تصورات غلط درباره مصرف «گل»

تهمینه باهری در گفت‌وگویی، با اشاره به اینکه گزارش‌های جهانی نشان‌دهنده افزایش مصرف کانابیس در دنیاست،‌ اظهار کرد: به طور کلی تعداد مصرف‌کنندگان مواد مخدر طی یک دهه گذشته در مقایسه با دهه گذشته حاکی از افزایش ۲۳ درصدی مصرف مواد مخدر در جهان است، این درحالیست که مصرف کانابیس در صدر مصرف مواد مخدر در جهان قرار دارد.

وی افزود: براساس گزارشات جهانی، ۲۹۶ میلیون نفر در جهان مواد مخدر مصرف می‌کنند که از این تعداد ۲۱۹ میلیون نفر مصرف‌کننده کانابیس هستند و پس از آن اوپیوئیدها در رتبه دوم قرار دارد، البته در برخی کشورها رتبه کانابیس دوم و رتبه اوپیوئیدها اول است.

مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر با اشاره به علت بالا بودن آمار مصرف‌کنندگان گل در دنیا، بیان کرد: گل از گونه‌ای از گیاه شاهدانه به دست می‌آید که دستکاری ژنتیکی شده و این امر موجب شده تا ماده موثره آن بسیار بالا باشد. از آنجایی که گفته می‌شود گل از ماده گیاهی به دست می‌آید، مردم تصور می‌کنند مصرف آن بی‌خطر یا عوارض مصرف آن نسبت به سایر مواد کمتر است یا اعتیادآور نیست و از آن به عنوان ماده‌ای سبک یاد می‌کنند، به همین دلیل مصرف کانابیس از جمله گل میان جوانان بیشتر است؛ درحالیکه آنچه در ایران و بیشتر کشورها تحت عنوان «گل» مورد مصرف قرار می‌گیرد اعتیادآور است.

باهری تاکید کرد: نام «گل» موجب شده افراد تصور کنند مصرف این ماده سبک است، اعتیادآور نیست و عوارضی هم ندارد این درحالیست که مصرف گل به شدت اعتیادآور بوده و افراد پس از مصرف آن دچار اختلالات مصرف مواد مخدر می‌شوند، به‌گونه‌ای که مصرف کنندگان این ماده پس از مدتی مصرف، به سمت موادی سنگین‌تری روی می‌آورند.

وی در پاسخ به این سوال که آیا افراد پس از یکبار مصرف گل نیز به آن معتاد می‌شوند، اینگونه توضیح داد: معمولا افرادی که یکبار مصرف ماده گل را تجربه می‌کنند، پس از یکبار مصرف به دلایل مختلف به سمت مصرف دوباره آن روی می‌آورند و همین امر موجب می‌شود آنها دچار اختلالات مصرف مواد مخدر شوند.

مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر با تاکید بر اینکه مصرف گل اعتیادآور است، درخصوص درمان مصرف‌کنندگان این ماده گفت: درمان‌هایی که در دنیا برای معتادان مواد مخدر وجود دارد به طور کلی درخصوص درمان مصرف‌کنندگان اوپیوئیدهاست و این درحالیست که هنوز در دنیا پروتکل درمانی استاندارد مشخصی برای مصرف‌کنندگان این ماده وجود ندارد و اغلب روش‌های روانشناسی برای آن‌ها استفاده می‌شود.