به عده‌ای لوده و باند‌باز و چاپلوس و موجودات هزار رنگ ارجحیت نمی‌دهید؟ چرا که شاید گیشه‌هایتان خالی بماند؟

علت فوت حسام محمودی

اشک‌ریختن و سخنرانی و عکس یادگاری و قربان‌صدقه‌های بعد از پدیدار شدنِ حسرت دیدن دوباره این عزیزان که حسام یکی از مظلوم‌ترین آنها بود، به پشیزی نمی‌ارزد. تا کی قرار است با این بساط خودی‌ها و غیرخودی‌ها و تشکیل حلقه‌ها و گنگ‌های پوچی که محصول آن می‌شود این سینمای فشلِ پر از ژست و اطوار، راه را به روی حسام و حسام‌ها ببندید؟!

ده‌ها بازیگر زن و مرد توانمند می‌شناسم که از دیدن این دیوار بلند خودخواهی، مشت مشت دارو می‌خورند تا همچنان امیدوارانه باشند تا شاید روزی یک سیلابِ سهمگین آگاهی این لجن‌ها را بشورد و آنها هم لبی در آب زلال هنر تر کنند. ‌ حسام وقتی مجبور شد برای دور نماندن از فضا و تصویر وارد بازی «مافیا» شود، گفت: «میثم هیچی بلد نیستم، من فکر می‌کردم آدم زرنگی‌ام، اما اینجا فهمیدم که مثل یک بره در چنگال گرگ‌ها اسیرم.» هزاران بار لعنت به گرگ‌هایی که این چنین آمال و آرزوهای جوانان عزیزی چون حسام ما را دریدند. میثم محمدی

پ ن: مطلع شدم که حسام محمودی سکته نکرده، خودکشی کرده؛ دلیلش رو می تونید توی این کپشن و اسلاید دوم پیدا کنید…(سینماتیک لایف)

صفحه اینستاگرامی سینماتیک لایف و میثم محمدی (خبرنگار)