استایل فلپر، میراث عصر فیتزجرالد

اسکات فیتز جرالد با “گتسبی بزرگ”در سال ۱۹۲۵ جایگاه خود را در تاریخ ادبیات آمریکا پیدا کرد، اما پیش از آن به عنوان سخنگوی عصر جاز شهرت پیدا کرده‌بود. وی فلپر را به عنوان “زن جوان دوست‌داشتنی، گران قیمت ” توصیف کرد. در قرن نوزدهم، این اصطلاح بار معنایی منفی خود را از دست‌داده و در عوض برای توصیف یک دختر نوجوان بی‌پروا استفاده شد.

استایل فلپر در دهه‌ی ۱۹۲۰

از طراحان عصر فلپر السا اسکیاپارلی، کوکو شنل و… بودند.یکی از شاخصه‌های نمادین استایل فلپر در دهه ۱۹۲۰ مدل موی باب بود. ستاره های سینما مانند گرتا گاربو و کلودت کولبرت این روند استایل مو را آغاز کردند.زنان  از این دوران شروع به پوشیدن دامن های کوتاه‌تر از معمول کردند. لبه‌ی دامن معمولاً تا وسط ساق پا با سیلوئت مستطیلی بود. پارچه‌ی پیراهن‌ها معمولا از حریر نازک با تزیینات سنگ و پولک و فرینج به صورت براق بود.

زنان همیشه زیر لباس‌هایشان جوراب می‌پوشیدند. در روز، جوراب‌های تیره معمول بود، اما در عصر، پوشیدن جوراب‌هایی که یک درجه تیره‌تر از رنگ پوست متداول بود، دامن های کوتاه نشان از تغییر روند متداول و خارج شدن از تابوهای سنتی بود.

اقلام بحث برانگیز استایل فلپر

اکسسوری آنها شامل کلاه کلوش و کیف های کوچک گلدوزی شده بود.کیف‌های دستی به اندازه‌ای کوچک بودند که فقط چند مورد را حمل می‌کردند و به‌جای بند بلند، دسته‌ داشتند. آنها اقلام بحث برانگیزی به همراه داشتند، از جمله بوآی پر(شال دور دست از جنس پر) و چوب سیگاری و جا سیگاری و دستکش و هدبند با تزیین پر بود.

نویسنده:گیتی همتیان