میرسلیم چه می‌گوید؟!
حشمت اله سلطانی؛ سالیان متمادی است پیرامون صنعت خودرو سازی در ایران، بحث می‌شود، مع‌الوصف به خاطر حضور مافیای قدرت‌مند پشت این ماجرا که در ارکان قدرت نظام، نفوذ بالایی دارند و به اصطلاح حقّ و حساب همه به تناسب میزان نفوذشان، می رسد و همه راضی هستند، چه نیازی به ارتقاء کیفی و تطابق قیمت ساخت و فروش قیمت‌های خودروهای داخلی با استانداردهای روز جهان؟! خودرو به تعداد کافی تولید می شود، به هرقیمتی که این مافیا تعیین کند، فروخته می‌شود و مردم هم به خاطر این که همین تولیدکنندگان سیاست‌های‌شان را بر گسترش فرهنگ دلّالی و موضوع ارزش افزوده، متمرکز کرده‌اند، راه دلّالی و خرید و فروش و کسب ارزش افزوده و خواباندن پول و سرمایه و نقدینگی مملکت در دست دلّالان اصلی را درپیش گرفته اند.
دراین بین؛ آن چه که برسر اقتصاد مملکت می آید برای افرادی مثل میرسلیم؛ مهم نیست و صدالبته که بهانه‌ی نخ‌نما شده‌ی حمایت از تولید کنندگان داخلی؛ راه هرگونه انتقاد سازنده و درست را بر نخبگان و دلسوزان مسدود کرده است و هرگونه انتقاد به تولید کنندگان؛ بی حرمتی و توهین تلقّی می شود.
چندین سال باید پول‌های بادآورده‌ی رانتی و هنگفت در پای صنعت بی‌کفایت و دلّال مسلک خودروسازی ریخته شود و چندین نفر دیگر باید از این آشفته بازار مکّاره، به نان و نوا برسند و میلیاردها به جیب بزنند و چندین هزار و بلکه چند میلیون انسان در پای این معرکه ناخواسته، جان و مال بدهند و باخودروهای بی‌کیفیت، قربانی جاده‌های غیر استاندارد ایران بشوند تا جناب میرسلیم دست از این افاضات کاملا غیر فنّی و غیر علمی خود بردارد و میرسلیم‌ها؛ بصیرت و وجدان انسانی خود را باز یابند؟! کدام انسان عاقل، در کجای جهان بالای ۴۰۰-۳۰۰ میلیون و بالاتر، پول بی زبان را به آهن پاره‌هایی به نام پراید، تیبا، کوئیک و غیره می‌دهد، جز از سر ناچاری و یا برای کسب و کار و دلّالی؟!