باید ها و نباید ها در رابطه جنسی در دوران عقد

دوران عقد فرصت مناسبی جهت شناخت بهتر و عمیق تر زن و مرد از یکدیگر و در نتیجه ورود به زندگی با تفاهمی بیشتر است، به عبارت دیگر دوران نامزدی دوران آشنایی تکمیلی است و یک ازدواج نیمه تمام محسوب می شود. لذا نباید انتظار داشت که آنچه افراد در زندگی مشترک تجربه می کنند، در این دوره نیز تجربه کنند

در واقع در این دوران شما به لطف نزدیک تر شدنتان به همسر خود، شناختی از او به دست می آورید که شاید هیچ کس دیگر نتواند تا این حد او را بشناسد و این البته صرف نظر از لذتی است که از با هم بودن نصیب تان می شود.

در دوران عقد احساسات عاطفی شکل می گیرد و رابطه جنسی اگر کنترل شده و خفیف باشد می تواند به شکل گیری و ظهور این احساسات کمک زیادی کند. با این حال، رابطه جنسی تنها هدف ازدواج نیست و هیچ ازدواجی که تنها براساس این رابطه شکل بگیرد پایدار و استوار نمی ماند.

رابطه جنسی در دوران عقد چگونه باشد؟

گرچه پس از جاری شدن صیغه عقد دائمی شما و همسرتان عرفاً و شرعاً زن و شوهر محسوب می شوند.اما زن و شوهری که زندگی مشترکتان را هنوز آغاز نکرده اید و وابسته به پدر و مادرتان هستید. بنابراین مهم است که برخی روابط و رفتارهای خود را تا زمانیکه زیر یک سقف نرفته اید کنترل کنید.همیشه آن چیزی که از قدیم باب بوده اشتباه نیست. بلکه ملاحظات دوران است که بر اساس تجربه رعایت می شود. این یعنی شما باید برخی از چهارچوب های زندگی دوران تجرد را همچنان حفظ کنید.

این چهارچوب ها می گوید که شما باید در دوران عقد از فرصت محرمیت و نزدیک تر شدنتان برای شناخت بیشتر استفاده کنید. در این بین حد متوسطی از روابط نزدیک جسمی می تواند عاطفه میان شما را تقویت کند و شما را با روحیات هم بیشتر آشنا کند اما این حد، اگر نادیده گرفته شود و رابطه جنسی کاملی شکل گیرد، شما قدرت تصمیم گیری در آینده را از دست خواهید داد.مشکل فقط تغییرات جسمی که برای شما اتفاق می افتد نیست؛ یک رابطه جنسی کامل، شما را پایبند یکدیگر می کند. احساس تعهد می آورد، وابسته می کند و باعث می شود در جایی که باید تفکر منطقی داشته باشید احساسی تصمیم بگیرید. چگونه؟

شاید شما احساس کنید که همسر آینده تان دقیقا آن طور نیست که فکر می کردید و زندگی با او می تواند باعث بدبختی شما شود. در چنین شرایطی، رابطه جنسی شما را در فاز وابستگی عاطفی قرار می دهد و تصمیم گیری بر اساس منطق و جدایی برایتان دشوار می شود.به همین دلیل است که می گویند روابط جنسی کامل خود را به زمانی موکول کنید که باهم زندگی مشترک را آغاز کرده اید و به صورت مستقل جدا از پدر و مادر خود زندگی می کنید.

اما در مقابل قرار نیست شما از همسرتان دوری کنید و رابطه تان را با او در حد رابطه خواهر و برادری نگه دارید. حفظ رابطه شما، نیاز به نزدیک تر شدنتان دارد و این حاصل نمی شود، مگر وقتی که شما از چهارچوب های عرفی فاصله بگیرید و به یکدیگر عشق بورزید. بسیاری از مشکلات و اختلالاتی که در دوران عقد به وجود می آید ناشی از عدم آگاهی زوجین به برقراری روابط درست جنسی است.

رابطه ی جنسی دوران عقد از خود تعریفی دارد و این تعریف با توجه به خانواده های دو طرف، مخصوصاً دختر متفاوت است. اما واقعاً تکلیف دختر و پسر در این دوران چیست و آن ها چطور می توانند یکدیگر را از نظر جنسی ارضا نمایند؟ بسیاری از زوج ها با توجه به تعاریف مختلف خانواده های خود در این زمینه و بسط دادن یا کم کردن این دایره ی محدودیت به مشکل برمی خوردند. بعضی از زوجها در این دوران بیش از حد رعایت کرده و به عبارتی حیا را در جای نادرست خود استفاده می کنند.

البته باید توجه کرد، که چون اغلب بعد از دوران عقد مراسم عروسی برگزار می شود، برای خود زوج هم لازم است تا محدودیت ها را رعایت کرده و توقعات معقول از هم داشته باشند و از طرفی دیگر رابطه ی کاملاً آزاد زناشویی در دوران عقد ممکن است باعث از دست دادن اشتیاق افراد برای زودتر رفتن زیر یک سقف شود و از طرف دیگر، چون در دوران عقد، زوج بیشتر با هم آشنا شده و امکان به تفاهم نرسیدن و به دنبال آن جدا شدنشان وجود دارد، بهتر است که رابطه ی جنسی شان کنترل شود.

ازدواج راهی برای برطرف کردن نیازهای مهم زندگی افراد است و فردی که به ازدواج روی می آورد، یعنی ارضای نیازهایش را از درست ترین و برگزیده ترین راه ممکن انتخاب کرده است، درست نیست که پس از عقد نیز راه را بر او بست و او را در انتظار نگه داشت و این انتظار باعث پشیمانی او از ازدواج شود. بلکه باید با آموزش درست، راه را برای برآورده کردن خواسته هایش فراهم کرد.

بنابراین هرگز توصیه نمیشوددر دوران عقد رابطه جنسی به صورت کامل داشته باشید چرا که عطش جنسی باید در این زمینه محفوظ بماند تا در جایگاه خود بتواند موثر باشد.اما می توانید در مورد نیازهای جنسی خود آزادانه صحبت کنید ولی در این صحبتها سعی در تحریک یکدیگر نداشته باشید.معاشقه در دوران عقد نیز به صورت محدود توصیه می شود.