با نامزدم به بن بست رسیده‌م/ نمی‌تواند شریک خوبی برای زندگی باشد/ نمیدانم کی و چگونه به این نامزدی بد پایان بدهم!
در این مقاله قصد داریم راه‌های اصولی تمام کردن نامزدی را با شما در میان بگذاریم که بتوانید با هزینه عاطفی کمتر این شرایط را مدیریت کنید.
احتمالا شنیده‌اید که می‌گویند نامزدی یکی از شیرین‌ترین دوران زندگی است. راستش را بخواهید این دوران همیشه آنقدر که شنیده‌اید شیرین نیست و گاهی یکی از پر چالش‌ترین روزهای زندگی فردی است که در ایام نامزدی متوجه شده است همه چیز آنطور که می‌خواستند خوب پیش نرفته و لازم است نامزدی را تمام کنند! اما بهم زدن نامزدی اغلب راحت نیست، در واقع نامزدی یک رابطه تقریبا رسمی است که پای خانواده‌ها به آن باز شده است و برای تمام کردن آن باید بتوانید توجیه قانع کننده‌ای برای خودتان، شریک عاطفی‌تان و خانواده‌هایتان داشته باشید. در این مقاله قصد داریم راه‌های اصولی تمام کردن نامزدی را با شما در میان بگذاریم که بتوانید با هزینه عاطفی کمتر این شرایط را مدیریت کنید.
قبل از تصمیم به بهم زدن نامزدی این موارد را مد نظر قرار دهید
از تصمیمی که گرفته‌اید مطمئن شوید
قبل از هر اقدامی برای علنی کردن تصمیمتان باید مطمئن شوید تصمیمی که گرفتید درست است و می‌توانید پای آن بمانید. مطمئن شدن از یک تصمیم تنها با رجوع کردن به حس و حالتان ممکن نیست، برعکس باید مطمئن شوید این یک تصمیم هیجانی و احساسی نیست بلکه کاملا اصولی و منطقی است و همه جوانب را در نظر گرفته‌اید. نمی‌توانید یک روزه به این نتیجه برسید که نامزدی‌تان را تمام کنید یا با هر بار بحث کردن یا دلخور شدن از یکدیگر رابطه را تا پای جدایی بکشانید. هیچ عجله‌ای برای این کار نداشته باشید، کمی صبر کنید تا بتوانید در یک شرایط پایدار از لحاظ روحی تمام ابعاد ماجرا را بررسی کنید. شما حتی نباید تا زمانی که از تصمیمتان مطمئن نشده‌اید این موضوع را با شریک عاطفی‌تان مطرح کنید. حتی زمانی که این تصمیم را از جوانب مختلف بررسی کردید باز هم کمی به خودتان فرصت دهید تا زمان مناسب این کار فراهم شود. از خودتان بپرسید چه چیزی در نامزد من وجود داشت که باعث شد با او نامزد شوم و حالا وجود ندارد؟ سهم من از مشکلات چقدر است؟ راهی برای حل مشکلات وجود دارد؟ این تصمیم به نفع هر دوی ماست؟ شریک عاطفی‌ام می‌تواند مشکلات را بپذیرد و حل کند و …؟ جواب تمام سوال‌هایتان را بیابید بعد تصمیم بگیرید.
صلاح کار خودتان و شریک عاطفی‌تان هر دو مهم است
نامزدی یک تعهد است، ممکن است شما در دوران نامزدی عقد نکرده باشید اما این دلیل نمی‌شود که شما تعهدی به شریک عاطفی‌تان نداشته باشید و از طرف دیگر اگر دو دوران نامزدی عقد کرده باشید به دلیل اینکه عروسی نکرده‌اید دلیل بر این نمی‌شود که تعهدات رسمی و قانونی ازدواج شامل حالتان نشود. از این موارد هم بگذریم برای تمام کردن رابطه در هر مرحله‌ای هستید نباید تنها خودتان و صلاح خودتان را در نظر بگیرید و مسئول هستید که صلاح کار شریک عاطفی‌تان را نیز در نظر بگیرید. صلاح شریک عاطفی را در نظر گرفتن تنها به ماندن در رابطه محدود نمی‌شود! گاهی تمام کردن یک رابطه ناسالم به نفع هر دوی شماست، اما باید کمک کنید او این موضوع را درک کند و با آسیب کمتری این مرحله را پشت سر بگذراند یا شاید گاهی صلاح کار او در این باشد که کمی جدایی را به تاخیر بیندازید تا مثلا بعد از پایان امتحاناتش موضوع را با او مطرح کنید. در هر صورت باید به جز مواردی که برایتان مهم است به مواردی که برای شریک عاطفی‌تان نیز مهم است توجه کنید. این بستگی به شرایط شما و شریک عاطفی‌تان دارد. البته خط قرمزهایی وجود دارد که ضروری است شرایط را با در نظر گرفتن حفظ سلامت روان و جسم خودتان مدیریت کنید، شرایطی مانند خشونت‌های جدی جسمی، اعتیاد، اختلالات شخصیت مزمن و … باعث می‌شود شما سریع‌تر درباره جدایی تصمیم بگیرید که کار صحیحی است.
