دریای عجیبی که ساحل ندارد

برای اینکه به راز دریای سارگاسو پی ببرید باید موقعیت مکانی آن را خیلی دقیق برایتان بگوییم. در غرب این دریا خلیج استریم،  در شمالش جریان اطلس شمالی، در شرقش جریان قناری و در جنوبش جریان استوایی اطلس شمالی قرار دارد. از طرفی در حاشیه غربی دریا جزیره ای وجود دارد به اسم برمودا. با وجود اینکه این دریا در احاطه یک همچین جریان های سهمگینی قرار دارد اما این جریان ها کاملا بی حرکت اند. حتما می دانید که اطلس شمالی چه آب وهوای سرد و سختی دارد اما در کمال تعجب آب دریای سارگاسو گرمه گرمه! دمای آب های سارگاسو بسیار گرم تر از آب هایی است که این دریا را احاطه کرده اند. اگر بخواهیم دقیق تر بگوییم آب دریای سارگاسو کاملا با آب هایی که این دریا را احاطه کردند فرق دارد؛ هم گرمتر است، هم شورتر و هم زلال تر.

فکر می کنید دلیل ویژگی های  عجیب این دریا در چیست؟ سطح آب دریا را جلبک های زیادی پوشانده است. این جلبک ها که رنگ طلایی – قهوه ای دارند و بر روی آب شناورند به اسم سارگاسوم معروفند. حتما می توانید حدس بزنید که به خاطر همین جلبک ها به این دریا  «سارگاسو» می گویند. از طرفی جانورانی که بر روی جلبک ها زندگی می کنند هم با جاهای دیگر فرق دارند و کاملا هم رنگ همین جلبک ها هستند، آنقدر همرنگ که به سختی دیده می شوند. اولین بار کریستف کلمب این دریای بیضی شکل و بزرگ را کشف کرد. او در ابتدا با دیدن جلبک های روی این دریا فکر کرد که دارد به ساحل نزدیک می شود اما سخت در اشتباه بود چون تا خشکی صدها کیلومتر فاصله داشت! افراد زیادی فکر می کنند بین دریای سارگاسو و مثلث برمودا رابطه وجود دارد. آرامش عجیب این دریا و نزدیکی آن به برمودا باعث  شده تا این دریا، اسرارآمیز و خاص باشد. قسمت ترسناک این دریا این است که همیشه در آن اتفاق های عجیبی می افتد؛ در واقع دریا آدم هایی را که بر روی کشتی های بادبانی نشستند می دزدد! تا به حال کشتی های سرگردان زیادی بر روی سطح آب های این دریا پیدا شده که هیچ کسی در آن ها نبوده است! برای همین هم هست که به دریای سارگاسو «قبرستان کشتی ها» و یا «دریای کشتی های گم شده» می گویند. یکی از این کشتی ها که به سرنوشتی وحشتناک دچار شد یک کشتی تجاری فرانسوی بود که در سال ۱۸۴۰ مسیرش به سمت این دریا افتاد و ناپدید شد. اما چند وقت بعد کشتی در حالی که هیچ کس در آن نبود پیدا شد!

بعد از این ماجرا تا مدت ها حادثه ای گزارش نشد تا اینکه در سال ۱۸۸۱ اتفاق عجیب دیگری افتاد! ماجرا از این قرار بود که یک کشتی بزرگ در حال حرکت در دریا بود که کشتی دیگری را در آب دید، این کشتی با اینکه صحیح و سالم در حال حرکت بود اما هیچ ناخدا و یا ملوانی نداشت! کاپیتان،  افرادی را به سمت این کشتی فرستاد اما کشتی ناگهان ناپدید شد. البته غیب شدن  این کشتی چندان طولانی نشد چون دو روز بعد در حالی که هیچ کسی در داخل آن نبود دوباره پیدا شد. بعدها باز هم کشتی های بدون سرنشین دیگری بر روی آب های این دریا پیدا شدند به طوری که بین سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰ کشتی ها و قایق های زیادی در این دریا دیده شدند که بدون ناخدا حرکت می کردند! پشت سر کشتی هایی که در این دریا گم شدند حرف های زیادی زده می شود از جمله اینکه بقایای اسکلت های ناخدا و ملوان در آن ها پیدا شده در حالی که دلیل اصلی مرگ آن ها معلوم نبوده. هر چند که بعضی ها می گویند شاید جلبک هایی که بر روی آب وجود دارد باعث مرگ این افراد شده باشد. تا به حال هیچ کسی نتوانسته راز ناپید شدن کشتی ها را حل کند و دریای سارگاسو همچنان یک راز بزرگ  است.

نظریه ریچارد سیلوستر

«ریچارد سیلوستر» که از محققان یکی از دانشگاه های استرالیاست معتقد است که بین ناپدید شدن کشتی ها در دریای سارگاسو و گم شدن هواپیماها و کشتی ها در مثلث برمودا رابطه ای وجود دارد. او دلیل اصلی عجیب بودن این دریا را گرداب ها می داند. در وسط این دریا حجم زیادی جلبک وجود دارد و جریان های قدرتمندی به آهستگی می چرخند که باعث شده گرداب های سهمگینی در این نطقه پدید بیاید. «سیلوستر» می گوید گرداب های دریای سارگاسو مثل یک سانتریفوژ عمل می کنند. این گرداب های سهمگین گرداب های کوچک تری را به وجود می آورند که می روند و می روند تا خودشان را به مثلث برمودا برسانند. این گرداب ها آنقدر قوی هستند که می توانند کشتی ها را برعکس کنند و هر چیزی که در داخل آن ها وجود دارد را با خودشان ببرند. البته این تمام ماجرا نیست چون این گرداب های کوچک حتی می توانند تندبادهای کوچکی را هم در هوا ایجاد کنند!  این تندبادها که در آب ایجاد می شوند حرکات چرخشی آب را ادامه می دهند و ممکن است دلیل سقوط هواپیماهای کوچک به داخل اقیانوس هم همین اتفاق باشد.