قیمت حبوبات سر به فلک کشید! + جدول قیمت
افزایش چشمگیر قیمت حبوبات در سال جاری، دغدغه‌ای جدی برای مصرف‌کنندگان شده است؛ به‌طوری‌که قیمت عدس و لپه درشت با رشد بالای ۱۱۰ درصدی، به ترتیب به ۱۴۵ و ۱۶۰ هزار تومان رسیده‌اند.
در ماه‌های اخیر، قیمت حبوبات به طور چشمگیری افزایش یافته است. این موضوع به یکی از دغدغه‌های اصلی مصرف‌کنندگان و فعالان بازار تبدیل شده و روند صعودی قیمت‌ها همچنان ادامه دارد.
رشد نجومی قیمت‌ها در یک سال اخیر
بررسی‌ها نشان می‌دهد که در یک سال گذشته قیمت حبوبات افزایش چشمگیری داشته است. به عنوان مثال:
نوع حبوبات قیمت در بهمن ۱۴۰۱ (۹۰۰ گرمی) قیمت در سال جاری (۹۰۰ گرمی) درصد افزایش
| عدس درشت | ۶۸,۰۰۰ تومان | ۱۴۵,۰۰۰ تومان | ۱۱۳٪ |
| عدس ریز | ۷۰,۰۰۰ تومان | ۱۳۶,۰۰۰ تومان | ۹۴٪ |
| لپه درشت | ۷۳,۰۰۰ تومان | ۱۶۰,۰۰۰ تومان | ۱۱۹٪ |
این افزایش قیمت‌ها شرایط خرید را برای مصرف‌کنندگان و تولید را برای تولیدکنندگان بسیار دشوارتر کرده است.
عوامل مؤثر بر افزایش قیمت حبوبات
دلایل مختلفی برای افزایش قیمت حبوبات ذکر شده که برخی از آن‌ها شامل موارد زیر است:
کاهش سطح زیر کشت: کمبود زمین‌های کشاورزی تحت کشت حبوبات باعث کاهش تولیدات داخلی شده است.
کاهش بارندگی: بخشی از تولید به کشت دیم وابسته است و کاهش بارندگی تأثیر مستقیمی بر میزان تولید داشته است.
تغییر سیاست‌های ارزی: حذف ارز ترجیحی و جایگزینی آن با ارز نیمایی به افزایش هزینه واردات و تولید منجر شده است.
مدیریت ناکارآمد: ضعف در تنظیم بازار و نظارت بر توزیع حبوبات نیز بر این گرانی اثرگذار بوده است.
وضعیت صادرات حبوبات
بر اساس گزارش رئیس انجمن حبوبات ایران، در میان محصولات مختلف، تنها نخود رسمی (نخود آبگوشتی) قابلیت صادرات دارد. اما به دلیل کاهش تولید و کمبود بارندگی، صادرات این محصول نیز ممنوع شده است.نقش ضعف‌های مدیریتی در بحران بازار
در کنار عوامل طبیعی مانند کاهش بارندگی، نمی‌توان از تأثیر ضعف‌های مدیریتی و سیاست‌گذاری‌های ناکارآمد غافل شد. موارد زیر از مهم‌ترین مشکلات موجود در این زمینه هستند:
نبود سیاست‌های حمایتی و برنامه‌ریزی مؤثر برای افزایش تولید حبوبات.
عدم پیش‌بینی بحران‌های ناشی از تغییرات آب‌وهوایی و کاهش بارش‌ها.
ضعف در تنظیم بازار و نظارت مؤثر بر توزیع حبوبات.
تأثیر منفی تغییر سیاست‌های ارزی بر واردات و تولید داخلی.
راهکارهای پیشنهادی برای بهبود وضعیت
برای کنترل بازار و کاهش فشار بر مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان، باید راهکارهای زیر به کار گرفته شود:
برنامه‌ریزی دقیق برای افزایش سطح زیر کشت و تولید حبوبات.
ارائه تسهیلات مالی و حمایتی به کشاورزان.
اعمال سیاست‌های مؤثر برای تنظیم بازار و مدیریت ذخایر.
بازنگری در سیاست‌های ارزی مرتبط با واردات حبوبات.
توجه به این نکات می‌تواند تعادل و ثبات را به بازار بازگرداند و از بحران‌های مشابه در آینده جلوگیری کند.