بن بست خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس
هزینه‌های سنگین سرخابی‌های پایتخت بر دوش مردم
یکی از الزامات خصوصی سازی این دو باشگاه وجود هزینه‌های سنگین و گزاف استقلال و پرسپولیس است که تا وقتی وابسته به دولت باشد این هزینه ها بدون حساب و کتاب و به روال گذشته ادامه پیدا می کند و هزینه‌های آن بر دوش مردم خواهد بود.
علیرغم اینکه بارها شعار واگذاری این دو تیم دولتی به بخش خصوصی از سوی روسای جمهور داده شده است اما با این حال شاهد هستیم که نه تنها اتفاقی در این امر نمی‌افتد بلکه هزینه‌های سنگین سرخابی‌های پایتخت بر دوش مردم است در حالی که دولتی بودن تیم استقلال و پرسپولیس بر خلاف قوانین بین‌المللی فیفا است.
با توجه به پرطرفدار بودن این دو باشگاه و حضور مستمر در لیگ برتر کشور و جام باشگاه های آسیا واگذاری این باشگاه به بخش خصوصی سخت تر شده و عدم همکاری سیاستمداران واگذاری این دو باشگاه به بخش خصوصی مشکلات را از قبل بیشتر کرده است، به لحاظ قانونی هم تا الان باید این دو باشگاه به بخش خصوصی واگذار می شدند ولی همچنان با هزینه دولت که همیشه هم با مشکلات مالی و کمبود بودجه برای این دو باشگاه همراه بوده ، به سختی اداره می شود.
از سال 86 با تصویب اصل 44 در مجلس شورای اسلامی ،دولت موظف است که فعالیت ها ، شرکت ها و باشگاه های خود را طبقه بندی و خصوصی سازی کند اما هم اکنون پس از گذشت 10 سال همچنان باشگاه های استقلال و پرسپولیس در بلاتکلیفی از خصوصی سازی به سر می برند.
یکی از الزامات خصوصی سازی این دو باشگاه وجود هزینه های سنگین و گزاف استقلال و پرسپولیس است که تا وقتی وابسته به دولت باشد این هزینه ها بدون حساب و کتاب و به روال گذشته ادامه پیدا می کند ،اما با پیوستن به بخش خصوصی با توجه به حساسیت های موجود در این بخش حساب و کتاب ها دقیق تر و به زیر ذره‌بین می‌رود ، و در راستای اصلاح سازی ساختار ها ،از بین بردن ساختار های زاید و عدم پرداخت حقوق های کلان در مسیر اصلاح قرار میگیرد
با توجه به قانون دولت نباید به باشگاه‌ها کمک مالی کند، دولت فقط باید در ورزش های همگانی هزینه کند وکمک مالی به این دو باشگاه خلاف قانون است و باشگاه ها باید به فکر درآمد زایی خود باشند و نمی توانند از منابع دولتی استفاده کنند.
درست هست که استقلال و پرسپولیس پر طرفدار ترین تیم های کشور می باشند ولی این دلیلی بر عدم رعایت قانون نیست، با این وجود حق دیگران هم ضایع می‌شودو اگر به استقلال و پرسپولیس کمک شده باید به نفت تهران هم کمک می شد تا می توانست در جام باشگاه های آسیا حضور داشته باشد. امتیازدهی دولت به این دو باشگاه ورزشی درحالی صورت گرفته است که با هزینه های سنگینی که برای این دو باشگاه میشود می‌توان به حقوق بخش های تولیدی و کشاورزی کشور کمک فراوانی کرد.
چندی پیش نوبخت در نشست خبری به این که دوبت بدهی سرخ آبی های پایتخت را پرداخت می‌کند و نمی‌گذارد این دو باشگاه دچار مشکل شوند اما صحبتی از سایر مشکلات بخش های اقتصادی کشور که با هزینه‌های کمتر می تواند رفع شود به میان نیاورد.
اظهارات نوبخت در حالی مطرح شده است که کارشناسان بارها بر این امر هشدار داده‌اند که جدا شدن از بیت‌المال و روی پای خود ایستادن تنها مسیر خوشبختی فوتبال ایران به نظر می رسد اما ظاهرا این رویا را باید به طور کلی فراموش کرد.
چندی پیش رئیس سازمان خصوصی سازی با اشاره به این موضوع گفت: زمانی که بخش خصوصی وارد ورزش شد و منبع درآمد زایی مشخصی برای بخش خصوصی تعریف نشده بود ،سرمایه گذاران به مشکلات مالی برخورد کردند و اتفاقاتی افتاد که همه ما به آن آگاه هستیم.
به هر حال ورزش یک نوع تجارت است، کسی که وارد این تجارت میشود و سرمایه گذاری می‌کند باید دنبال سود باشد ، آن‌ها هم توقع و حق برداشت دارند، حال سازمان خصوصی سازی وظیفه دارد حامی دو باشگاه پر طرفدار بوده و از طریق مراجع ذیصلاح و خریداران به رفع مشکل فرآیند خصوصی سازی بپردازد.
سید هادی حسینی ، نایب رئییس فراکسیون ورزش مجلس چندی پیش با اشاره به مطرح کردن مسائل امنیتی در مورد خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس گفته بود : بحث امنیتی ارتباطی با هیچ باشگاهی ندارد و این بحث ها فقط برای ایجاد وقفه و ممانعت از انجام صحیح مراحل است چرا که عده ای منافعشان در عدم فعال شدن بخش خصوصی در کشور و دولتی ماندن این دو باشگاه است.
در هر حال خصوصی سازی باشگاه استقلال و پرسپولیس مشکلات بیشتری از این حرف ها دارد و آنچه نیاز است این است که به همت و سخت کوشی مسئولین از فساد و رانت در این بخشها جلوگیری شود و واگذاری این دو باشگاه ورزشی از بن بست خارج شود.