یک دنیا زیبایی، یک دنیا حسرت/ از عربستان تا ایران هزاران سال فاصله است
شب گذشته در چهارچوب یک دیدار دوستانه به مناسبت افتتاح استادیوم جدید تیم الهلال عربستان، این تیم به مصاف اینتر میامی آمریکا رفت.
در طی یکی چند سال اخیر آنقدر پای تیم و ستارههای بزرگ فوتبال دنیا به عربستان باز شده است که نمیتوان حضور لیونل مسی بزرگ و لوییز سوارز را اتفاقی بهت آور تصور کرد اما آنچه در دیدار شب گذشته برای فوتبال دوستان ایرانی شگفتآور بود، فاصله کهکشانی مدیریت ورزش کشور ما و عربستانیها است که ایران را با این همه استعداد، علاقه و منابع در حسرت امکانات و شرایط مردم عربستان قرار داده است.
بی شک کیفیت چمن، تصویر برداری و شرایط استادیوم جدید الهلالیها آنقدر برای ما فوق تصور بود که در طول نود دقیقه بارها در این همه زیبایی و امکانات غرق شویم و صحنههای فوتبالی دیدار دیشب را از دست بدهیم.
در روزگاری که داشتن VAR و یک چمن معمولی در این کشور به آرزوی بزرگ تبدیل شده است، باید هم این چنین با حسرت به امکانات و شرایط فوتبال عربستان، قطر و دیگر کشورهای کوچک!حوزه خلیج فارس نگاه کنیم.
کشورهای کوچکی که مدیران بزرگ و سیاستهای درست ورزشی دارند و آنقدر در آسمان فوتبال اوج گرفتهاند که ما و امکاناتمان را خیلی خیلی کوچک میبینند و نتیجهاش آن اتفاقات تلخی بود که کاربران شبکههای اجتماعی پس از حضور نمایندگان عربستان در لیگ قهرمان آسیا در ورزشگاه آزادی تهران رقم زدند و فوتبال و امکانات کشورمان را به سخره گرفتند.
آری اینچنین است برادر، مدیریت کشور در حوزه ورزش در چند دهه گذشته اینگونه نام بزرگ کشورمان را در برابر دیگر کشورها کوچک کرده و آقایان هم ککشان نمیگزد.
پوریا منصوری