مراقب باشید؛ این تمرین ورزشی باعث پیری زودرس پوست صورت میشود

دکتر جرالد ایمبر در ویدیویی که تقریباً ۳ میلیون بار دیده شده است می پرسد: «آیا تا به حال یک دونده استقامت را دیده اید که چهره ای لاغر و پیر نداشته باشد؟»

او ادامه می‌دهد: «دویدن باعت تحلیل رفتن زانوها، مچ پا و کمر می شود.»

بگه گفته ایمبر یکی از دلایلی که دویدن زیاد منجر به پیری زودرس صورت می‌شود، تکان هایی است که هنگام دویدن، به صورت وارد می شود. او خاطرنشان می‌کند که سوتینی برای اینکه صورت را در جای خود نگه دارد وجود ندارد.

ایمبر می گوید: «اگر به هر فیلم اسلوموشن یا کمدی رمانتیکی نگاه کنید که در آن دو نفر به سمت یکدیگر می‌دوند، خواهید دید که گونه‌های آنها بالا و پایین، می‌رود. هر بار که پاشنه پا به زمین می رسد، مقداری کلاژن و بافت الاستیک را می کشد. این باعث از دست دادن قابلیت ارتجاعی پوست می شود. این اتفاق یک واقعیت غیرقابل انکار است زیرا می توانید حرکت آن را ببینید».

یکی دیگر از دلایلی که ایمبر برای چهره های لاغر و پیر ذکر می کند، از دست دادن حجم صورت است. او می‌گوید دوندگان مسافت‌های طولانی در ابتدا لاغر هستند و همه افراد با افزایش سن حجم صورت خود را از دست می‌دهند، که می‌تواند با ورزش شدید بیشتر مشخص شود.

دکتر بوریس پاسکوور، جراح پلاستیک صورت و ترمیمی در دانشکده پزشکی راتگرز نیوجرسی، می‌گوید که مخالف این نظر نیست. او می گوید: «اگر شما تمام این تمرینات هوازی با شدت فوق العاده بالا را انجام دهید، چربی بدن را در همه جا از دست خواهید داد و اگر چربی بدن را در صورت خود از دست بدهید، خوب آن وقت ظاهری لاغر خواهید داشت.»

او می‌گوید، اما هیچ شواهد بالینی عینی وجود ندارد که این تصور را ثابت کند که جهش هنگام دویدن و کشش پوست باعث پیری پوست می‌شود. پاسکوور این ویدیو را تفسیر شخصی دانست تا علمی.

البته ایمبر نیز متذکر شده است که نظرات شخصی خود را بیان می کند. او ورزش هایی را مانند دوچرخه سواری ثابت توصیه می کند که تاثیرشان روی بافت نرم حداقلی باشد. او اضافه می‌کند که دویدن کم روزانه یا چند بار در هفته کاملاً خوب است، اما نکته این است که باید از دویدن پر شدت که تکانه های آن به صورت منتقل می شود، اجتناب کنید.

تاثیر دویدین بر قلب

فراتر از تاثیری که دویدن طولانی مدت می تواند بر پوست و مفاصل بگذارد، این سوال مطرح است که بر قلب چه تأثیری می گذارد.

دکتر اندرو فریمن، مدیر پیشگیری و سلامت قلب و عروق می گوید: «فواید ورزش منظم از جمله کاهش فشار خون، بهبود کلسترول و افزایش سلامت روان واضح است. اما دویدن طولانی مدت ممکن است برای قلب هم خوب باشد و هم بد». فریمن می گوید که دوندگان ماراتن نشانه های کوچکی از آسیب میوکارد مانند تروپونین را در خون و درجاتی از زخم عضله قلب که پس از مدتی دویدن طولانی مدت رخ می دهد را نشان می دهند.

او اضافه می‌کند که هر سال در ماراتن‌ها، حتی در مسابقات رقابتی‌تر که در آن افراد برای چندین دهه تمرین کرده‌اند، دوندگان دچار حمله قلبی می‌شوند.

با این اوصاف، ما می دانیم افرادی که تحرک بیشتری دارند کم تر به بیماری قلبی دچار می شوند. بنابراین متعادل کردن همه اینها دشوار است.

ممکن است درجات متفاوتی برای ورزش وجود داشته باشد، اما ممکن است برای افراد مختلف بسیار متفاوت باشد.

حداقل ها واضح هستند: «اگر اصلاً ورزش نکنید، نتایج همیشه وحشتناک هستند. اما برخی افراد می توانند صدها کیلومتر بدون مشکل بدوند در حالی که برخی دیگر نمی توانند و بسیار دشوار است که بدانیم چه کسی این مشکل را خواهد داشت.

فریمن به افراد توصیه می کند ابتدا با پزشک خود مشورت کنند و سپس ۳۰ دقیقه در روز تمرینات هوازی انجام دهند.

او می‌گوید: «با رسیدن به سطوح ورزش حرفه ای در مورد اینکه چه چیزی درست است، بحث‌های زیادی وجود دارد. اما من واقعاً می‌خواهم مراقب باشم که مردم را از ورزش کردن منصرف نکنیم.»