افتخاری دیگر در ایلام/بزرگترین نمایشگاه ماشین سنگین خاورمیانه در سرابله

ساعت 5صبح مردم با صدای وحشتناک ماشین‌های سنگین بیدار می‌شوند. انها در کوچه‌ها و خیابانهای تنگ شهر، در هر دو طرف خیابان پارک می‌کنند. در بیشتر مواقع عبور دو خودروی سبک از خیابان از روبه روی هم تنها در صورت ایستادن یکی از آنها امکان پذیر است. به دلیل طولانی بودن برخی از این ماشین‌ها، گاهی عبور از یک خیابان یا کوچه‌ای برای دهها دقیقه وقت شهروندان را در ترافیک می‌گیرد. شهروندی می‌گوید به همسایه‌ام اعتراض کردم، گفت انتظار داری ماشین دو میلیاردی‌ام را بیرون شهر به امان خدا رها کنم، معلومه در خیابان کنار خانه‌ام می‌گذارم...

متاسفانه به دلیل این رفت و آمدها و روشن و خاموش کردنهای بادلیل و بی‌دلیل میزان تنش در شهر بالا گرفته است. چندین ساعت پیش یکی از کاسبان شهر به نام ف گفت همسایه ما که تریلی دارد بارها با روشن کردن ماشینش باعث بدبخوابی و بیخوابی ما شده است، دیشب میخاستیم درگیر شویم یا حداقل تایرهایشان را پنچر کنم‌...

برای فهمیدن اوضاع کافی است از بلوار پیامبر اعظم بگذری یا از سربالایی مابین جانبازان و کارکنان بالا بروی، آسفالت خیابان‌ها بشدت آسیب دیده است، روغن و گازوئیل در سطح شهر پراکنده شده است و حرکتشان علاوه بر آسیب به شهر و رفت وآمد شهروندان، کودکانی که در این فصل مشغول دوچرخه سواری هستند را در استرس تصادف قرار داده است‌.

چه بخواهیم و چه نخواهیم شهر اینک در حالت ناامیدی و افسردگی ناشی از حضور این تریلی‌ها در وضعیت مناسبی به سر نمی‌برد. هر لحظه امکان دارد با یک اتفاق بد نظیر تصادف برای کودکی یا خانواده‌ای فاز ناراحتی‌ها تغییر پیدا کند. امیدواریم تا مشکل جدی‌تر نشده است و اتفاق بدی نیفتاده است مسئولان بخصوص استاندار محترم، فرماندار بزرگوار، دادستانی که مدعی العموم است و شهردار محترم فکری عاجل برای این قضیه کنند. 

ضرر روحی و معنوی حضور این ماشین‌ها، حتما بسیار بیشتر از چیزی است که در وصف آید. امیدواریم دادستان محترم هرچه زودتر ترتیبی اتخاذ نمایند که شهر به شهروندان برگردد و آنها بتوانند با خیال راحت در شهرشان بگردند و البته حقوق صاحبان تریلی ها هم محفوظ گردد. آنها برای این کشور زحمت می کشند و درآمدشان را در همین شهر هزینه می‌کنند و قطعا آنها نیز دوست ندارند این وضعیت ادامه دار باشد...

بعنوان یک خبرنگار آرزو دارم که هرگز در مورد این مسائل که در سایر شهرها وجود ندارد ننویسم. از نوشتن در اینجور موارد که پیش و پا افتاده‌اند به نظر ولی شهری را به ازار گرفته‌اند احساس خوبی ندارم. اما ما مجبوریم در مورد مسائل‌مان حرف بزنیم، خبرنگار شهرهای دیگر به فکر توسعه‌اند و ما به فکر اولین حقوق‌مان که آرامش فکری زیستن در شهر است. تدبیری لازم است و البته امیدی که در آستانه ترک از این دیار است.

نویسنده گزارش سیاوش دارابی