//
کد خبر: 426538

فناوری|چاپ سه‌بعدی قلب انسان

محققان دانشگاه استنفورد به‌دنبال چاپ سه‌بعدی قلب انسان و پیوند آن به خوک زنده هستند

دانشمندان دانشگاه استنفورد قراردادی را امضا کرده‌اند تا برای چاپ سه‌بعدی قلب انسان و پیوند آن به خوک کمک مالی دریافت کنند.

دانشمندان دانشگاه استنفورد آمریکا یک قرارداد فدرال 26.3 میلیون دلاری را امضا کرده‌اند تا به چاپ سه‌بعدی قلب انسان از سلول‌های بنیادی و پیوند آن به خوک‌های زنده بپردازند.

پیوند عضو می‌تواند جان انسان‌ها را نجات دهد، اما لیست‌های انتظار طولانی و احتمال ردشدن آن‌ها موضوعی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. دانشمندان استنفورد در حرکتی روبه‌جلو برای حل این مشکل، در تلاش هستند برخی اندام‌ها را با چاپگر سه‌بعدی توسعه دهند و ابتدا این اندام‌های توسعه‌یافته با سلول‌های بنیادی را روی حیوانات بررسی کنند. در همین راستا، محققان استنفورد قراردادی برای کاشت قلب انسان در خوک‌های زنده امضا کرده‌اند و برای انجام این آزمایش کمک مالی نیز دریافت می‌کنند.

پروژه جدید محققان استنفورد: پیوند قلب توسعه‌یافته با چاپگر سه‌بعدی به خوک‌های زنده

وقتی اندام‌های بیمار شروع به ازکارافتادن می‌کنند، اغلب تنها گزینه باقی‌مانده پیوند عضو است. اما معضل اصلی کمبود عضو است و بسیاری از بیماران در لیست انتظار، جان خود را از دست می‌دهند.

حتی اگر بیمار خوش‌شانس باشد و به‌موقع بتواند عضوی را که به آن نیاز دارد، دریافت کند گاهی اوقات نیز امکان پیوند وجود ندارد و بیمار نمی‌تواند عضو پیوندی را دریافت کند. اما اگر بتوان با کمک سلول‌های بنیادی و چاپگر سه‌بعدی، اندام و عضو موردنظر برای بیمار را توسعه داد، مشکل برطرف می‌شود.

طی سال‌های گذشته، محققان آزمایش‌های بسیاری در این زمینه انجام داده‌اند و این موضوع جدیدی نیست. حالا در گامی بزرگ‌تر، تیمی از دانشمندان استنفورد قراردادی فدرال را با آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته برای سلامت موسوم به ARPA-H به ارزش 26.3 میلیون دلار امضا کرده‌اند تا بتوانند قلب انسان را با چاپگر سه‌بعدی توسعه داده و روی خوک‌های زنده آزمایش کنند.

توسعه اندامی پیچیده و مهم همچون قلب با چاپگر سه‌بعدی، موضوع مهمی است و اگر محققان استنفورد بتوانند این پروژه را به سرانجام برسانند، تحولی بزرگ در پیوند اعضا به نام آن‌ها به ثبت می‌رسد. در صورت موفقیت این پروژه، وارد دوره جدیدی از توسعه بیولوژیک اندام‌های پیوندی می‌شویم.

توضیحات بیشتر در مورد این قرارداد در نشریه دانشگاه استنفورد منتشر شده است.