گزارش ضد بشری قاضی خود خوانده

وزارت خارجه آمریکا روز جمعه و به رسم هر ساله گزارش حقوق بشری را منتشر کرد؛ گزارشی که از همان ابتدای انتشار با موج انتقادات گسترده مواجه شد و قطعا سیل مخالفت با آن در روزهای آینده به سوی کاخ سفید روانه خواهد شد.

در «گزارش های کشورها در مورد رویکردهای حقوق بشری در سال 2017» نام و نشان ناقضان شناخته شده حقوق بشر در سال گذشته میلادی نیز آمده است اما گویی هدف آمریکا از انتشار این گزارش نه توبیخ آنها بلکه تاختن به برخی کشورهای خاص و مستقل است.

آمریکا متحدان خطاکار و ناقض حقوق بشر را مستثنی کرده و در عوض چهار کشور روسیه، چین، ایران و کره شمالی را آماج شدیدترین اتهامات خود کرده است.

«جان سالیوان» سرپرست وزارت خارجه آمریکا روز جمعه درحالی گزارش سالیانه حقوق بشر را منتشر کرد که وزارت تحت سرپرستی وی صرفا نهادی بی نظم و ازهم گسیخته است.

بیش از 30 سفارت خانه آمریکا هنوز سفیر ندارد، بسیاری از دیپلمات های کارکشته آن به خاطر تندروی های دونالد ترامپ پا به فرار گذاشته اند و کارمندان دیگر هم از بیم آینده مبهم در این وزارت خانه هر روز خود را در بلاتکلیفی و اضطراب سپری می کنند.

با این حال، سرپرست این وزارت خانه بی نظم، در مقدمه گزارش سالانه خود مدعی «پیشبرد و دفاع» از حقوق بشر شد و نوشت: راهبرد امنیت ملی 2017 آمریکا حاکی است که حکومتداری فاسد و ضعیف ثبات جهانی و منافع آمریکا را تهدید می کند. برخی حکومت ها قادر نیستند و برخی دیگر هم مایل نیستند که امنیت را برقرار کرده و نیازهای اساسی مردمان خود را تامین کنند.

وی مدعی شد: برای مثال دولت های چین، روسیه، ایران و کره شمالی حقوق افرادی را که در درون مرزهایشان هستند به صورت روزانه نقض می کنند. بنابراین، آنها نیروهای بی ثباتی هستند.

این اولین گزارش به اصطلاح حقوق بشری آمریکاست که تمام بخش های آن توسط دولت ترامپ تهیه شده است اما هیچ فرقی نمی کند که ساکن کاخ سفید کیست؟ مستاجر این خانه چه دموکرات باشد چه جمهوریخواه، چه سیاه پوست باشد چه سفید پوست، اتهامات همان است که هر سال تکرار می شود.

آمریکا باز هم در این گزارش به روسیه تاخت و نوشت : این کشور «همسایگان خود را مورد تهاجم قرار می دهد و حاکمیت کشورهای غربی را تضعیف می کند». روسیه به بازداشت خودسرانه و شکنجه های «سیستماتیک»، قتل های فراقانونی، فقدان قوه قضائیه مستقل و زندانیان سیاسی و محدودیت آزادی بیان و رسانه ها هم متهم شده است.

در گزارش چین نیز با همان رویکرد همیشگی آمریکایی ها روبرو شده است. هرچند به نظر می رسد که «شی جین پینگ» رئیس جمهوری چین و ترامپ روابط گرمی دارند، وزارت خارجه آمریکا پکن را به «اعمال محدودیت بر فعالان، جامعه مدنی، آزادی بیان و تجسس های خودسرانه» متهم کرده است.

سالیوان ترکیه را هم به دلیل بازداشت خبرنگاران و دانشگاهیان مورد انتقاد قرار داده و گفته بازداشت های گسترده پس از کودتای نافرجام 2016 «حاکمیت قانون را تضعیف می کند».

این گزارش می گوید که کره شمالی تقریبا در همه بخش ها حقوق بشر را نقض کرده که قتل های فراقانونی، شکنجه، اردوگاه های زندانیان سیاسی، کار اجباری و اعمال محدودیت بر تمام ابعاد زندگی شهروندان از آن جمله است.

آمریکا دولت بشار اسد رئیس جمهوری سوریه را هم به «استفاده مکرر از سلاح های شیمیایی از جمله سارین و کلر علیه شهروندانش» متهم کرده است.

وزارت خارجه آمریکا در مورد ونزوئلا هم نوشت که وضعیت حاکمیت دموکراتیک و حقوق بشر در سال گذشته بدتر شده که این در نتیجه تلاش دولت نیکلاس مادورو رئیس جمهوری این کشور برای تحکیم قدرت بوده است.

هیچ یک از کشورهای فوق در زمره دوستان کاخ سفید نیستند، چه بسا اگر همنشین و یار واشنگتن بودند، وزارت خارجه آمریکا نامشان را از فهرست بدان روزگار پاک می کرد، حتی اگر قاتل کودکان فلسطینی بودند.

از جمله نکات عجیب دیگر در این گزارش نحوه نام بردن از رژیم صهیونیستی و «سرزمین های فلسطینی» است. گزارش های سال های گذشته بخشی با عنوان «اسرائیل و سرزمین های اشغالی» داشتند که امسال این بخش با عنوان «اسرائیل، بلندی های جولان، کرانه باختری و غزه» نام گذاری شده است.