حرف مردم به هیچ عنوان نباید روی تصمیمتان اثر داشته باشد
یکی از مهم‌ترین مواردی که باید در تصمیمتان برای بهم زدن نامزدی در نظر بگیرید این است که حرف و ترس از قضاوت دیگران به هیچ عنوان نباید روی تصمیم شما اثر بگذارد. متاسفانه خیلی از افراد با وجودی که نشانه‌های جدی نامناسب بودن فرد مقابل را در دوران نامزدی می‌بینند به دلیل ترس از قضاوت شدن توسط دیگران نامزدیشان را حفظ می‌کنند و نتیجه‌اش یا طلاق بعد از چند سال زندگی است، یا جدایی با وجود فرزند و از آن‌ها بدتر طلاق عاطفی و زندگی مشترک سرشار از مشکل و چالش! صحبت‌های نازنین را در این مورد بخوانید:” من دوران نامزدی متوجه شدم رضا مصرف شیشه داره ولی واقعا جرات نداشتم بگم، چون یکسال تمام بابام رو راضی کردم که رضایت بده به ازدواج ما، همه دختر عموهام هم منتظر نتیجه ازدواج ما بودند چون همیشه یه رقابتی بین ما بود و خودشون زندگی خوبی نداشتند، با خودم گفتم بعد ازدواج کمک می کنم ترک کنه، نمی دونستم کارم به اینجا می‌کشه که با دوتا بچه بعد ۹ سال بخوام طلاق بگیرم”، صحبت‌های فرشاد مراجع دیگر ما را نیز بخوانید:” نرگس خیلی حسود بود، تو دوران نامزدی یه روز متوجه شدم شماره تک تک همکارهای خانم من رو از گروه کاری شرکت برداشته سیو کرده رو گوشی خودش! تو مهمونی‌های خونوادگی می‌گفت حق نداری با هیچ کدوم از دخترای فامیل صحبت کنی، همه متوجه حساسیتش شده بودند ولی من همش ازش طرفداری می‌کردم میگفتم نه حساسه دوسم داره مشکلی نیست، نمی‌خواستم کم بیارم الان همین بدبینی و حسودی بزرگترین دغدغه زندگی ماست، حتی یک شب منو تنها نمی‌ذاره و منو مجبور کرده پیجر بذارم تو ماشین، واقعا این حجم از بدبینی و کنترل گری داره منو از پا در میاره”. چند مورد از این مسائل این چنینی را باید بخوانید تا متوجه شوید حرف مردم ارزش تباه شدن زندگی‌تان را ندارد؟
مطمئن شوید این کم هزینه‌ترین راه است
تصمیم به جدایی نباید اولین گزینه شما باشد! برقراری رابطه عاطفی یک سرمایه‌گذاری عاطفی، زمانی و مالی است و به راحتی به دست نیامده است که به راحتی پرونده‌اش را بیندید و کنار بگذارید، در ضمن بستن پرونده رابطه به همین راحتی هم نیست، شما از جدایی درصدی از آسیب‌های عاطفی را تجربه خواهید کرد و آن را به شریک عاطفی‌تان نیز منتقل می‌کنید. مطمئن باشید جدایی کم هزینه‌ترین راه برای تصمیم گیری در این رابطه است نه آسان‌ترینش! افراد زیادی هستند که در رابطه نامزدیشان همواره چالش، بحث و بگو مگو داشتند و از آن بیرون آمدند اما هنوز بعد از سال‌ها و با وجود تشکیل یک رابطه جدی دیگر به یاد نامزدشان هستند و حتی اگر توانایی مدیریت هیجانات منفی‌شان را داشته باشند حسرت گذشته را می‌خورند و متوجه می‌شوند با یک گفتگو سازنده و کمی وقت گذاشتن می‌توانستند مشکلاتشان را حل کنند اما چون حل مشکلات مستلزم زمان گذاشتن و تغییر عادات قوی است، انتخاب نمی‌شود! بنابراین فقط در لحظه حال را نبینید، تصمیم جدایی را باید با آینده‌نگری جدی اجرایی کنید.
چطور این تصمیم را اعلام و عملی کنید؟
عجله نکنید و به دنبال زمان مناسب باشید
وقتی از تصمیمتان برای جدایی مطمئن شدید باید زمان مناسب آن را نیز پیدا کنید. آیا خودتان آمادگی این جدایی را دارید؟ شریک عاطفی‌تان چطور؟ آیا او وسط یک امتحان مهم، یک موقعیت کاری با اهمیت یا شرایط روحی خاصی است یا این جدایی اثرات منفی روی مقطع مهمی از زندگی او دارد؟ خانواده‌هایتان چطور؟ شما نباید فقط خودتان را در نظر بگیرید، منتظر فرصت مناسبی باشید که بتوانید بدون آسیب کمتر این موضوع را مطرح کنید ممکن است ناچار باشید مدتی منتظر بمانید.
