«این‌جمعه» افشا کرد: تهیه و توزیع فیلم‌های زننده در تهران!
سال ۱۳۴۰، نشریه «این‌جمعه» در صفحه اول خود خبری شوکه‌کننده منتشر کرد: «در تهران فیلم‌های خلاف عفت عمومی تهیه می‌کنند؟»
در سال ۱۳۴۰، نشریه هشت صفحه‌ای «این‌جمعه» در شماره نوزدهم خود با طرح سوالی جنجالی، توجه افکار عمومی را به موضوعی حساس جلب کرد: «در تهران فیلم‌های خلاف عفت عمومی تهیه می‌کنند؟» این نشریه در ادامه با طرح زیرتیتری پرسید که چه کسانی خریداران فیلم‌هایی هستند که تصاویر عریان زنان و معاشقه شرم‌آور مردان و زنان را به نمایش می‌گذارند و خود نیز در پاسخ، سوءظن‌ها را متوجه «عده‌ای ثروتمندان و متنفذین» دانست.
گزارش منتشر شده در «این‌جمعه» به نقل از یک منبع خصوصی خبر می‌داد که اخیراً حلقه‌های فیلمی با محتوای زننده و شرم‌آور از زنان لخت و صحنه‌های معاشقه و هم‌آغوشی آنان با مردان در دست عده‌ای مشاهده شده است. در ابتدا تصور می‌شد که این فیلم‌ها به صورت خصوصی از اروپا به تهران وارد می‌شوند، اما رواج انواع دیگری از این فیلم‌ها، به ویژه مشاهده چهره‌های آشنای شهر در آن‌ها، این فرضیه را منتفی کرد. خبرنگار «این‌جمعه» تاکید می‌کند که هنوز هویت تهیه‌کنندگان این فیلم‌ها مشخص نیست، اما آن‌ها تاکنون سود قابل توجهی از فروش این آثار زننده به دست آورده‌اند و فعالیت خود را با گستردگی بیشتری ادامه می‌دهند.
به نوشته این نشریه، ظاهراً گروهی از ثروتمندان و افراد بانفوذ قدیمی، مشتریان اصلی این نوع فیلم‌ها بوده‌اند و در جلسات خصوصی خود با استفاده از دستگاه آپارات خانگی، این فیلم‌های ۱۶ میلی‌متری را به نمایش می‌گذاشتند. حتی گفته می‌شود که صاحبان این فیلم‌ها برای حضور در این جلسات مبالغ هنگفتی را از تماشاگران دریافت می‌کردند.
ابعاد این قضیه به مراتب گسترده‌تر از صرفاً تهیه فیلم بود؛ گزارش‌ها حاکی از تهیه عکس‌های مبتذل نیز بوده است که به طرز نگران‌کننده‌ای در مدارس دخترانه و پسرانه تهران به فروش می‌رسیده است. نشریه «این‌جمعه» می‌نویسد: «تهیه‌کنندگان این فیلم‌ها که هنوز معلوم نیست چه کسانی هستند ضمنا عکس‌های زننده‌ای از روابط زن و مرد تهیه کرده‌اند که در تهران آن را می‌فروشند و مخصوصا در مدارس دخترانه و پسرانه تهران سری‌های کامل آنان که از فیلم استنساخ گردیده دیده شده است.»
جالب توجه است که در دهه ۱۳۵۰ نیز صحبت‌هایی مبنی بر تهیه تعدادی فیلم غیراخلاقی ایرانی در اندازه سوپر ۸ مطرح شد، اما هرگز هویت تهیه‌کنندگان این فیلم‌ها مشخص نشد و این موضوع در حد شایعه باقی ماند. این رخدادها در دهه‌های مختلف، نشان از وجود جریانی پنهان در تولید و مصرف محتوای غیراخلاقی در جامعه آن روزگار دارد که نشریه «این‌جمعه» در سال ۱۳۴۰ به شکلی جسورانه به آن پرداخته است.