فقاع چیست و حکم شرعی آن چه می باشد؟

حکم فقاع چیست ؟ در این‌که فقّاع عبارتند از نوشابه گرفته شده از جو می باشد.

نوع خاص آن این است که جو را در آب خیس کنید، بگذارید چند روز بجوشد و روی آن را با کف بپوشانید یا کمی بجوشانید، سپس بگذارید تا کاملاً بجوشد.

• بیشتر بخوانید:

فعالیت در اینستاگرام از نظر شرعی|حضور در اینستاگرام اشکالی دارد؟

عشق‌های مثلثی چیست؟ روش‌های پیشگیری از رابطه مثلثی یا سه نفره..

از نظرامام خمینی در کتاب تحریرالوسیله «فقاع شراب مخصوصی است که اغلب از جو گرفته می‌شود. اما اگر از غیر جو بگیرند حرمت و نجاست آن جای فکر دارد؛ اگرچه به آن فقاع‌ گفته شود، مگر آنکه مست‌کننده باشد.»

همچنین وی در باب اطعمه و اشربه کتاب ذکر شده می‌نویسند: «فُقّاع‌» درصورتی‌که دارای  جوشش باشد، از محرمات است اگرچه مسکر نباشد. و فقاع‌، شراب معروفی است که  غالباً از جو گرفته می‌شد. و ماء الشعیر (آب جو) که بین پزشکان معمول است از فقاع‌ نمی‌باشد.»

شرایط حرمت

بنابر این، در فقّاع دو چیز شرط است: یکی گرفته شدن از جو و دیگری جوشیدن با صدق عنوان فقّاع بر آن.

احکامی که بر فقّاع بار می‌شود بر نوشابه فاقد یکی از دو شرط یاد شده بار نمی‌شود، مگر آنکه مست کننده باشد.

 حکم

فقّاع در حکم ملحق به خمر است؛ از این رو، نوشیدن آن حرام و بنابر قول به نجاست خمر، نجس است.

حکم گفته شده نسبت به فقّاعی که خود به خود جوش آمده قطعی و اتفاقی است؛ ولی نسبت به فقّاعی که با پختن به جوش آمده اختلاف است. برخی تصریح به اختصاص به مورد اول کرده‌اند.

حرمت و نجاست فقّاع اختصاص به صورت مست کننده بودن آن ندارد؛ بلکه شامل فقّاعی که مست کننده نیست نیز می‌شود.

آب جویی که امروزه به آن ماء الشعیر می گویند، پاک و حلال است.

طبق نظرامام خمینی «خوردن بر سر سفره‌ای که در آن چیزی از شراب – بلکه مسکرات دیگر و همچنین فقّاع‌ – خورده شود، حرام است.»

و «بر کسی که مسکر یا فقّاع ‌- اگرچه مسکر نباشد – بخورد حدّ واجب است، به شرطی که خورنده آن بالغ و عاقل و مختار بوده و حکم و موضوع را بداند؛ پس بر بچه و دیوانه و مکره و جاهل به‌حکم و موضوع یا به یکی از آن‌ها – درصورتی‌که جهل به‌حکم در حق او ممکن باشد – حدی نمی‌باشد.»

به عبارت دیگر «در مسکر بین انواع آن مانند آنچه که از انگور گرفته می‌شود و آن خمر می‌باشد، یا از خرما گرفته می‌شود و آن نبیذ است، یا از کشمش گرفته می‌شود و آن نقیع است، یا از عسل گرفته می‌شود و آن بتع است، یا از جو گرفته می‌شود و آن مزر است، یا از گندم گرفته می‌شود، یا از ارزن یا از غیر آن‌ها گرفته می‌شود، فرقی نیست. و فقّاع به مسکر ملحق می‌شود اگرچه فرض شود که مسکر نیست. و اگر مسکر از دو چیز و بیشتر ساخته شود در شرب آن یک حدّ می‌باشد.»

از اینکه زمان ارزشمندتان را به مطالعه این مطلب در رابطه با اینکه حکم فقاع چیست اختصاص دادید، بی نهایت سپاسگزاریم.