شرح حال یک سرباز از زبان خودش

امروز ظهر در حالی که در پارک نزدیک خونه در حال قدم زدن بودم سربازی را دیدم که ناراحت به نظر می‌آمد نزدیک شده و با او هم صحبت شدم چهره‌ای سوخته، اندامی لاغر، سر تراشیده و پوتینی پاره‌پاره و لباسی ژنده به تن داشت.

لباس نظامی تنش انگاری لباس یک کارگر بود که در معدن کار گری کرده بود. گفتم بچه‌ی کدام شهری با صدای بلند گفت: کرج، گفتم اصالتاً  مال کجایی؟ با صدای مبهم گفت: خوزستانیم، متولد 1374 بود. او گفت خرجم گرونه هر روز سیگار می‌کشم، گفتم دوستانت چی؟ گفت: خیلی از دوستانم سیگار  می‌کشند.

سرباز گفت: هر ما 50هزار تومان به ما می‌دهند اما صرف چند تا بسکویت هم نمیشه، حال بماند هزینه رفت و برگشت و هزینه‌های جانبی دیگر .

از او پرسیدم؛ تو خدمت چکار می‌کنید؟ او گفت: صبح ساعت شش بیدار می‌شویم  یک بیل و کلنگ بهمون می‌دهن و می‌گویند برید سنگر برای دشمن فرضی درست کند.

این سرباز با ناراحتی گفت: از روزی که سرباز شده‌ام بیشتر پرخاشکر و نو امید شده‌ام و همچنین ناراحتم که در جامعه ما به سرباز  ارتش به عنوان یک موجود بی‌ارزش نگاه می‌کنند.

از او پرسیدم؛ آیا از بچه‌های تهران، اصفهان، یزد و مشهد هستند در مناطق مرزی و محروم که سرباز باشند؟

او در جواب گفت: خیلی‌خیلی کم هستند و ادامه داد: این یکی دیگر از تبعیضات آشکار است.

از او پرسیدم؛ برخورد فرمانده و کادرهای پادگان با شما چطور است؟

او گفت: صبح به جایی سلام کردن به ما توهین و فحش یاد می‌دهند و بعداظهر  هم به ما به جایی خدمت خیانت نشان می‌دهند.

باز پرسیدم؛ چی تو سربازی یاد گرفتی؟

او گفت :دروغ‌گویی، تبعیض، نارو زدن، دو به هم‌زنی، تنبلی و بی‌نظمی.

او گفت: فکر می‌کردم که سربازی با قاعده‌ترین، منظم‌ترین، بهداشتی‌ترین و عادلانه‌ترین جای است که اگر هر کس برود آنجا  به قول قدیمی‌ها آدم می‌شود ولی این طور نیست واقعاً این طور نیست.

ایشان از قول یکی از کادری‌ها گفت: آمار خودکشی سربازان و تبعات روانی سربازی به حدی بالاست که از انتشار آن واهمه دارند.

او گفت: هر ساله خیلی از جوانان ما به دلیل آموزش نادرست استفاده از اسلحه در  میدان آموزش تیراندازی کشته می‌شوند.

این سرباز گفت:  در کلاس‌های آموزشی به ما آموزش می‌دهند که جنگل و درخت و تپه و کوه را تعریف کنید و اگر بد خط بنویسید لغو مرخصی می‌شوید.

به نظر می‌آمد این سرباز حرف برای گفتن زیاد داشت، او گفت: هر هفته بایست پول بدیم و خودمون از بیرون غذا بگیریم چرا که به حدی غذایی سربازی بی‌مزه و فاقد ویتامین است که بعد از مدتی دل و روده شما سرطانی میشه.

مطالب فوق عین سخنان یک سرباز ارتش است البته بدون کم یا اضافه شدن یک کلمه و جمله و با اجازه خود سرباز منتشر شده است.

گزارش: سامان صفری