رفتار عیر منطقی استقلالی ها در روزی که ستاره هایشان غوغا کردند/ معنی این کار چه می تواند باشد؟

 از زمانی که رضا افتخاری به‌عنوان مدیرعامل باشگاه استقلال انتخاب شده، کارهای قابل نقدی در باشگاه استقلال صورت گرفته است. با این حال چندان قابل قبول نیست در روزی که آبی‌پوشان به بردی پرگل مقابل پارس جنوبی دست یافتند، علیه مدیریت باشگاه شعار داده شود. اینکه استقلال پس از سه بازی توانست به پیروزی برسد و هواداران این تیم علیه مدیرعامل باشگاه شعار دادند، اتفاقی غیرطبیعی بود.

شعار علیه مدیرعامل باشگاه استقلال در صورتی که این تیم شکست می‌خورد یا در خانه مساوی می‌کرد، با فضای موجود در فوتبال ایران شاید طبیعی جلوه می‌کرد، اما این بار شائبه‌برانگیز است. اینکه هواداران در این روزها در مواردی چون جدایی مجتبی جباری از مدیرعامل باشگاه دلخور باشند، به جای خود درست، اما بروز دادن این دلخوری در روزی که استقلال بردی چهار گله کسب کرد، شائبه ایجاد می‌کند. از طرفی این عده از هواداران که علیه افتخاری شعار سر دادند، به تشویق مدیرعامل پیشین باشگاه نیز پرداختند.

نکته جالب اینجاست که لیدرها یا مشوق‌هایی که روی سکوها برای هواداران شعار تعیین می‌کنند، زیر مجموعه باشگاه هستند و جالب است که پس از گل اول استقلال، شعار علیه افتخاری آغاز شد. اینکه به نوع مدیریت افتخاری و بسیاری از رفتارهای او نقد وارد باشد، جای خود دارد، اما نمی‌توان از کنار شعارهایی که در ورزشگاه علیه او سر داده شد به سادگی گذشت.

اینکه هواداران حق دارند از تیم‌شان بهترین‌ها را بخواهند طبیعی و حق‌شان است، اما حتماً همین هواداران می‌دانند که بعد از یک برد پرگل چنین رفتارهایی تعجب‌برانگیز است. نقد کارها و انتقاد به برخی رفتارهای افتخاری جای خود -که باید به آنها هم پرداخته شود - اما آیا می‌توان این موضوع را دلیلی بر شعارهای داده شده آن هم بعد از پیروزی 4 بر صفر دانست؟ آیا این موضوع غیرطبیعی نیست؟