حمله شماره ۱۰ به ترکیب اصلی
روزهای اولی که کریم انصاری‌فرد به المپیاکوس رفته بود سرمربی پرتغالی این تیم علاقه چندانی به مهاجم ایرانی تیمش نشان نمی‌داد. بنتو حتی با مصاحبه‌ای در مورد این که او کریم را نمی‌خواسته نشان داد که از ابتدا هم علاقه‌ای به جذب او نداشته است. در همان روزها بود که کی‌روش به همتای پرتغالی‌اش توصیه کرد که از میدان دادن به انصاری‌فرد پشیمان نخواهد شد.
بنتو به توصیه کی‌روش عمل کرد و از بازی دادن به مهاجم ایرانی‌اش پشیمان هم نشد اما سرمربی تیم ملی خودش با وجود مهاجمان آماده‌اش نمی‌توانست به حرفش عمل کرده و به انصاری‌فرد میدان دهد. کریم در نهایت اما توانست خودش را به کی‌روش هم تحمیل کند و حالا دیگر به سادگی نمی‌شود نام مهاجم دوم تیم ملی را روی کریم گذاشت. در روزهایی که طارمی دور از مستطیل سبز به سر می‌برد، آزمون رابطه خوبی با گلزنی ندارد و قوچان‌نژاد هم شرایط مشابهی دارد. کریم انصاری‌فرد اما این روزها به اندازه تمام مهاجمان تیم‌ملی شرایطش خوب است و گل می‌زند و موثر است. او در بازی مقابل پاناما یک پنالتی گرفت، یک پاس گل داد و یک گل هم زد که کمک داور آفساید اعلام کرد. یعنی یک ستاره تمام عیار. شاید به همین دلیل بود که کی‌روش او را تا دقیقه ۹۰ از زمین بیرون نکشید و زوج طارمی، آزمون جای خود را به زوج انصاری‌فرد- آزمون در نیمه دوم داد. او در بازی قبل مقابل توگو هم دو گل به ثمر رساند و در چند بازی اخیر عملکرد بسیار خوبی داشته است.
انصاری‌فرد در تیم ملی هم مشغول همان کاری است که در تیم باشگاهی‌اش انجام می‌دهد، کاری که در آن متخصص است، تحمیل خود به سرمربی‌هایش. بازی با پاناما نشان داد که او در این مسیر تا حدود زیادی موفق بوده است و حالا به سادگی نمی‌شود نام او را به عنوان نیمکت‌نشین تیم ملی در جام‌جهانی مطرح کرد.