جزئیات تعقیب و گریز مرگبار در تهران

  رسیدگی به این پرونده از چهارم آبان ماه سال 94 به‌دنبال تیراندازی شش مامور پلیس به یک خودروی پراید سفید در اتوبان خاوران آغاز شد.

ماموران پلیس که در تعقیب یک قاتل فراری بودند با دو دستگاه سمند و پژو به تعقیب یک پراید سفید که متهم تحت تعقیب در آن نشسته بود، پرداختند و سد راه این خودرو شدند سپس ماموران با کلاشینکف و کلت به سمت چهار سرنشین پراید شلیک کردند. در نتیجه سه سرنشین خودرو از جمله متهم فراری به نام فرشید 24 ساله، برادر 30 ساله‌اش فرشاد و یکی از دوستانش به نام عباس 26 ساله جان سپردند و سرنشین دیگر که سرباز وظیفه کلانتری خلیج فارس بود، مجروح و به بیمارستان منتقل شد.

ماموران پلیس در بازجویی‌ها گفتند: با نیابت قضایی که از دادسرای سبزوار داشتیم شش نفری به تعقیب یک مرد جوان که مظنون به قتل بود، پرداختیم. مظنون را حوالی افسریه شناسایی کردیم و در جریان تعقیب و گریز ناچار به شلیک شدیم.

در حالی که روشن شده بود شلیک شتاب زده صورت گرفته است برای ماموران پلیس کیفرخواست صادر و پرونده شان به اتهام قتل عمدی به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد و آنها دیروز پای میز محاکمه ایستادند.

در جلسه رسیدگی به این پرونده که در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی زالی و با حضور یک قاضی مستشار تشکیل شد اولیای‌دم سه قربانی حاضر شدند، اما تنها مجروح این حادثه که سرباز کلانتری خلیج فارس بود، حضور نداشت.

اولیای دم یک به یک به تشریح جزئیات شکایت پرداختند و برای شش متهم این پرونده به اتهام مشارکت در سه قتل حکم قصاص خواستند. نماینده دادستان نیز برای متهمان به اتهام سه قتل عمدی،تخریب کردن عمدی خودروی پراید و مجروح کردن سرباز وظیفه مجازات خواست.

پدرفرشید گفت: پسرم به خاطر قتلی که در سبزوار رخ داده بود تحت تعقیب پلیس قرار داشت. مدتی پیش به یک نفر در سبزوار شلیک و او کشته شد.پسرم در آن ماجرا دخالتی نداشت، ولی پلیس به او مظنون شده بود. اما هیچ مدرکی علیه او به دست نیامد. دو پسرم و دوستشان در این ماجرا بی‌دلیل و بی‌گناه کشته شدند.

اولیای‌ دم دیگر نیز درخواست قصاص را مطرح کردند.

سپس متهم ردیف اول که مامور پلیس اطلاعات سبزوار بود در جایگاه ویژه ایستاد و گفت: ما از پارک زیتون پاکدشت در تعقیب پراید موردنظر بودیم. حتی این ماشین را 20 کیلومتر تعقیب کردیم تا این که به اتوبان خاوران رسیدیم. در این مدت چهار بار با پلیس 110 تماس گرفتیم و درخواست نیروی کمکی کردیم. قرار بود از کلانتری 157 مسعودیه برای ما نیروی کمکی بفرستند اما هیچ نیروی کمکی برای ما فرستاده نشد .

ما از پلیس تهران خواستیم خیابان را ببندد اما به ما اجازه ندادند. ما برای متوقف کردن پراید تحت تعقیب چند تیر هوایی نیز شلیک کردیم. من خودم بی سیم را به راننده پراید نشان دادم تا خودرو را متوقف کند، اما راننده پراید به سرعت ماشین اضافه کرد.

وی ادامه داد: من و دو نفر از همکارانم، سوار پژو و سه مامور آگاهی نیز سوار سمند در تعقیب پراید بودیم. هوا تاریک بود و ما نمی‌دانستیم برادر فرشید روی صندلی شاگرد نشسته و دو نفر دیگر نیز روی صندلی عقب قرار دارند.

ما حتی به لاستیک‌های پراید شلیک کردیم، به‌طوری که دو لاستیک عقب پراید پنچر شد و راننده به سمت لاین تندرو منحرف شد.او همچنان با سرعت در حرکت بود. خودروهای سمند و پژو مماس با پراید در حرکت بودند که راننده پراید یکباره خودرو را متوقف کرد تا دنده عقب حرکت کند .همان موقع فرشید از ماشین پیاده شد و دستش را به سمت کمرش برد.

ما فکر کردیم قصد دارد کلت بیرون بیاورد و به سمت ما شلیک کند، به همین خاطر همگی به سمت پراید شلیک کردیم. بعد از کشته شدن فرشید متوجه شدیم او در کمرش یک قبضه قمه داشته که می‌خواسته آن را بیرون بکشد.

این مامور پلیس گفت: من قبول دارم با کلاشینکف 12 تیر ،شلیک کردم. فرشید و فرشاد به خاطر اصابت گلوله به سرشان کشته شدند، اما سرباز وظیفه به خاطر برخورد گلوله زخمی شد و این موضوع نشان می‌دهد من و همکارانم به سمت پایین ماشین شلیک کرده بودیم و نمی‌دانستیم غیر از فرشید سه نفر دیگر نیز در خودرو حضور دارند.

سپس متهم دیگر به دفاع پرداخت و گفت: سربازی که در این ماجرا زخمی شد قبلا گفته بود به عنوان مسافر سوار پراید شده بود.ما هیچ خصومتی با او نداشتیم که بخواهیم به سمت آنها شلیک کنیم.

وی در پاسخ به سوال قاضی درباره این که چطور متوجه حضور سه نفر دیگر در خودرو نشده بودید، گفت: شب بود و خودروها با نور بالا حرکت می‌کردند به همین خاطر ما چیزی نمی‌دیدیم.

چهار متهم دیگر نیز منکر اتهام قتل عمدی شدند و حرف‌های دو متهم اول را تائید کردند.

در پایان جلسه هیات قضایی وارد شور شد تا رای صادر کند.