تفاوت های کلیدی علیپور و ستاره فراری پرسپولیس/
بهروز رسایلی، مرد اول بازی پرسپولیس و پیکان علی علیپور بود؛ ستاره‌ای که دبل کرد و با 14گل زده، در صدر جدول گلزنان فاصله‌ای چهار گله با نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده‌اش به وجود آورد. درخشش علیپور مخصوصا در این بازی بسیار «به‌هنگام» بود؛ چرا که مهدی طارمی با اظهارات اخیرش و نیز سهم‌خواهی مطلق‌اش در قبال موفقیت سال‌های اخیر پرسپولیس حسابی هواداران را شاکی کرده بود، اما یک بازیکن ساده و زحمتکش نشان داد زندگی هنوز ادامه دارد؛ حتی بدون آن ادا و اطوارها و شلوارهای کوتاه و موهای اتوکشیده. عصر جمعه یک سرباز در شهر قدس تاج‌گذاری کرد؛ کسی که نشان داد سربازها لزوما می‌توانند «صفر» نباشند. شاید از نظر فنی علیپور هنوز تا رسیدن به سطح طارمی خیلی راه داشته باشد، اما او از نظر رفتاری حداقل پنج مزیت نسبت به مهاجم بوشهری دارد که بسیار چشمگیر است.
یک- عمده منت طارمی بر سر هواداران پرسپولیس به خاطر فراهم کردن اسباب پیروزی چهارگله سرخپوشان در داربی برگشت لیگ پانزدهم است. طارمی آن روز دو گل زد و یک پاس گل داد و در مجموع نمایش خوبی داشت، هرچند به سنت خودش وفادار ماند و یک ضربه پنالتی را هم از دست داد. با این وجود جالب است که علیپور در این زمینه هم خیلی بی‌سروصدا از او جلوتر است. مهاجم جوان سرخ‌ها در دو شهرآورد تهران با گل‌های سه امتیازی‌اش باعث پیروزی پرسپولیس شده است؛ یکی داربی برگشت لیگ چهاردهم و دومی داربی رفت لیگ هفدهم. در عین حال اما بر خلاف طارمی که مدام «نماد انگشتی» آن برد چهارگله را به نمایش می‌گذاشت، علیپور اساسا اهل این قبیل کری‌خوانی‌ها نیست. فراموش نکنیم او جوان‌ترین گلزن پرسپولیس در تاریخ داربی تهران هم به شمار می‌رود.
دو- مهدی طارمی به اندازه گل‌هایی که می‌زد شادی گل‌های متفاوت و متنوع هم داشت؛ از شادی بیلیاردی و سامورایی و دوربینی تا گهواره تکان دادن و قلب نشان دادن. فاز علیپور اما کلا فرق می‌کند. خوشحالی‌های بعد از گل او بسیار ساده است و اوج کارش شاید به نمایش درآوردن یک پیغام خاص روی زیرپیراهنی‌اش باشد. مهاجم شمالی قرمزها انگار بیشتر روی خود گلزنی تمرکز دارد. جالب است که بهترین گلزنان جهان هم همین‌طور بودند و به ندرت شادی‌های آنچنانی داشتند. لیونل مسی در همه عمرش یک جور خوشحالی بعد از گل کرده، کریس رونالدو هم سال‌هاست یک حرکت را تکرار می‌کند و البته شادی بعد از گل علی دایی را هم تمام ایران از حفظ بودند؛ ابتدا چند متر می‌دوید و بعد دو دستش را گره می‌کرد و خیلی کوتاه می‌پرید. او 109بار در مسابقات ملی گل زد و بالای صد بار همین شادی را تکرار کرد. اگر طارمی جای او بود احتمالا بعد از مدتی برای خوشحالی‌های بعد از گلش نویسنده و کارگردان هنری استخدام می‌کرد!
سه- علی علیپور هرگز در هیچ باند و دسته‌ای قرار نگرفت و ساده و آرام کار خودش را کرد. مهدی طارمی اما عضو موثر یک باند مشخص در پرسپولیس بود که گاهی به دو دستگی در تیم هم دامن می‌زد. یک نکته جالب دیگر در مورد طارمی به تغییر نزدیک‌ترین دوستانش در پرسپولیس طی چهار سال گذشته مربوط می‌شود؛ او در آغاز حضورش در پرسپولیس با احمد نوراللهی دوست صمیمی و هم‌خانه بود، بعد با حسین ماهینی قاطی شد، بعدتر به رامین رضاییان میل کرد و با جدایی رامین، به محسن مسلمان چسبید. مسیری که طارمی طی این سال‌ها در انتخاب نزدیک‌ترین دوستش در پرسپولیس طی کرد، شاید فلسفه تغییر خلق‌وخو و چرایی سیر قهقرایی او را روشن کند. در مورد علیپور اما رسانه‌ها کشف خاصی ندارند. او خودش است و خودش؛ نه کمتر و نه بیشتر.
چهار- در واو به واو حرف‌هایی که طارمی طی این چند سال زده، خصلت منت گذاشتن بر سر هوادار بیداد می‌کرده است؛ از «می‌خواهم بروم»های معروفش تا «من بزرگتر پرسپولیس هستم» و البته این عادت آخر که مدام می‌گفت «بعد از 10سال قهرمان‌تان کردیم». قصه علیپور اما فرق دارد. شاید این بازیکن برای رونمایی از جمله «آی لاو پرسپولیس» زمان طعنه‌آمیزی برگزیده باشد، اما واقعا در این چند سال چیزی جز این از او دیده نشده است. علیپور مشکل خدمت سربازی دارد و چه بسا همین مساله در بزنگاه‌ها می‌توانست مستمسکی برای اعمال فشار از سوی این بازیکن و تهدید او برای جدایی از باشگاه باشد، اما او هرگز از این حربه استفاده نکرد. بعد از داربی رفت که بحث احتمال سرباز شدن علیپور و جدایی‌اش از تیم بین دو نیم‌فصل به میان آمد، او به سرعت واکنش نشان داد و گفت: «تا سه سال دیگر معافیت تحصیلی دارم و در خدمت پرسپولیس هستم.»
پنج- علیپور در این سال‌ها همیشه کمترین دستمزدها را در پرسپولیس گرفته است. قرارداد امسال او حتی به 400میلیون تومان هم نمی‌رسد. این در حالی است که مهدی طارمی فصل گذشته 950میلیون تومان با باشگاه قرارداد بست، یک میلیارد و 150میلیون از حسین هدایتی گرفت، پاداش آقای گلی را هم دریافت کرد، تمرینات پیش‌فصل و سه هفته اول را نبود و راه به‌راه هم بابت دیرکرد در پرداخت مطالبات اعتراض می‌کرد.