نیمکت استقلال؛ چشم انتظار ستاره های جوان

 شروع لیگ نزدیک است. تیم‌ها تمام توان خود را جمع می‌کنند تا در جریان لیگ از اندوخته‌شان برداشت کنند اما در بین 16 تیم لیگ برتری، سرخابی‌ها بیشتر به چشم می‌آیند و زیر ذره‌بین فوتبالی‌ها هستند.

علیرضا منصوریان سرمربی جوان استقلال که در لیگ برتر فصل گذشته فرجام خوشی داشت (بر خلاف نیم فصل اول) حالا به سکوی قهرمانی فکر می‌کند و برای رسیدن به این سکو، بیش از تمام رقبا به پرسپولیس می‌اندیشد و شکست دادن مردی که روی نیمکت این تیم می‌نشیند. به همین دلیل هم سعی کرد در فصل نقل و انتقالات بمب بترکاند. بمب‌های استقلال به همان اندازه که باعث سربلندی او شدند به همان اندازه هم باعث سرزنش او شدند و امروز وقتی از اردوی استقلال خبر می‌رسد که مجتبی جباری مصدوم است منتقدان سر خود را بالا می‌گیرند و می‌گویند: «ما پیش‌بینی چنین روزی را کرده بودیم.»

اما منصوریان به حساب خودش بهترین خریدها را کرده است و انتظار لیگی را می‌کشد که رو به سکوها دوباره دور افتخار بزند. اما پشت این عینک خوشبینی که سرمربی استقلال به چشم زده حقایقی است که می‌تواند لبخند را از روی لب او بردارد. سن و سال بازیکنانی که او با افتخار پشت سر آنها ایستاده می‌تواند نخستین گره کور موفقیت او باشد و در نهایت تجربه فصل پیش را به یاد او بیاورد. وقتی در پشت فهرست خریدهای استقلال، چهره مضطرب بازیکنانی مثل فرشید اسماعیلی دیده می‌شود و یا در میان بی توجهی‌های آقای مربی، مجتبی حقدوست به خاطر نداشتن رضایتنامه به نفت برمی‌گردد این سوال در ذهن مشغول هوادار تداعی می‌شود که منصوریان را در روزهای سخت لیگ قبل چه کسانی نجات دادند؟ چطور بختیار رحمانی خیلی زود چمدان‌های خود را بست و در لابه‌لای انتقاد فوتبالی‌ها از باشگاه استقلال رفت؟ چطور نورافکن جوان بعد از یک نیم فصل بی توجهی دفاع از هم گسیخته استقلال را نجات داد و به همراه امید ابراهیمی‌همان بازیکنی شد که منصوریان می‌خواست؟ این سوالات بی جواب می‌تواند در لیگ هفدهم اما جواب خود را بگیرد. شاید داستان بختیار یک بار دیگر در قامت بازیکن دیگر خودش را نمایان کند.