این گذاره یعنی اینکه آمریکا یک تنه به جنگ جامعه جهانی رفته و مثل سایر کشورها اعتقادی به «اشغال» سرزمین فلسطینی ها ندارد.

آمریکا همچنین تاکید کرده که قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخته است. این گزارش به مواردی همچون تخریب منازل فلسطینی ها و بازداشت کودکان فلسطینی هم اشاره کرده اما همه آنها را صرفا با عنوان «بنا بر ادعاها» مطرح کرده است، نه به عنوان اقداماتی که ثابت شده باشد.

این تغییر نام، نشان دهنده آن است که دولت ترامپ نگاه خود را به خاورمیانه عوض کرده و مواضعش در قبال این منطقه بر محور رژیم صهیونیستی می چرخد، خاورمیانه ای که برگ برگ کتاب تاریخش مملو از اسناد کودتاها، جنگ ها و کشتارهای آمریکاست.

این گزارش سالانه درحالی منتشر شده است که آمریکا در مقابل اقدامات تروریستی علیه مردم سوریه، یمن، افغانستان، فلسطین و بسیاری دیگر از کشورها سکوت کرده یا اقدامی در جهت مخالفت گسترده و جلوگیری از آنها انجام نداده است.

آمریکا در این گزارش اعلام کرده «عملیات عربستان سعودی در یمن باعث کشته شدن غیرنظامیان و آسیب رساندن به زیرساخت های یمن شده است.» اما این درحالی است که خود از حامیان سیاسی و نظامی تجاوز نظامی سعودی ها و متحدانش به یمن به شمار می آید.

سنای آمریکا چندی پیش تلاش کرد با صدور مصوبه ای به حمایت نظامی از جنگ علیه یمن پایان دهند اما دلارهای نفتی تانخورده و خریدهای کلان سعودی ها سبب شد تا آمریکایی ها از حمایت از حقوق بشر صرف نظر کرده و باز هم از جنگ علیه یمن دفاع کنند.

از سوی دیگر، آمریکا با جنگ علیه عراق و افغانستان کارنامه سیاهی در زمینه حقوق بشر برای خود ساخته است. همچنین، بسیاری از کشتارها علیه مردم سوریه به دست گروه هایی تروریستی مانند جبهه النصره، ارتش آزاد سوریه و داعش انجام می شود که یا تحت حمایت مستقیم متحدان آمریکا قرار دارند یا آمریکا و متحدانش زمینه ایجاد آنها را فراهم کرده اند.

ادعاهای آمریکا در گزارش سالانه حقوق بشری خود درحالی است که رفتارهای واشنگتن با کشورهایی مانند چین، ایران، روسیه و کره شمالی حاکی از تناقض ها و رفتارهای غیرعادی و خلاف عرف دیپلماتیک است.

دولت ترامپ در شرایطی مدعی شده که به حقوق بشر در کشورهایی مانند ایران و کره شمالی توجه دارد که همواره تحریم هایی غیرانسانی را علیه مردم این کشورها وضع کرده یا تهدید به اعمال فشارهای اقتصادی کرده است.

رئیس جمهوری آمریکا در ماه های اخیر تهدید کرده که از برجام خارج می شود که این به منزله وضع مجدد تحریم های اقتصادی علیه مردم ایران است. هرچند که نهادهای بین المللی، ناظران و حتی آژانس های اطلاعاتی آمریکا پایبندی ایران را به برجام تایید کرده اند، دولت ترامپ در رویکردی که خلاف عرف و حقوق آشکار بین المللی است، تهدید کرده که این توافق را کنار می زند.

ازسوی دیگر، آمریکا در برهه ای کره شمالی را به نقض حقوق بشر متهم کرده که واشنگتن مشتاق است، مذاکراتی را در مورد عاری سازی هسته ای با پیونگ یانگ انجام دهد. به نظر می رسد که این گزارش تا حدودی در راستای اعمال «فشار حداکثری» بر کره شمالی برای کشاندن این کشور به پای میز مذاکره باشد.

حتی غربی ها هم دل خوشی از گزارش آمریکا ندارند. به گفته گروه های حقوق بشری این گزارش خود ناقض حقوق بشر است، چرا که تاکید آن بر ارزیابی وضعیت زنان به ویژه در حوزه آزارهای جنسی علیه آنان کاهش یافته است. گروه های حقوقی بشری در انتقاد از این گزارش گفته اند که دولت ترامپ به مقوله آزارهای جنسی توجه نکرده و بر اقدامات دولت ها متمرکز است.

اما این تمام ماجرا نیست. نام آمریکا با تبعیض علیه سیاه پوست ها گره خورده است. آمریکای امروز در ظاهر با سیاه ستیزی وداع کرده اما خشونت علیه سیاه پوستان زیر پوست ایالات متحده زنده است و قربانی می گیرد. چرا وزارت خارجه آمریکا نامی از قربانیان سیاه پوست خشونت های پلیس نمی برد؟ چرا ترامپ از خشونت توییتری علیه رسانه هایی که او «جعلی» می نامد، دست برنمی دارد؟ چرا سفر اتباع برخی کشورهای مسلمان به آمریکا را منع کرده است؟ جای پاسخ این سوالات در گزارش آمریکایی ها خالی است.