واکنش لژیونر ایرانی والیبال به باند بازی
معنوی نژاد در پاسخ به این سوال که آیا در هیچ باندی در تیم ملی نیستی گفت: این پرسشها را اصلا جواب نمیدهم. باند من موقع آسیبدیدگی کمکم میکند تا با دست و پای باند پیچی شده بتوانم بازی کنم. به عبارتی من باندباز نیستم، باندپیچم.
با اخلاق و مثال زدنی.به قول خیلی از بچه های والیبال"حقش بود که برود و در ایتالیا بازی کند."او حال سفیر ایران در ایتالیاست.در شهر ورونا. از همان روزی که پیشنهاد کردند در ایتالیا بازی کند تصمیمش را گرفت و قدم در راهی بزرگ گذاشت.بدون شک سال ها بعد در تاریخ می نویسند که جوانی با اخلاق و حرفه ای به نام جواد معنوی نژاد افتخار والیبال ایران بود در لیگ برتر ایتالیا هم بازی می کرد.این گپی دوستانه است با لژیونر ایران.معنوی نژاد خیلی زود خاطراتش را مرور می کند و انگار خودش هم دوست دارد که به داستان روزهای خوب و لژیونر شدنش برسد.بازیکنی که کاپیتان تیمی بود که قهرمانی در نوجوانان آسیا را یدک می کشد.
حالا سومین بازیکن ایرانی هستی که در لیگ ایتالیا بازی می کنی.
بله، قبل از من بهنام محمودی و سعید رضایی در ایتالیا بازی می کردند و من سومین بازیکنی هستم که راهی این لیگ می شوم.به نظرم راه همان موقع باز شد و اگر حالا ملی پوشی به ایتالیا می رود به دلیل حضور چند سال پیش این عزیزان در آنجاست که با بازی های خوبی که انجام داده اند اعتماد را جلب کرده اند.امیدوارم من هم بتوانم بازیکنان جوان را به لیگ ایتالیا معرفی کنم.
خیلی ها این سوال برایشان پیش آمده که چه اتفاقی افتاد که جواد معنوی نزاد ایتالیا را برای ادامه والیبال انتخاب کرد.در شرایطی که به قول کولاکوویچ در ایران آنقدر به بازیکنان خوب پول می دهند که آنها قید بازی در اروپا را می زنند.
هر کسی نظر خودش را دارد.من دوست دارم تجربیات جدید را کسب کنیم و البته پیشرفت کنم.همه چیز پول نیست.ایتالیا یکی از بهترینهای والیبال جهان است و جا برای پیشرفت من دارد. من همیشه برای رسیدن به هدف تلاش میکنم.همه کسانی که در ارتباط با والیبال هستند می دانند که لیگ ایتالیا بهترین لیگ جهان. یک برند واقعی در والیبال دنیاست. در این لیگ ابتدا تلاش خودم و رقابت با بهترینهای جهان برای من لذتبخش و جذاب خواهد بود.
نظرت درباره ورونا چیست؟
هم شهر ورونا خوب است و هم در این تیم جای پیشرفت وجود دارد.این تیم در سال 2005 تاسیس شده است و فصل گذشته با کسب 50 امتیاز در جایگاه پنجم جدول رقابتهای سری A لیگ ایتالیا قرار گرفت.از نظر خودم و پس از مشورت هایی که انجام دادم گزینه مناسبی را انتخاب کرد.
پیشنهادی دیگری هم داشتید؟
داشتم، اما برای لژیونر شدن ایتالیا بهترین جاست. سال گذشته هم به من پیشنهاد شده بود، اما به دلایلی نتوانستم این پیشنهاد را قبول کنم.
چرا؟
سن من کم بود و با پیکان قرارداد داشتم. برای بازی کردن در سطح لیگ ایتالیا باید تجربه بیشتری داشت. از طرفی نمیتوانستم وسط بازیها تیم خودم را رها کنم. ما در کورس قهرمانی بودیم و این کار اخلاقی نبود.من برای رفتن به ایتالیا با گربیچ سرمربی تیم صربستان و سرمربی تیم ورونا بهطور مستقیم برای قراردادم حرف نزدم، اما زمانی که همراه تیم ملی صربستان در تهران بود ترتیب کارهای انتقالم داده شد.
از محمودی و رضایی مشورت نگرفتی؟
چرا. به خصوص سعید رضایی که سابقه حضور در لیگ ایتالیا را داشت و سعید معروف مشورت کردم و با آشنایی کامل روی تیمهای ایتالیایی تصمیم به لژیونر شدن گرفتم.
قطعا می دانی که حالا نگاه ها روی تو ویژه خواهد بود و کار سختی خواهی داشت.
قبول دارم اما والیبال حرفه من است.باید بگویم سخت تر از این کار دوری از خانواده است.اما من برای خودم هدف دارم و چون می خواهم پیشرفت کنم سختی ها را به جان می خرم.طبیعی است که ماندن در ایران برایم خیلی راحت باشد، اما ورونا تاثیر بیشتری روی آینده والیبال من خواهد گذاشت.حس خوبی دارم.وقتی قراداد من نهایی شد آنها در سایت باشگاه با انتشار عکسی از من به من خوشآمد گفتند. قراردادم یک فصل است، اما قابل تمدید و اگر هر دو راضی باشیم شاید تمدید کنم.
درباره رقم قراردادت و...
خیلی کمتر از ایران، اما سطح لیگ ایتالیا بالاست و چون به پیشرفتم فکر میکنم دوست دارم با قرارداد پایینتر بازی کنم. اگر همه چیز پول بود در ایران میماندم.
خیلی ها می گویند جواد معنوی نژاد هیچ حاشیه ای ندارد چون همیشه از آن فرار می کند.
خدا را شکر تاکنون که نداشتم و دوست ندارم داشته باشم.فکر می کنم حواشی برای پیشرفتم مانع بزرگی است. هرگز روی موضوعاتی غیر از مسائل فنی تمرکز نمیکنم.
پس در هیچ باندی در تیم ملی نیستی؟
این پرسشها را اصلا جواب نمیدهم. باند من موقع آسیبدیدگی کمکم میکند تا با دست و پای باند پیچی شده بتوانم بازی کنم. به عبارتی من باندباز نیستم، باندپیچم.
نظرت درباره تیم ملی،نیمکت نشینی و خود کولاکوویچ چیست؟
راه ما با ایگور کولاکوویچ تازه آغاز شده است و باید به یک مربی حرفهای وقت داد تا تفکراتش را پیاده کند.درباره نیمکتنشینی هم باید بگویم که بستگی به مربی دارد. این که بازی کنم یا روی نیمکت بنشینم نظر مربی است، اما من همیشه تمرین میکنم و تشنه بازی کردنم.در پایان می خواهم بگویم که میخواهم سفیر والیبال ایران در ایتالیا باشم و قدرت جوانان ایرانی را به همگان در اروپا نشان بدهم.