فتح‌الله‌زاده: دنیا به علی دایی افتخار می‌کند اما ما او را کنج خانه گذاشته‌ایم
مدیرعامل سابق باشگاه استقلال گفت: استقلال که همیشه گوشت قربانی است و الان هم می‌خواهند این تیم را قربانی تخلف برخی تیم‌های خاص کنند.
تیم فوتبال استقلال درحالی صدر جدول را در اختیار دارد که برخی شایعات حکایت از آن دارد که به‌خاطر عبور از سقف قرارداد احتمالا جرایمی نصیب این تیم خواهد شد. این درحالی است که اتفاقات ابتدای فصل باعث شد آبی‌ها آن‌طور که باید و شاید با نظر نکونام تقویت نشوند. جالب اینکه در ابتدای فصل فتح‌الله‌زاده در این خصوص اظهارات جالب‌توجهی را مطرح کرده بود. درباره اتفاقات ماه‌های قبل استقلال به‌خصوص حذف این تیم از آسیا علی فتح‌الله‌زاده، مدیرعامل سابق این باشگاه صحبت کرده است.
صحبت را از تیم ملی آغاز کنیم. شما به موفقیت تیم ملی با سرمربیگری امیر قلعه‌نویی در جام ملت‌ها خوشبین هستید؟
اگر واقعا بخواهیم از فوتبال ایران دو نفر را نام ببریم که می‌توانند با تیم ملی موفق باشند؛ یکی از آنها امیر قلعه‌نویی است. من دورادور دارم اوضاع را می‌بینم اما متوجه می‌شوم که اصلا اجازه نمی‌دهیم این بنده خدا کار کند. این بی‌انصافی است. تا کارش را شروع می‌کند همه به او هجمه وارد می‌کنند. باید به او اطمینان کنیم دیگر، بنابراین باید به امیر و انتخاب‌هایش هم اعتماد و به او کمک کنیم و بعد اگر موفق نشد به او انتقاد کنیم. نمی‌شود که از اول شروع کنیم و مدام ساز مخالف بزنیم. ممکن است او هم اشکالاتی داشته باشد اما قلعه‌نویی کوله‌باری از تجربیات را با خود به همراه دارد و انصافا دارد مظلوم واقع می‌شود. این کارها بی‌انصافی است. تیم‌هایی هم که با تیم ملی بازی می‌کنند تیم‌های ضعیفی نیستند و هرکدام از آنها برای خود اسم و رسمی دارند. همین چین تا چندسال پیش زنگ تفریح آسیا بود اما الان مدعی قهرمانی است. ژاپن و کره خود را در سطح جهان مطرح کرده‌اند. باید ببینیم داده‌هایمان چیست و براساس داده‌هایمان به‌صورت تخصصی نتیجه بگیریم. ضمن اینکه امکانات الان را با دوران قبل از قلعه‌نویی مقایسه کنید. اصلا کسی به اینها توجه می‌کند؟ هیچ کس! نباید تجربیات و موفقیت یک مربی را یک‌روزه فراموش کنیم.
علی دایی مدعی شده که نسل ۹۸ محبوب‌تر از فعلی‌هاست اما پاداش‌های تیم ملی در این نسل به آنها نرسیده است. در این خصوص نظر شما چیست؟
همیشه این امکانات برای همه تیم‌ها بوده است. از سوی دیگر علی دایی یکی از اسطوره‌های ماست که همیشه از این بابت که بیرون از گود است غصه‌اش را می‌خورم. او باید الان در تیم‌های درجه یک فوتبال یا در فدراسیون باشد. دنیا به او افتخار می‌کند اما ما او را کنج خانه گذاشته‌ایم اما اینکه کدام تیم محبوب‌تر بوده اینها خیلی جای بحث و حرفی در تیم ملی ندارد. ما داریم در مورد تیم ملی صحبت می‌کنیم و فکر می‌کنم الان قلعه‌نویی از خودگذشتگی کرده که برای تیم ملی جلو آمده است. کسی نمی‌آمد. این همه بدهی به مربیان خارجی داریم. هنوز نمی‌دانیم با ویلموتس تسویه کرده‌ایم یا خیر؟ در این شرایط امیر با کوله‌باری از مشکلات آمده و باید همه به او کمک کنیم. مطمئنم خود علی دایی هم قلبا دوست دارد از این تیم حمایت کند. در تیم ملی بحث دایی و قلعه‌نویی و بقیه مطرح نیست. بعدا اگر مشکلی بود زمان برای انتقاد هست اما زمان برای همدلی و همراهی خیلی‌کم است.
