ای اف سی به آقای گل پرسپولیس چقدر نظر دارد

آخرین باری که یک ایرانی بر بلندای فوتبال قاره کهن ایستاد، سال 2004 و فرد صیاد آن عنوان علی کریمی بود. پس از آن چند ایرانی دیگر و حتی خود کریمی به جمع کاندیداهای نهایی راه یافتند و جواد نکونام نیز از این امتیاز برخوردار شد اما هرگز پیروزی‌هایی که پیش از آن علی دایی، خداداد عزیزی و مهدی مهدوی‌کیا هم برای ایران در سال‌های پایانی دهه 1990 و اوایل دهه 2000 به ارمغان آورده بودند، برای ما تکرار نشد.

انتخاب‌های کج و معوج «ای اف سی» و تاکید عجیب این نهاد قاره‌ای مبنی بر اینکه اگر فرد پیروز به مراسم نیاید جایزه‌اش به دیگری داده خواهد شد(!) هم مزید بر علت شد و ایران در 12 سال گذشته عناوین برتر سال را به رقبایی سپرد که برخی لزوما از ما بهتر نبودند اما با استفاده از نزول کلی سطح فوتبال ایران و به لطف نظر مساعدتر ای اف سی به برخی کشورها بر بام قاره ایستاده‌اند و در میان‌شان حتی عمانی‌ها جلب نظر می‌کردند و سرور جباروف میهمان ازبکستانی 8 ماه گذشته فوتبال ما هم دو بار با آرای ای اف سی مرد سال شد. امروز هم که طارمی می‌خواهد این سد را بشکند اضافه بر مهارت‌های فردی و دستاوردهای غیرقابل انکارش باید بسیاری از ملاحظات و فاکتورهای ویژه را مد نظر داشته باشد.

رای‌دهندگان AFCدر عین نادیده نگرفتن سزاواری افراد و نمره دادن به فوتبالیست‌های درخشان‌تر همیشه به مسائلی مانند مناسبات بین‌الملل و نوع نگاه این نهاد به کشورهای آنان بذل توجه می‌کنند و با اینکه این شاخصه‌ها منصفانه نیست اما وجود دارند و عدم رعایت آنها راه پیروزی را مسدود می‌کند.

طارمی به لحاظ فنی تا به حال نمرات بالایی گرفته است. با گل‌های فراوان او پرسپولیس قهرمان  مطلق لیگ ایران شده و به یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسیده و تیم ملی نیز مجوز حضور در مرحله نهایی جام جهانی بیست و یکم را کسب کرده و از اهمیت کار او (و ایران) همین بس که در میان کشورهای متعدد دنیا فقط برزیل زودتر از ما مجوز شرکت در این جام را به دست آورده است. تک گل‌های طارمی برابر قطر و چین در دهه اول فروردین ماه 6 امتیاز حساس را نصیب ما کرد و هر چند ازبک‌ها را 2 بر صفر بردیم تا صعودمان قطعی شود اما باز هم گلی که صعود ما را حتمی و دغدغه‌های کارلوس کی‌روش را تمام کرد، گل دوم‌مان بود که در دقایق آخر توسط طارمی به ثمر رسید.

ای اف سی بخصوص روی گل‌های حساس افراد در دیدارهای ملی بسیار حساس است و امتیاز ویژه‌ای به آنها می‌دهد و طارمی در این زمینه امسال از آزمون و قوچان‌نژاد هم پیش افتاده است. البته از سال میلادی جاری هنوز 4 ماه و 20 روز مانده است ولی چون کاندیداهای نهایی اوایل یا اواسط آبان (نوامبر) مشخص و برندگان حدود 10 آذر ماه (اول دسامبر) معرفی می‌شوند، این تصور که در هفته‌های بعدی تغییر و تحولی عظیم در جمع نامزدهای احتمالی و مدعیان این عنوان پیش آید، یک باور نه چندان محتمل است.

جدا شدن فهرست بازیکنان شاغل در آسیا از لژیونرهای آسیایی در سایر قاره‌ها، عملا شانس طارمی و هر بازیکن‌ ممتاز دیگری را که در کشورش می‌درخشد، افزایش بخشیده و در نتیجه طارمی با حضوری خوب در دیدارهای بعدی پرسپولیس در ادامه فصل جاری لیگ قهرمانان آسیا و از سر گرفتن گلزنی‌هایش در لیگ برتر می‌تواند دورخیزی جدی، ابتدا به سمت کاندیدایی و سپس پیروزی در گزینش نهایی داشته باشد و کار را تمام کند.

با این حال سوابق ای اف سی و کارهای عجیبی که در سال‌های اخیر انجام داده، باید فوتبال ایران را مهیای هر رویدادی کند که این سازمان قاره‌ای در ارتباط با انتخابات 2017 چه در ذهن دارد و در دو ماه پیش‌رو به اجرا می‌گذارد. این لزوما حکایت «سنگ مفت، گنجشک مفت» نیست ولی سرنوشت طارمی در انتخابات 2017 به سبب فضای خاص فوتبال آسیا و گرایش‌های غریب شیخ سلمان رییس بحرینی ای اف سی به گونه‌ای است که چندان هم از این ضرب‌المثل نغز ایرانی دور نشان نمی‌دهد.