علل رواج ناخن جویدن در کودکان
جویدن ناخن در میان کودکان بیش از سایر گروه‌های سنی رواج دارد.
جویدن ناخن در میان کودکان بیش از سایر گروه‌های سنی رواج دارد. به‌عنوان‌مثال ناخن جویدن کودک ۲ ساله بیش از ناخن جویدن در افراد بالای ۱۰ سال است.
در کودکان به‌ویژه آن‌هایی که هنوز به‌طور روان و کامل از توانایی صحبت‌کردن برخوردار نیستند، شرح و بازگو کردن حالات درونی مانند ترس و استرس بسیار مشکل است. این موضوع باعث می‌شود مشکلات روحی کودک سربسته باقی بمانند و به دلیل فشار زیادی که به کودک وارد می‌شود، جویدن ناخن به‌عنوان یک عامل کاهنده استرس عمل کند.
کودکان مشکلات و استرس‌ها را به‌خوبی درک می‌کنند اما از بیان درست آن‌ها برای دیگران عاجز هستند و نمی‌توانند با بیان فشار روحی خود از دیگران درخواست کمک کنند.
همچنین در مواردی نیز کودک اقدام به شرح علت ناراحتی و استرس خود در نزد یکی از اطرافیان می‌کند اما ممکن است طرف مقابل، مشکل کودک را به‌درستی درک نکند و به بهبود شرایط او کمکی نکند.
در این شرایط کودک تحت‌فشار مجبور است فشار روحی خود را به‌تنهایی تحمل کند و مقداری از اضطراب خود را از طریق جویدن ناخن کاهش دهد.