راهنمای آشپزی: دور ریختن یا استفاده از کف گوشت؟
خیلی از افراد هم کف روی گوشت را دور می‌ریزند، اما این کف شامل پروتئین‌هایی است که در مراحل اولیه از گوشت خارج می‌شود و یکی از ویژگی‌های پروتئین‌ها این است که امکان فومینگ یا کف کردن دارند.
بیشتر ما در حین پخت گوشت شاهد ایجاد کف در سطح و کناره‌های آب پخت هستیم. علت ایجاد این کف خروج بخشی از پروتئین‌های محلول گوشت به درون آب پخت است که در مجاورت حرارت پخت تغییر ماهیت داده و سبب تشکیل کف می‌شود. برخی افراد به دلیل ظاهر ناخوشایندی که در غذا ایجاد می‌کند این کف را جدا می‌کنند.
بد نیست بدانید خونابه خارج شده از بافت گوشت‌هایی که انجمادزدایی شده‌اند نیز حاوی همین پروتئین‌های محلول است. خونابه و کف حاصل‌شده حاوی هورمون یا ترکیبات مضر خارج شده از بافت گوشت نبوده و نیازی به دور ریختن آنها نیست.
در اینجا پرسش دیگری هم مطرح است مبنی بر این که شروع پخت گوشت بهتر است با آب سرد باشد یا آب درحال جوش؟
اگر گوشت با آب سرد شروع به طبخ کند مواد مغذی بافت گوشت فرصت بیشتری برای ورود به آب پخت دارند و اگر غذا، سوپ یا خورش باشد که همراه با آب‌گوشت مصرف می‌شود مانعی برای این روش پخت وجود ندارد، اما اگر قصد بر مصرف بافت گوشت و نه آب آن باشد بهتر است که گوشت را با آب درحال جوش بپزیم، زیرا در اثر مجاورت گوشت با آب درحال جوش، پروتئین‌های سطح گوشت بلافاصله منعقد شده و مانع خروج هرچه بیشتر مواد مغذی گوشت به داخل آب پخت می‌شود؛ البته آگاه باشید پخت گوشت با آب درحال جوش می‌تواند سبب دیرپز شدن و سفتی بافت آن شود.
