نمایشگاه کتاب؛ دورهمی شیرین فرهنگی

کتاب و هرچه به فرهنگ مربوط می شود در ضمیمه خود آرامشی دلنشین به همراه دارد که طعم شیرین و گوارایش را هیچ کس حتی آنانکه نیامده اند تا رویداد جذاب نمایشگاه کتاب را ببینند، نمی توانند منکر آن شوند.

نمایشگاه رنگارنگ تر از تمام جعبه های رنگی دنیا با کتاب ها آذین بسته شده است، فضایی که شیرینی اش در وصف نمی گنجد، حتی صف های عریض و طویل رستوران و فست فودهای محوطه میانی مصلا. حتی نشستن چهره های خسته از گشت و گذار در فضای میان غرفه ها و بخش ها، بالا و پایین رفتن روی پله ها، جستجو کردن ها، حتی گم شدن ها و اشتباه رفتن ها.

اینجا همه چیز زیباست؛ همه جا بوی کتاب می دهد، حتی غذاهای در دست در کنار کیسه های رنگارنگ کتاب های خریداری شده مردمی که در حال استراحت اند. کتاب‌ها که هر کدام با خریدارانشان عازم کوی و خانه و حتی شهری دیگر می‌شوند تا به صاحبانشان چیزی بیاموزند و دانایی هدیه دهند.

کتاب نجیب ترین، شیرین ترین و مهربان ترین رفیق بی حرف و حدیث، این روزها از هر قشر و خانواده ای در نمایشگاه سی و دوم کتاب تهران صف آرایی کرده اند تا به مشتاقان تقدیم شوند و کمی از غربت و خاک خوردگی کلیشه ای سالانه که سالهاست گریبانگیر این یار مهربان را گرفته رها شود.

حال و هوای نمایشگاه در سومین روز برگزاری جمعه ای از روزهای هفته با ازدحام شدید اما این بار نه کلافه کننده بلکه دوست داشتنی و امیدوارکننده و حتی آرامش بخش جمعیت، حال و هوایی دیدنی و خواستنی ایجاد کرد و بارش باران از نیمه ظهر به بعد هم بر این گوارایی حال و هوا افزود.

هوا سرد است اما آنقدر همه چیز فضا دلنشین است که سرما دیگر آزارت نمی دهد، همه در جنب و جوشند، برخی غرفه داران با شگردهای گوناگون مخاطبان را جذب می‌کنند؛ مثل حضور نویسنده یا مترجم کتاب و راه انداختن جشن امضا که اتفاقا هم جواب داده و بسیاری را در صف انتظار نگه داشته است. این بار این صف ها بر خلاف تمام صف های جامعه چقدر جذاب و خوشایند است.

از ازدحام این غرفه ها که بگذریم برخی های دیگر هم مراسم های رونمایی کتاب و نشست های علمی- فرهنگی برگزار می‌کنند که بازار اینها هم به فراخور موضوع و مخاطبان خاص خود تاحدودی داغ است.

برخی ها هم بواسطه شهرت و اعتبار،بی هیچ شگردی خریدار دارند، اما در این میان بازاریابان که از ابتدای ورودی های مصلا در مسیر های مختلف اطراق کرده و در کمین مردم اند با حربه های گوناگون از جمله «برای کلاس هم شده کتاب بخر» و «اصلا مگه میشه بیای نمایشگاه کتاب نخری» و جملاتی از این قبیل دلبری می کنند و مخاطب به غرفه های خاص می فرستند.

بازار بخش های کمک آموزشی اما از طریق بلندگوهای سرسام آور محوطه نمایشگاه داغ تر است.

چادرهای نصب شده برای اطلاع رسانی هم شلوغند و کسب و کارشان می چرخد و البته هم واقعا کار مردم را راه می اندازند، دیگر نباید برای پیداکردن یک کتاب و ناشر تمام بخش ها را بگردی.

کسب و کار کولبران و چرخ دستی ها هم تا حدودی می چرخد، همه جا شلوغ است و همه در جنب و جوش، در برخی راهروها هم غرفه هایی هستند که ناخودآگاه کنجکاوت می کنند مانند «من یک نارنجی هستم». نیم غرفه ای از بنیاد نیکوکاری دست های مهربان حامی کودکان و زنان سرپرست خانوار که مشخصات نیازمندان را در برگه هایی نوشته و حامی می طلبند.

و یا بنری از باشگاه هواداران کتاب با این عنوان «هوادار کتاب سلام، به نظرت چجوری می تونیم دوستات رو کتابخون کنیم» که روبروی غرفه ای نصب شده و بازدیدکنندگان روی برگه های کوچک نظر می نویسند و روی آن می چسبانند. بنری که از نظرات رنگین رنگارنگ شده با پیشنهاداتی از کاهش قیمت کتاب و اهدای آن.

برخی غرفه ها و ناشران هم که پویش حمایت از سیل زدگان دارند و بخش هایی از فروش خود را برای این امر اختصاص داده اند.

یک ساعتی بیشتر به پایان نمایشگاه کتاب در سومین روز نمانده، خبر از تمدید نمایشگاه هم نیست اما همچنان شلوغ است و پرازدحام ، شلوغی که همه امیدوارند روزهای بعد هم ادامه یابد.