الهه رومی: پومونا کیست؟

پومونا الهه درختان میوه و باغ های میوه روم باستان بود که نامی از کلمه لاتین "pomum" به معنای میوه یا میوه باغ گرفته شده است. برخلاف بسیاری از خدایان رومی ، پومونا یک الهه منحصراً رومی بود، بدون همتای مستقیم یونانی، اگرچه گاهی اوقات او را با دمتر ، الهه یونان باستان مقایسه می‌کنند. او در هنر به عنوان یک دختر جوان زیبا و بی گناه ظاهر شد که تاج میوه ای بر سر داشت و چاقوی هرس در دست داشت. نام او ممکن است امروزه آشنا به نظر برسد، زیرا ریشه بسیاری از کلمات انگلیسی و فرانسوی، از جمله pomegranate، pomme (فرانسوی به معنای سیب) و حتی pomme de terre (فرانسوی برای سیب زمینی یا سیب زمینی) شد. ما به تاریخچه پشت این الهه جذاب می پردازیم.

پومونا احاطه شده توسط یک گلدان میوه، استودیو فرانس اسنایدرز، قرن هفدهم. 
منبع: کریستیز

در اساطیر رومی ، پومونا یک همدریاد یا پوره چوبی بود که وجود خود را وقف مراقبت از درختان میوه کرد. اووید در مسخ می‌نویسد : «هیچ همدریاد دیگری از پوره‌های چوبی لاتیوم با ماهرانه‌تر به باغ توجه نمی‌کرد یا بیشتر وقف مراقبت از باغ نبود، از این رو نام او به همین دلیل است.» طبق افسانه های متعدد، زیبایی درخشان او خواستگاران زیادی از جمله سیلوانوس و پیکوس را به خود جلب کرد، اما پومونا ترجیح داد تنها باشد و درختان مقدس خود را در حومه شهر پرورش دهد. اووید در توصیف طبیعت منزوی خود نوشت: «او همچنان از ترس تهاجم بی‌رحمانه، خود را در باغی (پومریا) محصور کرد و از ورود منع کرد و از مردان دوری کرد.

پومونا با ورتومنوس ازدواج کرد

Vertumnus، اثر جوزپه آرسیمبولدو، 1590، از طریق قلعه Skokloster، سوئد

یک خواستگار به طور خاص مصمم بود که قلب پومونا را به دست آورد: ورتومنوس فریبکار ، خدای فصول، تغییر، رشد گیاهان و باغ ها. به گفته اووید، ورتومنوس توانایی تغییر شکل به افراد مختلف را داشت و از این مهارت برای به دست آوردن قلب پومونا استفاده کرد. او خود را به شکل پیرزنی درآورد و او را متقاعد کرد که او را به باغ مقدسش راه دهد. او سپس یک داستان هشدار دهنده در مورد خطرات رد خواستگار، داستان غم انگیز ایفیس و آناکسارت را به پومونا گفت. پس از به دست آوردن قلب او، پومونا و ورتومنوس با یکدیگر ازدواج کردند و به خدایان مکمل تبدیل شدند که فراوانی و رشد زیادی را به ارمغان آوردند.

الهه درختان میوه، باغ‌ها و باغ‌ها

پومونا شگفت زده شده توسط ورتومنوس و خواستگاران دیگر، از داستان ورتومنوس و پومونا، هنرمند ناشناس، 1535-40. منبع: موسسه هنر شیکاگو

Vertumnus and Pomona, Paulus Moreelse, 1650. منبع: Rotterdam-Museum Boijmans van Beuningen.

ارتباط پومونا با درختان میوه و باغ ها به طور طبیعی او را با مضامین فراوانی و ثروت پیوند می داد. او معمولاً در هنر احاطه شده توسط باغی سرسبز و سرسبز و بهشتی از رنگ و زندگی نشان داده می شود که نشان دهنده نقش او به عنوان یک پرورش دهنده است که می تواند محصولی پایدار به بار آورد. رومی ها تاریخ 13 آگوست را به افتخار پومونا به عنوان روز جشن اختصاص می دادند، زیرا این تاریخی بود که اولین میوه های برداشت به اندازه کافی برای خوردن رسیده بودند.

رومی ها همچنین جشنواره پومونا را برای اول نوامبر ترتیب دادند که بسیاری آن را با توسعه تاریخ هالووین امروز مرتبط می دانند. در طول این جشنواره، رومی ها برای خدایان آجیل و سیب پیشکش می کردند و از آنها برای محافظت از محصول تشکر می کردند. در واقع، بسیاری از سنت‌های هالووین امروزی هنوز با سیب مرتبط هستند، از جمله سیب‌ها و سیب‌های تافی، که شباهت‌هایی به میوه‌های مقدس پومونا دارند. 

پومونا در هنر و فرهنگ عامه ظاهر شده است

مونا پومونا، دانته گابریل روستی، 1864. منبع: گالری تیت، لندن.

در طول قرن‌ها پومونا یک موزه موسیقی بسیار محبوب بوده است که الهام بخش بسیاری از هنرمندان و نویسندگان، به ویژه از قرن 16 تا 19 است . اینها عبارتند از پیتر پل روبنس ، که زیبای کروبی و معصوم پوره چوب، و بعدها دانته گابریل روستی ، و ویلیام موریس را به تصویر کشید، که از ارتباط نزدیک الهه با باروری پر جنب و جوش و پر جنب و جوش دنیای طبیعی که بسیار نزدیک با هنرشان بود، لذت می برد.

پومونا علاوه بر حضور در فواره پولیتزر کارل باتر در سال 1916 در میدان ارتش بزرگ منهتن، در مجموعه کتاب‌های معروف دهه 1950 سی اس لوئیس به نام «تواریخ نارنیا» در نقش الهه چوبی ظاهر شد که باغی را در نزدیکی کایر پاراوول برکت می دهد.

منبع: https://www.thecollector.com/mythology/