برق آمد؟
قطعی برق امسال و به خصوص ماه اخیر سبب نارضایتی بسیاری در سطوح مختلف جامعه شده است؛ فارغ از آسیب‌ها و ضررهای احتمالی که تاکنون ناگفته مانده، موضوع مهم عدم اطلاع‌رسانی مجموعه مسئولان شرکت توزیع برق است که علیرغم نارضایتی‌ها همچنان سکوت اختیار کرده‌اند.
ساعت ۱۴:۳۰ است که مدیر هتل از قطعی برق خبر داده و با گلایه می‌گوید: کاش فقط برق بود، آب مجموعه هم که قطع شده هیچ، آنتن تلفن همراه هم رفته و نمی‌توان در این ۲ ساعت خاموشی حتی کارهای فضای مجازی هتل را انجام داد.
ژنراتور هتل به تازگی خریداری شده اما هنوز نصب نشده است و از این رو، با قطع برق کل سیستم سرمایشی هتل خاموش شده و آب نیز به دلیلی استفاده از پمپ به طبقات نمی‌رسد. مضاف بر اینکه کارهای نظافت هتل نیز در این ساعت متوقف شده و عملا هتل در خاموشی فرو می‌رود.
موضوع قطع مکرر برق در غرب استان مازندران، طوری شده که صدای بسیاری از شهروندان را درآورده است. چند بانوی خانه‌دار که در بیرون درب آپارتمانی نشسته‌اند می‌گویند: با قطعی برق، آب آپارتمان نیز قطع شده و کاری نداریم جز اینکه در این گرما در حیاط یا دم درب بنشینیم تا برق مجدد بیاید.
یکی از این بانوان تاکید کرد: سال گذشته حداقل قبل از قطع برق اطلاع رسانی می‌شد اما امسال اداره برق همه را غافلگیر کرده و در شبانه‌روز نمی‌دانیم چه زمانی قرار است برق برود که پیش‌بینی کنیم. ناچاریم چند دَبل آب هر روز ذخیره کنیم.
برق آمد؟
یکی از کارمندان در یکی از ادارات دولتی اما از قطعی برق راضی است و می‌گوید: قطعی برق برای ما سبب خیر شده و مخصوصا اگر هنگام ظهر قطع شود بسیار مناسب بوده چراکه سبب تعطیلی پیش از موعد اداره شده و ما به امور شخصی خود می‌رسیم.
کسبه و تجار بازار نیز هر کدام گلایه‌های متفاوتی را مطرح می‌کنند اما میانگین همه صحبت‌ها گلایه از قطعی بدون اطلاع برق است که سبب شده رکود بازار را بیشتر کند و مشتریان از بازارهای مواجه با خاموشی برق بگریزند.
آرایشگری که حین اصلاح مجبور به توقف کار شده و یا پروتئینی که در هنگام خرد کردن مرغ دستگاهش خاموش و کابینت‌کاری که به دلیل قطعی برق مجبور به توقف کارش شده است، هر یک گلایه‌های خاص خود را مطرح می‌کنند اما آنچه که از برآیند حرف‌های مردم حاصل می‌شود گلایه و انتقاد از رویکرد تامل برانگیز مسئولان مرتبط در این حوزه بویژه در ماه اخیر است.
هرچند برخی از شهروندان انتقادات بسیار تند و تیزی دارند و سمت و سوی گلایه‌های آنان قابل بیان نیست اما باید اذعان کرد که قطعی برق حالا از مرز کلافه‌شدن گذشته و به گفته بسیاری از شهروندان که تجربیات خود را با خبرنگار در میان گذاشتند، دست کمی از مزاحمت ندارد.
تلاش خبرنگار برای گفت‌وگو با مسئولان ادارات متولی راه به جایی نبرده و گویا مسئولان نیز خود غافلگیر خاموشی‌ها شده‌اند. آیا بهتر نبود پیش از قطعی‌های مکرر و متعدد شهروندان در جریان قرار می‌گرفتند؟