من فقط روی پای خودم هستم
پیوس: توانمند هستم، آرزویم پرسپولیس است!
فرشاد پیوس درباره عدم حضور خود روی نیمکت تیم‌های لیگ برتری صحبت‌های جالبی را مطرح کرد.
فرشاد پیوس، ستاره سابق پرسپولیس و آقای گل سابق فوتبال ایران، این روزها هدایت نیروی زمینی را در لیگ یک برعهده دارد؛ تیمی که برای بقا در رقابت‌های این فصل تلاش می‌کند و با وجود شرایط دشوار، همچنان به آینده امیدوار است. پیوس که روز گذشته تیمش برابر بعثت کرمانشاه به تساوی رسید، در نشست خبری پس از بازی درباره شرایط بازیکنان و فشارهای ناشی از رقابت در انتهای جدول صحبت کرد. او همچنین درباره عدم حضور روی نیمکت تیم‌های لیگ برتری و ضعف گلزنی در فوتبال ایران صحبت‌های جالبی را مطرح کرد.
صحبت‌های پیوس را در ادامه می‌خوانید:
* صحبت‌های ابتدایی؟
زیبایی فوتبال به همین چیزهاست. از لحظه‌ها استفاده نکنی، گل می‌خوری و جریمه می‌شوی. ما فوتبال خوبی بازی کردیم و شناخت خوبی روی تیم حریف داشتیم. بعد از ۱۰ دقیقه اول که قرار بود پرس کنیم، در یک سوم میانی خودمان بازی کردیم و سعی کردیم توپ‌گیری خوبی از حریف داشته باشیم. نیمه دوم چند موقعیت داشتیم اما صد درصد نبود. طبیعی است، ما پایین جدول هستیم و خود به خود استرس در پای بچه‌ها هست. با این حال به گلی که می‌خواستیم رسیدیم و روی یک کار تاکتیکی تمرین‌شده رسیدیم و ارسلان یک گل حرفه‌ای و در حد نام خودش زد. بعد از آن ما بازی را نگه داشتیم. یک مصدومیت دادیم و بازیکنی را که خوب کار می‌کرد، عوض کردیم. به نظرم تعویض‌هایمان زیاد خوب نبود و نتوانستیم توپ را نگه داریم و بازیسازی کنیم و حمله کنیم. پس از آن ۱۰ نفره شدیم و تیم حریف بیشتر دوید و بیشتر کار کرد و به گل رسید. البته قبل از گل هم ما در آن گوشه خطا می‌کردیم اما بازیکن‌مان کم‌تجربگی کرد و خطا کرد و تیم حریف فشار آورد و به گل رسید. تیم ما تیم خوبی است و نظم و انضباط خوبی دارد، اما مساوی عادلانه بود. درست است که آنها ۱۰ نفره شدند و بیشتر دویدند و تلاش کردند اما ما نتوانستیم در نیمه دوم برنامه‌هایمان را انجام بدهیم و مالکیت توپ را داشته باشیم و خطا بگیریم. در ضدحمله می‌توانستیم به گل برسیم اما به قدری تیم پایین جدول بوده که استرس هست و فشار روی بچه‌ها زیاد است اما از آنها تشکر می‌کنم که با جان و دل دویدند.
* شرایط نیروی زمینی در جدول را چطور می‌بینید؟
داریم برای بقا و ماندن کار می‌کنیم. جانم را برای این تیم می‌دهم. سرم برود، این تیم نمی‌افتد. هم من، هم کادر و هم مدیریت با جان و دل کار می‌کنیم. جانم را برای این تیم می‌دهم. شک نکنید این تیم را نگه می‌دارم.
2161362
* در نیمه اول بازیکن اصلی تیم‌تان مصدوم شد.
او از ناحیه همسترینگ مصدوم شد. از قبل هم مصدومیت داشت. او هم خوب تمرین می‌کند و در نیمه اول هم وزنه خوبی بود و توپ را به خوبی نگه می‌داشت و به کناره‌ها می‌داد، اما حریف شد. یک تعویض را هم آنجا از دست دادیم. دو مصدومیت باعث شد دو تعویض اجباری کنیم. فوتبال روی بدش را نشان داد و تعویضی‌هایمان هم آنچنان خوب کار نکردند. نقطه سر خط، همه چیز به همان استرس برمی‌گردد. استرس در ساق پای بچه‌های ماست اما شک نکنید که در این چهار بازی با فوتبال بهتر تلاش می‌کنیم تا تیم را نگه داریم.
