تغییرات معکوس در قعرنشین مطلق
ماشین سازی باخت. این جمله غریبه ای در لیگ برتر نیست و ماشین سازی و تبریز به باخت های پیاپی این تیم عادت کرده است. این تیم دیروز با این باخت اختلاف خود را به 9 امتیازی منطقه فرار از سقوط رساند که جبران آن در 8 دیدار باقی مانده سخت به نظر می رسد.
ماشین سازی با رسول خطیبی آغاز خیره کننده ای داشت و هفته اول را در صدر جدول ایستاد و در ادامه تساوی با گسترش و با صبا در خارج از خانه و یک باخت از تراکتور و تساوی با استقلال در تهران نتیجه خوبی گرفت. البته در دو دیدار خود در تبریز با همشهرهای خود در نیمه اول روی کم تجربگی بازیکنانش 10 نفره شده بود و در نهایت هفته پنجم با 6 امتیاز در رده دهم قرار گرفت که برای تیمی جوان و تازه سرپا گرفته خوب بود ولی ...
به یکباره این تیم از هم پاشید و هر روز از تبریز خبرهای از تغییرات در این تیم به گوش رسید. 9 بازیکن این تیم مصدوم شدند و باخت پشت باخت. جالب اینکه در هفته ششم سرمربی این تیم استعفا داد که همین استعفا نشان دهنده مسائلی بوده که در ظاهر گل و بلبل است و در باطن چیز دیگری که در نهایت عمر مربیگری خطیبی در هفته دوازدهم و باخت یک بر صفر مقابل پرسپولیس به پایان رسید و چهارمین استعفای رسول خطیبی در طول پرواز تهران به تبریز مورد قبول هیات مدیره قرار گرفت. خطیبی در هفته دوازدهم بدون حتی یک بازی در استادیوم خانگی خود از ماشینی جدا شد که مقابل پرسپولیس مدعی و سر حال یک بر صفر باخته بود و یک پنالتی نیز از دست داده بود و همه از بازی زیبای جوانان ماشین سخن می گفتند.
عدم امتیاز گیری موجب تغییرات زیادی در این تیم شد و فرهاد کاظمی سکان هدایت این تیم قدیمی شمالغرب کشور را برعهده گرفت. کاظمی پا قدم خوبی برای ماشین سازی داشت و مشکل استادیوم یادگار حل شد تا دیگر این تیم بدون استادیوم خانگی نباشد و مطالبات بازیکنان پرداخت شد ولی با کاظمی نیز این باخت ها ادامه داشت تا اینکه نیم فصل شد و تغییرات به بازیکنان رسید و کاظمی یک خانه تکانی اساسی در این تیم داشت و به نوعی خیلی از بومی ها رفتند و غیر بومی های با تجربه جای آنها را گرفت. تیمی پوست انداخته و نو نوا با هزینه های بالا نیم فصل دوم را آغاز کرد ولی همان آش است و همان کاسه و باخت و تساوی روال کار بود و البته یک برد غیر منتظره مقابل سپاهان و دیروز یک باخت خانگی دیگر ...
ماشین سازی دیگر زیبا بازی نمی کند و با تیم جوان اول فصل خطیبی فاصله زیادی گرفته است. ماشین می باخت ولی زیبا بازی می کرد و کلی مصدوم داشت ولی الان تیمی با تجربه و آماده که از 10 دیدار خود، 8 دیدار را در استادیوم یادگار بازی کرده است تنها 7 امتیاز گرفته است و امروز مدعی اول سقوط به لیگ یک است.
جای سئوال و مبهم تغییرات ماشین سازی این موضوع است که چرا چنین تغییراتی و با چنین هزینه های میلیاردی که نشانی از پیشرفت نداشته است و این تیم با تغییرات عمده پیشرفت معکوسی را نشان می دهد.
تبریزی ها که با آمدن ماشین سازی به لیگ برتر نشان دادند که قطب تاثیر گذار فوتبال ایران هستند می توانستند با بها دادن به نیروهای بومی راه را برای ورود دوباره به تیم ملی باز کنند ولی بلند پروازی و یا مدیریت عجولانه آنها را در مسیر شکست قرار داد. تبریز میتواند بار دیگر در تیم ملی باقری ها، خطیبی ها و دین محمدی ها را داشته باشد ولی باید بخواهند.