پرونده ویلموتس هم هنوز باز است و به‌تازگی حدود ۲۰ میلیارد تومان فقط جریمه مالیاتی برای این سرمربی بلژیکی بریده شده است.
وقتی تمام آدم‌هایی را که کاربلد و متخصص هستند خانه‌نشین می‌کنید و قبیله‌ای و طایفه‌ای فوتبال را اداره می‌کنید، نتیجه‌اش جز این نمی‌شود. کسی هم حرف می‌زند یا می‌خواهد جلوی کسی بایستد کلی به او انگ و تهمت می‌زنند تا دهانش را ببندند. ویلموتس کاری کرد کارستان(!) این درحالی است که این همه متخصص و حقوقدان خبره داریم و نباید این‌طوری سرمان کلاه می‌رفت. همه اینها به‌خاطر آن است که متن را ول کرده‌ایم و به حاشیه چسبیده‌ایم.
امروز درحالی زمزمه کسر امتیاز از استقلال مطرح شده که در ابتدای فصل مدیران این تیم مدعی بودند برای تقویت تیم، از سقف بودجه عبور نمی‌کنیم تا با جرایم بعدی مواجه شویم. شما ابتدای فصل مصاحبه و برخلاف این موضوع صحبت کردید. هرچند به نظر می‌رسد شاید برای این اتفاق پای مسائل دیگری هم در میان باشد.
من یک حرف تخصصی و منطقی زدم. گفتم اگر قرار است در حد یکی، دو امتیاز کم شود، می‌ارزد که ما هم تخلف کنیم و بازیکنانی را که کادرفنی می‌خواهد بگیریم. برای اینکه اگر شما از ۱۰ بازی، ۵ بازی را بیشتر از حریفان‌تان به‌واسطه بازیکنان با کیفیت ببرید، می‌شود ۱۵ امتیاز. در این بین حتی ۳ امتیاز هم کم شود باز ۱۲ امتیاز جلو خواهید بود. پس منطق می‌گوید که می‌شد به این سمت برویم. بااین‌حال من از پایه و اساس با این قانون مشکل و اعتقاد دارم بدعت‌های اینچنینی غلط هستند. روزی که می‌خواستید این قانون را طراحی و تصویب کنید چطوری فکر کردید که امروز همه تیم‌ها با آن به مشکل برخورده‌اند. از اول هم این قانون غلط بوده است. فدراسیون نباید با نامه‌نگاری و نظرخواهی یا با بخشنامه ابلاغی برای مدیران باشگاه‌ها، چنین قوانینی را مصوب کند. این چیزها با نامه و بخشنامه حل نمی‌شود، بلکه به جای نامه‌نگاری باید به مدیران احترام بگذارند و دو جلسه کارشناسی با آنها برگزار کنند تا بتوانند یک قانون درست و حسابی را مصوب و سپس ابلاغ کنند.
جالب اینکه حجت کریمی، سرپرست وقت استقلال با علم به اینکه مجموع قراردادهای امسال این تیم بیشتر از ۵۰۰ میلیارد است پای این مصوبه را امضا کرد!
