عجیب ترین غذاهای دنیا به روایت تصویر
ذائقه‌های غذایی در سراسر جهان متفاوت است و غذاهای یک منطقه ممکن است از نظر مناطق دیگر چندش و تهوع‌آور به‌نظر برسد، اما بومیان همان منطقه با لذت آن را صرف کنند. این غذاها ممکن است تنها در میان بومیان محبوب نباشد و توجه ماجراجویان غذایی را نیز به خود جلب کند.
عجیب ترین غذاهای دنیا از گوشت فاسد کوسه تا رتیل سرخ‌شده طرفداران بسیاری از افراد بومی تا ماجراجویان غذایی دارد. هرچند عده‌ای آن‌ها را چندش‌آور می‌دانند، با این وجود نام آن‌ها در منوی بسیاری از رستوران‌های جهانی دیده می‌شود.
به گزارش ایمنا، ذائقه‌های غذایی در سراسر جهان متفاوت است و غذاهای یک منطقه ممکن است از نظر مناطق دیگر چندش و تهوع‌آور به‌نظر برسد، اما بومیان همان منطقه با لذت آن را صرف کنند. این غذاها ممکن است تنها در میان بومیان محبوب نباشد و توجه ماجراجویان غذایی را نیز به خود جلب کند. در ادامه با غذاهایی آشنا می‌شویم که به‌نظر افراد غیر بومی هر منطقه، عجیب به نظر می‌رسد.
لارو کرم نارگیل در اکی‌توس Iquitos
در قلب جنگل آمازون پرو واقع در آمریکای جنوبی، مردم محلی لارو کرم درختان نارگیل را جمع‌آوری می‌کنند و در بازار به صورت سیخ شده و کباب‌شده روی زغال می‌فروشند. این دانه‌های غنی از پروتئین اگر به درستی پخته شوند، طعمی شبیه رول‌های ترد پوست مرغ زغالی‌شده دارند، در غیر این صورت طعم بسیار بدی خواهند داشت.
هاکارل در ایسلند
غذاهای تخمیر و فاسد شده هم‌چون هاکارل Hákarl در واقع بدترین غذاها به‌شمار می‌روند. این غذا از گوشت کوسه گرینلند تهیه می‌شود که در صورت تازه بودن سمی است، بنابراین ایسلندی‌ها برای خوردن آن، تکه‌های گوشت را برای ماه‌ها رها می‌کنند تا فاسد شود.
پس از آن طی چند ماه گوشت‌های فاسد را خشک می‌کنند و به مصرف می‌رسانند. کسانی که برای اولین‌بار این غذا را می‌خورند با احتمال زیادی آن را برمی‌گردانند و خوردن آن به‌نحوی نشانه مرد شدن است. این غذا ممکن است انسان‌هایی با بدن ضعیف را بیمار کند، اما طعمی شیرین و آجیلی دارد که تا حدودی شبیه ماهی است.
پیورا در سانتیاگو شیلی
آب‌دزدکان دریایی غول‌پیکر به نام پیورا pyura که در سواحل شیلی یافت می‌شوند، به اندازه توپ بسکتبال هستند. آن‌ها با یک چاقوی دندانه‌دار بریده می‌شوند تا ذرات کوچک توپ مانند که درون کاراپاس اسفنجی و صخره‌مانندشان زندگی می‌کنند، آشکار شوند و طعم ید خالص آغشته به روغن ماهی را می‌دهند که با یک لیموترش لذیذ می‌شود.
کرم‌های مرجانی در ساموآ
پالولو Palolo، کرم‌های کوچکی به رنگی آبی روشن است که در صخره‌های مرجانی اعماق سواحل ساموآ در سنگرهای اقیانوس آرام زندگی می‌کنند. آن‌ها هر چند سال یک بار زمانی که شرایط جوی مناسب است از مرجان بیرون می‌آیند و مردم محلی آن‌ها را از سطح زمین جدا می‌کنند و به‌صورت ساده، سرخ‌شده یا با نان می‌خورند. طعم آن شبیه جگر تخمیرشده در آب نمک است.
سفره‌ماهی تخمیر شده در کره‌جنوبی
اسکیت (سفره‌ماهی) تخمیر شده یا هونگیو hongeo که در کره جنوبی بسیار محبوب است، بوی تمیزکننده بیمارستانی مخلوط با حلال چسب را دارد. این ماهی تند که بیشتر به صورت خام سرو می‌شود، به‌رغم بوی ناخوشایند بسیار لذیذ توصیف شده است که گویی ارزش امتحان را دارد!
سوسیس دنده و راست روده اسب در قزاقستان
مردم قزاقستان از کلاهک چربی زیر یال گرفته تا رکتوم، تمام قسمت‌های اسب را می‌خورند و هیچ بخشی از حیوان را هدر نمی‌دهند. یکی از بهترین غذاهای تولیدشده از اسب در این کشور، کازی kazy است؛ سوسیس اسبی تولید شده از تکه‌های گوشت دنده‌ای جداشده از استخوان که با سیر و نمک چاشنی‌دار شده همراه با بخش انتهایی اسب که برای مصارف درمانی خشک می‌شود. این مواد دودی می‌شوند و در نتیجه ترکیبی از گوشت و چربی را فراهم می‌آورد.
خیار دریایی در آلاسکا
آب‌های سیتکا سرشار از موجودات دریایی عجیب و غریبی هم‌چون اختاپوس، خیار دریایی و آبلون است. از نظر بعضی از ماجراجویان غذاهای عجیب، خیار دریایی در صورت پخت صحیح، فوق‌العاده به‌نظر می‌رسد. تنها چیزی که نیاز دارد چند دقیقه در یک واگ (ماهی‌تابه چینی که کمی گود است) با کمی چاشنی سس سویا است. طعم این موجودات مرکب شبیه به سبزیجات دریایی و کاهوی ترد است، اما بیشتر بافت کره‌ای دارد. ترفند سرو کردن خیار دریایی نیز این است که باز شده، اندام داخلی آن تراشیده و گوشت آن با کاردک از روی اسکلت بیرونی سخت جدا شود.
رتیل در کامبوج
رتیل‌ها در بیشتر نقاط دنیا ترسناک و سمی هستند، اما طعمی هم‌چون خرچنگ‌های شیرین و تازه دارند. در کامبوج آن‌ها را از اعماق زمین بیرون می‌آورند و پس از شستن می‌سوزانند تا موهای آن‌ها از بین بروند. سپس سرخ‌شان می‌کنند و با شکر، نمک، فلفل قرمز و سیر تفت می‌دهند.
سرخرطومی زرافه‌ای در ماداگاسکار
سرخرطومی زرافه‌ای Giraffe Weevils نوعی سوسک در ماداگاسکار است که تنها در همین یک نقطه از جهان زندگی می‌کنند. خوردن آن با چشم‌بند به‌هیچ وجه انسان را به یاد حشرات نمی‌اندازد. آن‌ها در کمی آب نمک و کره تفت داده می‌شوند و طعم میگو دارند.