پرسپولیسِ یحیی ؛ یک جعبه پر از کبریت بی‌خطر!
آمارهای بازی با الدحیل، پرسپولیس را در همه بخش‌ها بهتر از حریف نشان می‌دهند اما این آمارها یک نکته ظریف را در خود پنهان کرده‌اند
جدال پرسپولیس و الدحیل که یکی از مهم‌ترین و پرتماشاگرترین بازی‌های سرخپوشان در این سال‌ها بود با یک شکست تلخ خانگی به پایان رسید و قهرمان ۳گانه فصل گذشته ایران از لیگ قهرمانان آسیا حذف شد. شاگردان یحیی گل‌محمدی که در این مسابقه نیاز به پیروزی داشتند دقایق زیادی از بازی را با تساوی یک بر یک سپری کردند و برای زدن گل دوم به آب و آتش می‌زدند. اما نهایتا تیمی که گل دوم را زد تیم میهمان بود و رویای پرسپولیسی‌ها نقش بر آب شد. آمارهای این مسابقه در سایت متریکا نشان می‌دهد پرسپولیس در مالکیت توپ و شوتزنی به دروازه حریف برتر از تیم میهمان بوده اما استفاده نکردن از فرصت‌ها باعث شکست این تیم شده است.
مالکیت توپ در مسابقه بزرگ گروه E در حدود ۶۰درصد برای پرسپولیس و ۴۰درصد برای الدحیل ثبت شده است. سرخپوشان در این بازی ۵۷۷پاس ردوبدل کردند، در حالی که تعداد پاس‌های الدحیل ۳۶۲ بوده است. بنابراین همان‌طور که در جریان بازی هم مشخص بود تیم میزبان در بخش زیادی از بازی توپ را در اختیار داشت و در یک‌سوم دفاعی تیم حریف برای گلزنی تلاش می‌کرد. موضوعی که البته تیم میهمان هم مخالفت چندانی با آن نداشت. قطری‌ها توپ را به حریف داده بودند و در عوض برنامه‌های خودشان را بر دفاع متمرکز و ضدحملات سریع و خطرناک بنا کرده بودند. ضدحملاتی که آنها را چندین بار تا مرز گلزنی پیش برد و علیرضا بیرانوند را به واکنش وا داشت. الدحیل ۹بار در موقعیت شوتزنی قرار گرفت که ۴ضربه این تیم داخل چارچوب بود و نیمی از این ضربات تبدیل به گل شد. در مقابل، پرسپولیس ۲۲شوت به سمت دروازه حریف زد که ۸ضربه داخل چارچوب بود اما خیلی از آنها از زوایای بسته زده می‌شدند و خطر چندانی برای دروازه‌بان حریف ایجاد نمی‌کردند. امید گل سرخپوشان در این میدان ۲.۲۰ محاسبه شده و همین برای اثبات کم‌خطر بودن ضربات این تیم کافی است. اگر ضربه پنالتی گولسیانی را از شوت‌های پرسپولیس کم کنیم (امید گل یک ضربه پنالتی ۰.۷۴ است) سرخپوشان با ۲۱شوت دیگرشان به امید گل ۱.۴۶ رسیده‌اند. یعنی امید گل هر کدام از ضربات این تیم فقط ۰.۰۷ بوده است. امید گل ۷صدم به این معنا است که تیم یحیی موقعیت‌های باکیفیتی نساخته و از موقعیت‌ها و زوایای کم‌خطری به دروازه حریف ضربه زده است. موقعیت‌هایی که احتمال گل شدن توپ در آنها بسیار پایین است و در عمل نیز همین اتفاق رخ داده و پرسپولیس از ۲۱شوت و یک پنالتی فقط به یک گل رسیده است. امید گل الدحیل در این مسابقه ۱.۱۳ بوده و کیفیت موقعیت‌های این تیم در حدی بوده که بتواند به ۲گل برسد. هر ۲گل قطری‌ها در موقعیت تک‌به‌تک با بیرانوند به ثمر رسید اما پرسپولیس در طول بازی حتتی یک بار هم نتوانست موقعیت تک‌به‌تک با دروازه‌بان حریف ایجاد کند.
صلاح زکریا؛ بهترین با ۷ واکنش
بهترین بازیکن مسابقه طبق نمرات سایت متریکا دروازه‌بان تیم الدحیل بود. در این زمینه نظر مسئولان برگزاری مسابقات هم با آنالیزورهای متریکا هماهنگی داشته و آنها هم صلاح زکریا را به عنوان برترین بازیکن میدان برگزیده‌اند. زکریا از ۸شوتی که به چارچوب دروازه‌اش زده شد ۷ضربه را مهار کرد و نمره ۷.۹۶ را از متریکا گرفت. مونتاری زننده اولین گل الدحیل با نمره ۷.۷۲ و لطفی ماجر با نمره ۷.۵۶ دیگر بازیکنان موفق میدان بودند. مایکل اولونگا هم نمره ۷.۳۹ گرفت و چهارمین بازیکن برتر تیمش شد. او دقیقه۶۴ به زمین آمد، دقیقه۸۴ گل برتری تیمش را زد و دقیقه۸۵ بازی را ترک کرد. نمره ۷.۳۹ حاصل حضور ۲۱دقیقه‌ای این قاتل کنیایی در میدان بود. در تیم پرسپولیس بهترین نمرات را مهدی ترابی (۷.۷۴) و سروش رفیعی (۷.۵۵) گرفتند. ترابی ۷پاس کلیدی داد که رکورد جالبی است و سروش هم پاس تک‌گل تیمش را داد. شهاب زاهدی زننده این گل و محمد عمری که پنالتی پرسپولیس با خطا روی او به دست آمد، نفرات سوم و چهارم پرسپولیس به لحاظ نمره فنی بودند.