استراتژی تغییر کرد؛ یکی از بین آزمون و طارمی

 شاید در صحنه بازی ترکیبی ضربه مهدی طارمی به هدف نمی نشست. همان طور که پیش از صحنه گل، مهدی ترابی یک موقعیت خوب را از دست داد. شاید اروگوئه در حملاتی که روی دروازه ایران طراحی کرد به گل می رسید و این تیم برنده از میدان خارج می شد اما در هر صورت سبک بازی تیم ملی در این دیدار قابل قبول بود و می توان گفت تیم ملی با این شیوه از بازی می تواند در آینده حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد.

همیشه گفته اند موفقیت در فوتبال دفاعی محدود و در فوتبال تهاجمی نامحدود است. پیش‌بینی می شد که کارلوس کی‌روش در بازی  با اروگوئه تیم ملی را با همان شیوه همیشگی آرایش می کرد. 1-3-2-4 اما این بار تیم ملی با شیوه 1-4-1-4 به میدان آمد و با این شیوه پست 10 یا همان پلی میکر حذف شد چرا که تیم ملی چنین بازیکنی را در ترکیب ندارد و طبیعتا در این شیوه دو بازیکنی که در کناره های خط هافبک به میدان می آیند باید هافبک رو به جلو باشند نه وینگر که کارلوس کی‌روش از مهدی ترابی و علیرضا جهانبخش در این پست‌ها استفاده کرد.

نه فقط در زمان اسکوچیچ پیش از این هم عادت کرده بودیم که سردار آزمون و مهدی طارمی را با هم در ترکیب تیم ملی ببینیم. حتی در زمان هایی که تیم ملی با 1 مهاجم بازی می کرد یکی از این دو در پست وینگر به میدان می رفت اما در شیوه 1-4-1-4 چنین چیزی امکان ندارد و این بدین معنی است که در ادامه مسیر هم از بین مهدی طارمی و سردار آزمون یکی باید روی نیمکت بنشیند. این ارزش فوتبال تهاجمی که تیم ملی به نمایش می گذارد را دارد و از همه مهم‌تر هر کدام روی نیمکت بنشیند این قدر توانمند است که در لحظه ورود به میدان شرایط را تغییر دهد. همان کاری که مهدی طارمی شب گذشته انجام داد و بعد از ورود به میدان با گلی که زد سرنوشت بازی را عوض کرد.