افزایش امید به زندگی در ایرانیان از ابتدای انقلاب تا کنون

 امید به زندگی مردم ایران از ابتدای انقلاب تاکنون 22 سال افزایش یافته است.

آمار بانک جهانی نشان می‌دهد در سال 1355 مردم ایران به طور متوسط تنها 55 سال عمر می‌کردند که این رقم در سا‌ل‌های نخست دهه 60 شمسی و در پی آغاز جنگ تحمیلی و کشته شدن هزاران نفر از مردم کشورمان در این جنگ، امید به زندگی در ایران به 54 سال کاهش یافت.

اما در سال 1365 بازهم مردم ایران شاهد افزایش سن متوسط عمر خود و رسیدن آن به 57 سال بودند.

کاهش تلفات و پایان یافتن جنگ تحمیلی در سال 67 باعث شد تا بین سال‌های 65 تا 70 مردم ایران شاهد بیشترین افزایش امید به زندگی خود در یک دوره 5 ساله باشند.

امید به زندگی مردم ایران در سال 1370 از 57 سال در 5 سال قبل به 66 سال رسید و عملاً 9 پله صعود کرد.

در سال 1375 بانک جهانی امید به زندگی در ایران را 68 سال برآورد کرد و این رقم در سال 1380 به 70 سال رسید.

در سال 1385 آمارهای بانک جهانی امید به زندگی در ایران را 72 سال و در سال 1390 نیز 74 سال نشان می‌دهد.

امید به زندگی مردم ایران در سال 1395 نیز به 76 سال و در سال 1396 به 76.2 سال افزایش یافته است.

ازجمله مهم‌ترین دلایل افزایش سن امید به زندگی در ایران می‌توان به کاهش مرگ و میر ناشی از بیماری‌ها و عوامل عفونی در ایران دانست.

کاهش مرگ و میر کودکان زیر 5 سال، افزایش دسترسی مردم به خدمات بهداشتی و افزایش سطح سواد و ایجاد تسهیلات بهداشتی در مناطق روستایی از جمله دلایل بالا رفتن امید به زندگی مردم ایران طی سال‌های گذشته بوده است.

گسترش واکسیناسیون کودکان در برابر بیماری‌های مهلک نظیر فلج اطفال، هپاتیت و سل نیز در افزایش امید به زندگی ایرانیان در بدو تولد و کاهش مرگ و میر کودکان مؤثر بوده است.

نرخ مرگ و میر مادران در کشور نیز به کمتر از 19 مورد در 100 هزار نفر رسیده است.

بهبود اوضاع اشتغال، بهبود شرایط اقتصادی و رفاه عمومی در کنار افزایش تعداد مراکز خدمات درمانی و گسترش خدمات بهداشتی در سطح کشور ازجمله عوامل تأثیرگذاری در بالا رفتن امید مردم ایران به زندگی بوده است.

به گزارش سازمان بهداشت جهانی، نرخ امید به زندگی مردم جهان در سال 2015، 71.4 سال بوده است که این رقم در میان زنان 73.8 سال و در میان مردان 69.1 سال بوده است.

هم‌اکنون بیشترین متوسط عمر مربوط به زنان ژاپنی با 86.8 سال و در میان مردان جهان مربوط به مردان سوئیسی با 81.3 سال است.

مردم سیر‌الئون پایین‌ترین نرخ امید به زندگی در جهان را دارند و متوسط امید به زندگی مردم این کشور 50 سال برآورد شده است.

کارشناسان پزشکی کشورمان عواملی نظیر پرهیز از استعمال سیگار و مواد مخدر، پرهیز از مصرف الکل، ورزش و افزایش فعالیت‌های بدنی، مبارزه با چاقی و اضافه‌وزن، کنترل استرس و فشارخون و فشار روانی، خوش‌بینی، تفکر مثبت و فعالیت فکری و مغزی را از جمله مهم‌ترین عواملی عنوان کردند که با رعایت آنها می‌توان به‌طور قطع امید به زندگی در ایران را بیش از این نیز افزایش داد.

داشتن خواب کافی، آزمایشات پزشکی دوره‌ای منظم، پرهیز از قرار گرفتن طولانی زیر نور خورشید،‌ دوری از هوای آلوده، شاد بودن، خندیدن و ازدواج نیز دیگر عواملی هستند که با کاهش دادن احتمال بروز خطر بیماری‌های مزمن در انسان، به افزایش امید به زندگی و طول عمر کمک می‌کنند.