اولین کسی که باید خبردار شود شریک عاطفی‌تان است
بهم زدن نامزدی یک تصمیم بین شما و شریک عاطفی‌تان است و نباید این موضوع را شریک عاطفی‌تان از دیگران بشنود. درست است که در قسمت‌های مختلف مقاله تاکید کردیم خانواده‌های شما هم درگیر این موضوع هستند اما این به هیچ عنوان به آن معنی نیست که آن‌ها تصمیم گیرنده هستند یا حق بیشتری نسبت به شریک عاطفی شما دارند! نباید این موضوع را جار بزنید آنهم قبل از اینکه با شریک عاطفی‌تان مطرحش کرده باشید. ابتدا باید شما دو نفر به ایننتیجه مشترک برسید سپس با یکدیگر تصمیم بگیرید این موضوع را چطور عملی کنید، او هم به اندازه شما در این تصمیم حق و حقوق دارد و شاید حتی دلش نخواهد موضوع را به همه خبر دهد. تصمیم با شما دو نفر است تنها کسی که می‌تواند قبل از شریک عاطفی‌تان از موضوع باخبر شود مشاورتان است!
صریح و شفاف صحبت کنید
شریک عاطفی شما حق دارد بداند نامزدی‌اش چرا بهم می‌خورد! صریح و و روشن باشید حتی اگر واقعیت تلخ باشد باید بتوانید به روشنی درباره آن صحبت کنید! اگر او از نظر شما ایرادی دارد باید ایرادش را بداند تا اگر یک نقطه ضعف است آن را برطرف کند و برای رابطه بعدی‌اش فرد بهتری باشد و اگر ایرادی ندارد باید برای او توضیح دهید که چرا پذیرای او و حسن‌هایش نیستید؟ این شعارها را کنار بگذارید و چنین بازی راه نیندازید:” تو دختر/پسر خوبی هستی ولی من لیاقتت را ندارم”، ” من تو رو بدبخت می‌کنم”، “به خاطر خودت می‌گم جدا بشیم” و … هیچ کدام از جملات به پذیرش جدایی او کمکی نمی‌کند. شما و او تصمیم گرفتید نامزد باشید و حالا باید بدانید چرا این انرژی هدر رفته است و چرا باید آن را کنار بگذارید، پس بازی را کنار بگذارید و رو راست باشید.
مسئول هستید کنار او باشید تا این قضیه را بپذیرد
اگر برهم زننده رابطه شما هستید، حتی اگر شریک عاطفی‌تان دلیل اصلی این جدایی باشد باید تا جای ممکن کمک کنید این جدایی برای هر دوی شما آسان‌تر شود. جدایی قطعا همراه چالش و تنش آگاه و ناآگاه است، شما مسئول حفظ سلامت روان خودتان و شریک عاطفی‌تان هستید حتی زمان جدایی! قرار نیست چون در حال جدایی هستید بتوانید چشم‌هایتان را ببندید و هر آسیبی که ممکن است به طرف مقابل برسانید. البته همانطور که پیشتر ذکر کردم اگر پای سلامت روانی و جسمانی شما وسط باشد و طرف مقابل پرخاشگری جسمی داشته باشد، یا درگیر اعتیاد خطرناک باشد، اختلالات روانی و شخصیتی مزمن داشته باشد و … نباید به بهای آسیب به خودتان کنار او بمانید اما همیشه تعیین این مرز راحت نیست و شما نمی‌دانید ماندن و کمک کردنتان به نامزدتان کار اصولی است یا خیر، در این موارد بهتر است از مشاور کمک بگیرید.
قدم به قدم پیش روید و به یکباره همه چیز را تمام نکنید
تمام کردن نامزدی یک شبه اتفاق نمیفتد و نباید سعی کنید آن را بدون مقدمه و بدون هیچ برنامه‌ای تمام کنید. فقط ازدواج نیست که نیاز به برنامه ریزی دارد، تمام کردن نامزدی نیز به همان اندازه نیازمند برنامه ریزی و قدم به قدم پیش رفتن است! خود را در مقابل عمل انجام شده قرار ندهید، شما باید بدانید بعد از اعلام درخواست این جدایی به نامزدتان قدم بعدی‌تان چه چیزی است، مثلا باید بدانید اگر او پذیرفت مرحله بعدی چیست و اگر نپذیرفت چه عکس العملی باید نشان دهید؟ تا زمانی که همه جوانب را پیشبینی نکرده‌اید قدم اول را بر ندارید.
دنبال مقصر و متهم نباشید
حالا که تصمیم به بر هم زدن نامزدی گرفته‌اید دنبال مقصر و متهم نباشید و دنبال اینکه به او ثابت کنید چقدر در این زمینه مقصر بوده است! این چیزی را برای شما عوض نمی‌کند، آنچه مهم است این است که شما بدانید سهمتان از این جدایی چقدر است؟ نقاط ضعفتان چیست و چطور باید این نقاط ضعف را برطرف کنید تا فرد بهتری برای رابطه شوید. اینکه نامزدتان بعد از جدایی می‌خواهد این نقاط ضعف را در خودش بپذیرد و تغییر دهد یا خیر به خودش مربوط است و نباید برای خنک کردن دلتان یا اثبات خوبی خودتان بخواهید چیزی را به او ثابت کنید.