معاون شهرسازی شهرداری منطقه۴ تشریح کرد:
ماجرای تلخ تخریب بیمارستان مسیح؛ از کوتاهی میراث فرهنگیتا صدور حکم قضایی!
معاون شهرسازی شهرداری منطقه ۴ کرمانشاه موضوع صدور پروانه تخریب بیمارستان دکترمرادیان ( مسیح) از سوی شهرداری را تشریح کرد.
قصه از آنجایی شروع شد که بنای تاریخی و ثبت ملی شده بیمارستان مرادیان "مسیح" کرمانشاه توسط مالک این بنا تخریب شد،بیمارستانی که بیش از ۹۳ سال قدمت تاریخی داشته و زمانی به عنوان دومین بیمارستان مفید در کشور شناخته میشده است.
مدیرکل میراث فرهنگی استان در خبرها اعلام کرد: سالهاست مالک بیمارستان مرادیان (مسیح) قصد داشته این بنا را تخریب نماید، در سال ۱۳۹۹ پس از اینکه این بنای تاریخی برای بار دوم به ثبت ملی رسید، رایزنیهایی را با وکلای مالک انجام دادیم تا با مشارکت هم بتوانیم این بنای ارزشمند را احیاء و بازسازی کنیم، اما متاسفانه مالک بنا هیچ تمایلی برای همکاری نداشت و تمام تلاش خود را برای تخریب آن بکار میگرفت و در نهایت با شکایت به دیوان عدالت اداری مجددا به دنبال خروج این بنا از ثبت ملی بود که متاسفانه این مرجع قضایی بدون اینکه مشورت با نمایندهای از میراث فرهنگی و در جریان کار قرار دادن این سازمان حکم به تخریب بنا داده بود و مالک نیز با در دست داشتن همین حکم به شهرداری کرمانشاه مراجعه کرده و شهرداری نیز بدون اینکه از میراث فرهنگی استعلامی بگیرد، مجوز تخریب را صادر کرد .
امروز (پنجم خرداد) شهرداری منطقه ۴ نشست خبری با حضور اصحاب رسانه برگزار کرد، نشستی که در آن معاون شهرسازی شهرداری منطقه ۴ کرمانشاه موضوع صدور پروانه تخریب بیمارستان دکترمرادیان ( مسیح) از سوی شهرداری را تشریح کرد.
"سیروس رضایی" با اشاره به اینکه بنای تاریخی بیمارستان مرادیان ۳۹۰۰ مترمربع مساحت دارد اظهار کرد: مالک اولیه این ملک دکتر مرادیان و مالک دوم آن دکتر آلفرد پطروسیان آواکیان بود.
وی میگوید: سال ۱۳۸۸ بین دکتر آواکیان و دانشگاه علوم پزشکی اختلافات نظرهایی پیش آمد، آواکیان قصد داشت بیمارستان مسیح را بهسازی نماید اما براساس گفتههای وکیل ایشان دانشگاه علوم پزشکی اعلام کرد در حال حاضر نیازی به ساخت بیمارستان نداریم، دکتر آواکیان هم تمامی هزینههای ساخت بیمارستان را به آمریکا برد و در آنجا بیمارستانی احداث کرد شاید این موضوع شروع مشاجره و شکایت ایشان از میراث فرهنگی بود.
به گفته معاون شهرسازی شهرداری منطقه۴ بیمارستان مسیح سال ۸۸ ثبت ملی میشود و در سال ۱۳۹۰ بر اساس شکایت مالک و وکلای او این بنا از فهرست بناهای تاریخی کرمانشاه خارج و به دلیل استنکاف میراث فرهنگی رئیس سازمان میراث فرهنگی وقت کشور نیز عزل میگردد، در سال ۱۳۹۹ این ملک برای بار دوم در فهرست بناهای تاریخی قرار میگیرد مالک بازهم شکایت میکند و در مهرماه ۱۴۰۲ رای جدیدی مبنی بر خروج این بنا از فهرست بناهای ثبت ملی شده صادر میگردد.
رضایی افزود: پس از صدور این رای شهرداری کرمانشاه موظف شدبدون اینکه استعلامی از میراث فرهنگی دریافت نماید پروانه تخریب این بنا را صادر کند که به دلیل حساسیت موضوع و به دلیل اینکه شاید میراثفرهنگی استان بخواهد اقدامی انجام دهد صدور رای را به تاخیر انداختیم.
وی اضافه کرد: در دیماه ۱۴۰۲ با صدور رای قطعی از سوی دستگاه قضا بازهم شهرداری کرمانشاه موظف شد این پروانه را صادر نماید ما بازهم تا اردیبهشتماه سالجاری برای صدور پروانه تخریب کاری انجام ندادیم، اما دیگر تاخیر در صدور پروانه، شهرداری را هم درگیر میکرد و از آنجایی که عدم صدور پروانه، استنکاف محسوب میشد مجبور بودیم رای را صادر نماییم که با صدور این مجوز مالک توانست بنا را تخریب نماید.
معاون شهرسازی شهرداری منطقه ۴ افزود: میراث فرهنگی کرمانشاه از مهرماه سال ۱۴۰۲ از موضوع خروج بنا از فهرست آثار تاریخی اطلاع داشت ولی نتوانست برای بازگشت این بنا به فهرست بناهای تاریخی استان کاری انجام دهد و درنهایت صدور پروانه تخریب این بنای تاریخی که طی مدتهای مدید به دلیل متروکه شدن، دستخوش حوادث و تخریب سودجویان و معتادین متجاهر قرار گرفته بود صادر گردید.
به گفته رضایی در حال حاضر از سوی شهرداری مجوز ساخت و ساز برای این بنا صادر نشده است اما این مکان دارای مجوز کاربری پزشکی و مسکونی است و در صورتیکه مالک بخواهد کاربری این مکان را تغییر دهد باید در کمیسیون ماده پنج مطرح گردد که در این حوزه میراث فرهنگی میتواند مخالفت خود را برای تغییر کاربریاعلام نماید.
حال با این وصف چه کسی مقصر اصلی تخریب بیمارستان مسیح کرمانشاه است؟ آیا اگر دانشگاه علوم پزشکی، زمانی که مالک قصد داشت بنا را بهسازی نماید همکاری میکرد این بنا امروز تخریب شده بود؟
آیا کمکاری و عدم توجه مسئولین میراث فرهنگی در پیگیری موضوع باعث شد این بنای تاریخی تخریب شود؟آیا شهرداری در این زمینه کوتاهی کرد؟
سالهاست بیتوجهی مسئولین به میراث فرهنگیوبناهای تاریخی در کرمانشاه بسیاری از این بناها را به ورطه نابودی کشانده و بسیاری دیگر نیز در حال فروریختن هستند اما در این میان از مسئولین ارشد استان توقع داریم نسبت به این معضل که میراث کهن ویادگار نیاکان ما را در استان نشانه گرفته است برخورد جدی و قاطعانه داشته باشند تا پس از این در غم از دست دادن این اماکن تاریخی زانوی غم بغل نگیریم.
خبرنگار:طیبه دولتآبادی