شباهت سبک مربیگری گواردیولا و پوچتینو؛ حساب ویژه روی مرکز زمین

به گزارش فرتاک نیوز، شباهت‌های زیادی بین سبک مربیگری پپ گواردیولا و مائوریسیو پوچتینو وجود دارد. گواردیولا معمولا با سیستم 1-3-2-4 بازی می‌کند، اما در دیدار مقابل تاتنهام در هفته بیست و دوم از سیستم 3-3-4 استفاده کرد، آن هم به سبک هجومی. لروی زانه، سرخیو آگوئرو و رحیم استرلینگ در زمین نزدیک به دروازه حریف بازی می‌کردند و به مدافعان میانی تاتنهام فشار می‌آورند.

داوید سیلوا و کوین دی بروین هم نسبت به همیشه عقب‌تر رفته بودند و یحیی توره هم هافبک دفاعی بود. توره که در سال‌های اخیر شدیدا مورد انتقاد است عملکرد همیشگی‌اش را ارائه نداد، اما دی بروین و سیلوا توانستند به خوبی در حفظ مالکیت توپ برای تیم‌شان موثر باشند و بارها بازیکنان میانی تاتنهام را از کار بیندازند.

در بازی بین دو تیمی که از خطوط دفاعی استفاده می‌‎کنند همیشه یکی از روش‌ها فرار به پشت مدفعان حریف است. در سیستم جدید سیتی، استرلینگ اولین کسی است که این کار را می‌کند و به نوعی خط شکن است. او همکاری و بازی‌های ترکیبی خوبی با دی بروین انجام می‎‌دهد و موقعیت‌های نهایی را برای هم تیمی‌هایش آماده می‌کند. تنها مشکل من‌سیتی در هفته‌های اخیر این بوده که در تمام کنندگی ناکام بوده و از سیستم پپ نمی‌توان ایرادی گرفت. این مشکل در طول فصل هم برای سیتی وجود داشته و فقط در هفته‌های اخیر به اوجش رسیده است. فقط هر چه بیشتر پیش می‌رویم این موضوع بیشتر باعث ناکامی این تیم می‌شود و اوجش هم دیداری بود که سیتی مقابل اورتون 4 بر صفر شکست خورد.

تاتنهام اما معولا در بازی‌های دفاعی خیلی موفق نیست؛ فاصله بین 3 مدافع آخر این تیم با خط جلوتر به اندازه‌ای زیاد است که در بازی با سیتی حتی یک بار پابلو زابالتا که توانایی ویژه‌ای در پیشروی ندارد توانست دروازه آن‌ها را تهدید کند. در آن صحنه توبی آلدروایرلد آخرین بازیکن بود که توانست مقابلش بایستد. تاتنهام معمولا در بازی‌ها حساب ویژه‌ای روی بازیکنان خط آخرش باز می‌کند و این ریسکی است.

 این تیم معمولا بازی‌ها را با دفاعی 3 نفره آغاز می‌کند، موضوعی که در هفته‌های اخیر به ضرر آن‌ها شده است. اما در ادامه بازی‌ها گاهی پوچتینو به سیستم 1-3-2-4 تغییر رویه می‌دهد. اریک دیر از دفاع میانی به پست هافبک میانی می‌رود و موسی دمبله در راس مثلث قرار می‌گیرد. این سیستم بیشتر اوقات برای آن‌ها جواب داده است. با این کار تاتنهام مرکز زمین و در نتیجه مالکیت بیشتر توپ را در اختیار می‌گیرد. با این کار دنی رز و کایل واکر بیشتر در کارهای دفاعی فعالیت می‌کنند و در حمله هم شرکت می‌کنند تا تاتنهام مقابل خط دفاعی تیم‌های حریف با 4 بازیکن حاضر شود. در بازی با سیتی هم همین اتفاق افتاد. در آن بازی خلاقیت و همکاری‌های دیر و ویکتور وانیاما بی‌نظیر بود و چندین بار حریف را به دردسر انداخت.

تاتنهام در این سیستم بسیار راحت‌تر به نظر می‌رسد اما به طرز شگفت‌آوری سیتی هم از همین روش استفاده می‌کند و موفق هم هست. در بازی با تاتنهام هم شاگردان پپ توانستند با استفاده از همکاری‌های ویژه دی بروین و زانه بارها دروازه لوریس را تهدید کنند. بازی بعدی سیتی و تاتنهام در لیگ برتر مقابل وستهام و ساندرلند است. دو تیمی که در میانه زمین با فشردگی شدید کار می‌کنند و از طرفی سبک بازی‌شان دفاعی است. باید منتظر باشیم و ببینیم مقابل این دو تیم عملکرد سیستم مشابهی که گواردیولا و پوچتینو استفاده می‌کنند، چطور خواهد بود.