انتقاد بازیگر زن از رانت و مافیا در سینما/تکلیف من که اهل مهمانی نیستم چیست؟

ساناز سماواتی بازیگری است که در دوره ای با برنامه مهران مدیری به محبوبیت رسید. این بازیگر پس از سالها دوباره به عرصه بازیگری بازگشته و حضور فعالی در کارهای تلویزیونی دارد که از آخرین کارهای او می توان به سریال هایی چون «محکومین» و «ستاره های عاشقی» اشاره کرد.

ساناز سماواتی در این روزها به چه فعالیت هایی مشغول است؟

من این روزها در سمت سفیر پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه فعالیت می کنم. با نهاد ریاست جمهوری استان البرز به عنوان سفیر پیشگیری از اعتیاد و به عنوان سفیر صلح موسسه بین المللی صلح همکاری دارم و همچنین به عنوان سفیر مهربانی و از طرف صنایع گردشگری تنها حامی صنایع ملی و تولید داخلی هستم. همکاری هایی نیز با شهرداری و آموزش و پرورش دارم و با کسوت شاگردی به عنوان بازرس انجمن بازیگران در خدمت استاد جمشید مشایخی هستم.

نظرتان درباره جو حمایتی سینما از هنرمندان چیست؟

در مصاحبه های پیشینم با رسانه ها گلایه هایم را درباره عرصه سینما بیان کرده ام. بیمه و بازنشستگی اخیرا برای بازیگران تعیین و اختصاص داده شده است اما بازیگران هیچ راه معیشتی دیگری جز شغلشان ندارند. من فقط بازیگر هستم، شغل دیگری ندارم و از آنجایی که بنده در نهاد دیگری استخدام نیستم درآمد دیگری ندارم. گاهی طی یک سال در ۵ اثر حضور پیدا کرده و بالعکس ۵ سال هم بیکار وخانه نشین شده ام و در این ۵ سال کسی جویای درآمد من از جمله برای بیمه و احیانا درمان بیماری نشده است. عیدی ما از کجا باید تامین شود. وضعیت معیشتی هنرمندان به شدت اسفناک است، پشتوانه مالی نداریم و اگر بیکار باشیم هیچ کس ما را حمایت نمی کند، متاسفانه یا خوشبختانه تنها دلیلی که ما را در این حرفه نگه داشته، با جرات می گویم فقط عشق مردم است. و انرژی و محبتی که مردم به ما ارزانی می کنند.

به تعداد انگشتان دو دست هنرمندانی در سینما داریم که مطرح و مشهور هستند و دستمزدهایی که دریافت می کنند حقشان است اما باید مسئولان ذیربط اداره ارشاد تمهیداتی بیاندیشند که تکلیف موج بسیار زیادی از هنرمندانی که از نظر معیشتی مشکل دارند حل شود به خصوص شغل ما یک نکته فرعی و مهم دارد و آن این است که وقتی هنرمند بیکار می شود از نظر روحی آسیب می بیند.

چه شد که با وجود محبوبیتتان در تلویزیون به ویزه در کار مهران مدیری به ناگه از تلویزیون فاصله گرفتید؟

دلیلش این بود که چند سالی خارج از ایران بودم. سال ۸۲ در کاری تبلیغاتی برای یک شرکت لوازم خانگی حضور پیداکردم و سر و صداها علیه کار تبلیغی من شروع شد که یک بازیگر نباید تبلیغ کند، این در حالی بود که همه هنرمندان در تمام دنیا کار تبلیغاتی انجام می دهند. انجام کار تبلیغاتی به ما در زمینه درآمدزایی کمک می کند.

شرایط حاکم بر بازیگری چه تغییراتی کرده است و امروزه عرصه بازیگری به چه سمت حرکت می کند؟

زمانی که من شروع به کار کردم بازیگر براساس توانایی و میزان نزدیکی به نقش انتخاب می شد اما الان برعکس شده و صد در صد رانت و مافیا اساس همکاری شده است. امروزه حتی برای همکاری با دستیار یک برنامه ریز نیز از او رانت می خواهند. در گذشته وقتی از من دعوت به همکاری می شد و فیلمنامه را برای مطالعه می فرستادند، بعد از خواندن نقش و پذیرفتن پیشنهاد برای انعقاد قرارداد به بخش تولید مراجعه می کردم، پیش پرداخت ناچیزی دریافت می کردم و برای تست گریم و لباس کارهای لازم را انجام می دادم اما الان وقتی با من برای پیشنهاد همکاری تماس گرفته می شود قبل از اینکه بدانم پروژه چیست در همان تماس تلفنی میزان دستمزد را از من می پرسند.

معیار انتخاب بازیگر فقط مسئله مالی شده است مثلا در جایی برای ایفای یک نقش از من دعوت شده و چون همکاری من فراهم نشد یک بازیگر ۶۵- ۷۰ ساله آن نقش را بازی کرده است.

در مهمانی‌ها نقش ها تقسیم می شود البته این مهمانی ها به معنای مهمانی های منفی نیست. درد و دلی که بازیگران با من مطرح کرده اند این است که با دادن مهمانی بازیگر انتخاب می کنند. تکلیف کسی چون من که اهل مهمانی و حاشیه نیستم با ۲۷ سابقه کار چیست؟!

گاهی می گویم من زن هستم اما متاسفانه همسرم هم هنرمند است من واقعا به این فکر می کنم که هنرمندان مرد بی حاشیه و سالمی که مسئولیت خانواده و اجاره بهای منزل مسکونی را دارند چگونه توانایی تامین امرار معاش را دارند؟!

نظرتان در مورد نسلتان در بازیگری چیست؟

نسل من یک نسل کاملا با اعتماد به نفس است و تحت هیچ شرایطی نمی توانند در مغز ما نادرستی را تزریق کنند چون فکر می کنم پایه من از مقطع مهدکودک به درستی شکل گرفته است. در مهدکودک نکات بسیاری به ما یاد دادند که من از مربی فرزندم خواستم به او نیز این نکات را بیاموزند. آموزش پرورش و ارگان هایی که مربوط به خانواده هستند وقتی قوی باشند بستر قوی فراهم می شود.

به نظر من در جامعه اقشار بی سواد زیادی داریم که می خواهند بی سواد بمانند و الان چرا نباید مانند زمان ما درس آداب اجتماعی که آموزش داده می شد در حال حاضر حذف شود. الان بسیاری از مردم قصد دارند یک شبه به خواسته هایشان برسند، این بدآموزی دارد و ارگان های متولی باید آموزش درست بدهند که البته باید از مهدکودک آغاز شود.