از قراخیل تا قلب تپنده پایتخت ؛ علی علیپور، خیریت موعود و آقای گل محجوب پرسپولیس !
مهاجم جوان سرخ‌ها، حالا بیش از هر زمان دیگری درخشنده ظاهر شده و بوی گل می‌دهد.
شاید آن روز که با شوت خارج از محوطه خود و بر روی اشتباه مسلم نیلسون کوریا دروازه پرسپولیس را باز کرد، کمتر کسی تصور آقای گل شدن مهاجم سابق سنگ آهن بافق در جامه پرسپولیس را می‌کرد. حتی نیازی نیست فلاش بکی با این قدمت داشته باشیم، در ابتدای همین فصل اصلا. در مخیله چه کسی می‌گنجید با حضور گادوین منشا و مهدی طارمی، روزی علی علیپور بشارت دهنده پیروزی های پرسپولیس شود و یکه تاز رقابت آقای گلی. حتی تصور حضور ثابت علیپور در ترکیب پرسپولیس هم امری دور از ذهن به نظر می‌رسید.
شاید تنها نقطه سفید کارنامه حمیدخان درخشان در پرسپولیس، مهاجمی که تنها یک گل در شهرآورد هشتادم به وحید طالب‌لو نیاز داشت تا فرصت یک ساله دیگری از سوی برانکو برای حضور در پرسپولیس بگیرد و در لیست مازاد قرار نگیرد. همان بازیکنی که به عشق علی پروین، سودای هفت را در سر داشت و هفتاد پوش شد!
به ثمر رساننده آخرین پاس گل کاپیتان فقید، حالا رویای 24 گله شدن به یاد مرحوم هادی نوروزی را در سر می‌پروراند و بیش از هرزمان دیگری درخشش دارد. هیچ گاه به ذهن هوادارانی که در اینستاگرام دشنامش دادند، نمی‌رسید که عامل حذف رامین رضاییان از پرسپولیس پس از مشاجره در امارات، حالا امید اول گلزنی پرسپولیس بوده و چون موتور گلزنی ویراژ می‌دهد.درباره علی علیپوری صحبت می‌کنیم که حالا با دو گل شگفت انگیز دیگر در آبادان، آماده تر از همیشه، به جلو نگاه دارد و با هفده گل زده تا بدین جای فصل، استحقاق بالایی برای ستوده شدن دارد. همان مهاجمی که هم گلش را می‌زند، هم بر سر هوادار منتی نمی‌گذارد و هم حرصش را در نمی‌آورد.
گام های استوار و حرکات و ضربات حساب شده‌اش به توپ از یک سو و مناعت طبع و تواضع بالایش از سوی دیگر، محبوب ترین فرد در میان سکو های سرخش کرده و حالا بیش از هر زمانی، ظرفیت یدک کشیدن عنوان آقای گلی را داراست.
یک حرکت طولی چند ده متری از میانه میدان، نشان دادن به چپ و حرکت به سمت راست، پای چپ را پای تکیه گاه کردن و یک ضربه سهمگین از پای راست. یک استپ با پای راست، نگاه به دروازه و ضربه دقیق با پای چپ به گوشه دروازه. بدون هیچ گونه حرکت اضافه و شکفته شدن دو گل سرخ دیگر از علیپوری که حالا ایمانش به گل زدن را با تعویض لباس زیر پیراهنش در بین دو نیمه به رخ می‌کشد.مهاجم بیست و چهارساله قراخیلی حالا نه در سنگ آهن بافق و راه آهن که در پرسپولیس، سری در میان سرها درآورده و مدعی تر از هرزمان دیگری برای به چنگ درآوردن پیراهن تیم ملی است. عطش بالایش برای موفقیت، گویی سیرابی نمی‌پذیرد و آن را با وعده تحقق بیست و چهار، بر سر علم کرده است. چه خیریتی بالاتر از ظهور یک آقای گل محجوب و قدرشناس!