* بقای تیم‌تان تقریبا قطعی شده است. برای فصل بعد چه برنامه‌ای دارید؟
نه، هنوز هیچ چیزی تمام نشده است. درست است بالاتر آمده‌ایم، اما چهار بازی و ۱۲ امتیاز بازی مانده و خدایی نکرده اگر اتفاقی برای ما بیفتد و تیم‌های دیگر ببرند، بالاتر می‌آیند. به نظر من هیچ چیز تمام نشده و لبه پرتگاه هستیم و اگر هل‌مان بدهند میفتیم، اما زحمت بیشتری می‌کشیم تا انشالله در بازی‌های بعد بتوانیم تیمی را که قدمت دارد، نگه داریم.
* برنامه‌ای برای فصل بعد دارید؟
هنوز نه. چهار بازی مانده و تمام فکر و ذکرمان تیم نیروی زمینی است. شبانه‌روز وقت می‌گذاریم و وظیفه‌مان همین است. تیم خیلی خوب و باغیرتی داریم که افتخار می‌کنم در کنارشان مربیگری می‌کنم.
* نظرتان راجع به عملکرد بازیکنان‌تان چیست؟
ما بیرون از خانه خیلی راحت‌تر بازی می‌کنیم و نتایج خوبی گرفته‌ایم، اما اینجا استرس و فشار هست و شاید هم فشار تمرین بالاتر بوده است. باید فکر کنیم و ببینیم چه اشکالی داشتیم که بچه‌ها نتوانستند توپ را نگه دارند تا بتوانیم مالکیت بیشتری داشته باشیم و برنده شویم. فشار خیلی زیاد است. تیم ته جدول بوده و فاصله زیادی داشتیم اما یواش یواش بالا آمدیم و نگه داشتنش سخت است اما من از عهده‌اش برمی‌آیم و شک نکنید نگه می‌دارم.
* شما یکی از بزرگترین بازیکنان فوتبال کشور بودید، اما چرا هیچوقت سرمربی تیم‌های بزرگ نشدید؟
لیگ برتر مثل عقربه ساعت است؛ دوازده می‌شود یک، یک می‌شود دو و ... . ۱۲-۱۳ مربی هستند که این جایگزین آن می‌شود و آن یکی جایگزین دیگری می‌شود و تیم هم ببازد، سال بعد هم هستند. این‌ها روابط را برقرار می‌کنند، اما من روی پای خودم ایستاده‌ام و نه با مدیرعامل باشگاهی در تماس هستم و نه با سرپرست و مدیرعامل کارخانه‌ای در تماس هستم. هر چه خدا بخواهد همان است. می‌آیم با جان و دل می‌کنم. آرزویم این است که یک روز بتوانم در لیگ برتر هم سرمربی شوم.
* باشگاه پرسپولیس؟
انشالله. پرسپولیس هم باشد هیچ فرقی ندارد. فوتبال یازده به یازده است و بازی حتی در لیگ یک سخت است. اگر مربیان لیگ برتر انقدر دل و جرات داشته باشند که در لیگ یک کار کنند، کار بزرگی کرده‌اند، اما من توانمند هستم.
* یکی از معضلات فوتبال کشور فقر گلزنی است. شما که چندین سال آقای گل لیگ برتر شدید، علت را چه می‌بینید؟ شما چه کار می‌کردید که گل می‌زدید؟
برای گل زدن باید تلاش کنی و زحمت زیادی بکشی و قبل از بازی و بعد از بازی برنامه‌ریزی داشته باشی. بازیکن با یکی دو ساعت تمرین نمی‌تواند گلزن شود و باید بعد از آن هم مربی را بیاورد و ضربه در گل و دروازه خالی و گوشه و سمت راست و وسط بزند. بازیکن با تمرین و تکرار می‌تواند یک گلزن قهار شود.
* شما زمانی که در پرسپولیس بودید، خارج از زمان تمرین هم تمرین می‌کردید؟
صد درصد.
* روزی چند ساعت تمرین می‌کردید؟
ما با علی آقا پروین یک ساعت و ۴۵ دقیقه تمرین می‌کردیم اما پس از آن می‌ایستادم و مربی‌ها را نگه می‌داشتم. با محسن عاشوری، مرتضی کرمانی، مجتبی کرمانی می‌ایستادیم و گل‌های خالی می‌زدیم تا به گل زدن عادت کردیم. کار خوبی است اما فوتبال ایران ما کمی سخت است.
* شما انتظارات را از نیروی زمینی بالا برده‌اید. چقدر این انتظارات روی روند کاری‌تان تاثیر گذاشته است؟ ضمن اینکه امروز هم دو بازیکن اصلی‌تان مهران درخشانی و موسی‌زاده را در اختیار نداشتید.
آن بازیکنان، بازیکنان تأثیرگذار و خیلی خوب ما بودند اما بچه‌های دیگر هم خوب و توانمند بودند. انشالله در این هفته تمرینات بیشتری انجام می‌دهیم تا روز به روز از این بهتر شویم. باز هم می‌گویم سرم هم برود این تیم را نگه می‌دارم.