بلوغی که دهه هشتادی‌ها زودتر به آن رسیدند/ دهه شصتی‌ها محروم‌ترین نسل
یک استاد دانشگاه گفت: دهه شصتی‌ها نسبت به دهه پنجاهی‌ها و چهلی‌ها محدودیت زیادی داشتند، محدودیت‌های ناشی از جنگ و تحریم‌ها سبب شد بچه‌های دهه شصت واقعاً در محرومیت بزرگ شوند، بنابراین آن بلوغ اجتماعی به تاخیر افتاد. اما برای نسل دهه هشتادی این‌طور نشد.
این روزها از نسل جدید زیاد شنیده می‌شود، نسلی که قبل‌تر نه‌تنها مورد توجه نبود بلکه حتی مورد بی‌اعتناعی هم قرار می‌گرفت، شاید خیلی‌ها معتقد بودند دهه هشتادی‌ها نسل بی‌دغدغه‌ای هستند و نگاه‌شان به جهان و انسان سطحی است، اما حوادث اخیر برگ جدیدی از این نسل رو کرد، نشانه‌های پررنگی که حالا متخصصان معتقدند جهان دهه هشتادی‌ها بزرگ‌تر از چیزی‌ست که گمان می‌شد.
دراین‌باره شهلا کاظمی‌پور، جمعیت‌شناس می‌گوید: «نسل قدیم در کانون خانواده بزرگ می‌شدند و خواسته‌های آن‌ها محدود به همان خانواده بود، شاید حتی دوچرخه هم نداشتند، اما دهه هشتادی‌ها نه تنها خیلی راحت به این خواسته‌ها رسیدند، مثلاً داشتن چیزی مانند تلفن همراه، بلکه به قدرت و سرعت تکنولوژی‌های ارتباطی آشنا شدند و با آن‌ها رشد پیدا کردند، بنابراین جهان این نسل دیگر کانون خانواده نیست، حتی تهران و ایران هم نیست، جهان این نسل بسیار بزرگ است.»
بلوغ اجتماعی؛ نسلی که زودتر از هم به آن رسید
اما شگفتی نسل جدید فقط به بزرگی جهان آن‌ها مربوط نیست، درحالی‌که تصور می‌شد این نسل از توانایی‌های اجتماعی دور هستند حالا کارشناسان معتقدند آن‌ها خیلی زودتر از نسل‌های قبل به بلوغ اجتماعی رسیدند. کاظمی‌پور دراین‌باره بیان می‌کند: «معمولا افراد سه نوع بلوغ دارند، یکی بلوغ جسمی، دیگری بلوغ عقلی و آخر بلوغ اجتماعی، در گذشته بلوغ اجتماعی با تاخیر صورت می‌گرفت، اما بلوغ اجتماعی برای دهه هشتادی‌ها خیلی سرعت گرفته است؛ آن‌هم به‌خاطر این‌که اگرچه کرونا همه را خانه نشین کرد اما این گروه با کمک شبکه‌های اجتماعی توانستند با دوستان، هم‌سالان، و افراد مختلف ارتباط بگیرند، بسیاری از آن‌ها به زبان‌های مختلف مسلط شدند تا به کمک شبکه‌های اجتماعی بتوانند خلا و تنهایی دوران کرونا را سپری کنند.»
محروم‌ترین نسل؛ دهه شصتی‌ها
اگرچه بلوغ اجتماعی از ویژگی‌های دهه هشتادی‌ها است اما کاظمی‌پور معتقد است همین بلوغ برای دهه شصتی‌ها به تاخیر افتاد، او می‌گوید: «دهه شصتی‌ها نسبت به دهه پنجاهی‌ها و چهلی‌ها محدودیت زیادی داشتند، محدودیت‌های ناشی از جنگ و تحریم‌ها سبب شد بچه‌های دهه شصت واقعاً در محرومیت بزرگ شوند، بنابراین آن بلوغ اجتماعی به تاخیر افتاد. اما برای نسل دهه هشتادی این‌طور نشد، آن‌ها به کمک تکنولوژی به راحتی می‌توانند در اجتماع حضور داشته باشند، آن‌ها به سرعت می‌توانند یک نرم‌افزار را دانلود کنند یا یک فیلم را به کمک اینترنت ببینند، درحالی‌که بزرگ‌ترها نمی‌توانند. بنابراین این توانمندی در این نسل که به کمک تکنولوژی‌های ارتباطی ایجاد شده قابل تحسین است.»