احتمالا ایشان حواسش نبوده یا طور دیگر موضوع را متوجه شده اما حرف من این است که در یک فصل نمی‌توانید امروز بخوابید و فرداصبح سقف را درحالی‌که همه روی ۵۰۰ میلیارد هستند، ۲۰۰ میلیارد از آن کم کنید. مشخص است این کار تخصصی نیست، مثلا باید طی یک پروسه دو، سه‌ساله باید این اقدام صورت می‌گرفت تا باشگاه‌ها هم فرصت داشته باشند بودجه خود را اصلاح کنند و از سوی دیگر منفذهای تخلف هم بسته شود.
با همه اینها شنیده می‌شود شاید از استقلال هم امتیاز کم شود.
استقلال که همیشه گوشت قربانی است و الان هم می‌خواهند این تیم را قربانی تخلف برخی تیم‌های خاص کنند. درحالی‌که حق ندارند این کار را بکنند. حتما شنیده‌اید که نبی گفت بدهی خارجی پرسپولیس را از طریق مطالبات فدراسیون در فیفا دادیم، پس چرا برای استقلال را ندادند؟ خود من با فدراسیون نامه‌نگاری کردم و گفتم یکی از دوستانم در فیفا به من گفته فدراسیون‌ها می‌توانند از محل مطالبات خود در فیفا فقط برای تسویه با مربیان خارجی استفاده کنند و برای بازیکنان مجاز به انجام این کار نیستند. در نهایت به ما هم پول دادند اما چه زمانی دادند، وقتی که کار از کار گذشته بود. اگر نباید می‌دادند اصلا چرا دادند و در وهله بعدی چرا زمانی دادند که مهلت تعیین‌شده از سوی کنفدراسیون آسیا تمام شده بود؟ این کار دلیل داشت هرچند شاید هواداران آن روز این مساله را درک نکردند اما برای من همان روز مشخص بود که اینها دروغ می‌گویند که ما مالکیت را حل کردیم. اینها مالکیت را حل نکردند کمااینکه زارعی مسئول صدور مجوز حرفه‌ای، هم مصطفوی و هم خود وزیر اقتصاد و دارایی بعدا گفتند که مشکل مالکیت را حل نکرده‌اند. اینها بی‌مرامی و بی‌معرفتی است. اگر می‌خواستند رقابت کنند، رقابت ما روی چمن بود. با این کارهای ناجوانمردانه و بستن دست و پای بقیه که نمی‌شود رقابت عادلانه‌ای را متصور بود.
الان که تا دلاین صدور مجوز حرفه‌ای برای فصل جدید زمان زیادی باقی نمانده و مشکل مالکیت هم به‌نظر می‌رسد پابرجاست.
حل این مشکل مثل آب خوردن است اما نمی‌خواهند آن را حل کنند. از یک‌سو می‌گویند بیت‌المال را نابود کرده‌اند و از سوی دیگر بیت‌المال را ول نمی‌کنند. اگر ضرر می‌زنند چرا هنوز هستند؟ زمانی همه دوست داشتند این تیم‌ها را داشته باشند اما متاسفم که امروز شرایط طوری شده که اگر می‌خواهید این تیم‌ها را به کسی بدهید باید پولی هم به او بدهید وگرنه چه کسی ۷۰۰ میلیارد در سال هزینه این تیم‌ها می‌کند؟ با کدام درآمد، امکانات حرفه‌ای، کدام بلیت‌فروشی و کدام پخش تلویزیونی؟ چطوری و از کجا پول بیاورند و اگر کسی بیاید مشخص است که برای پولشویی می‌آید. درباره استقلال معتقدم که اینها نمی‌خواستند این تیم در آسیا باشد. اینها از قبل تصمیم گرفته بودند استقلال را حذف کنند اما گفتند با یک تیر دو نشان بزنیم. درواقع به دست من که در بین هواداران محبوب بودم، این کار را کردند تا مرا هم تخریب کنند و با یک تیر دو نشان زده باشند. عیبی ندارد، خدا جای حق نشسته است و هوادار می‌تواند تحلیل کند و این چیزها را می‌فهمد.