وضعیت فرزندآوری در کرمانشاه نگران‌کننده است/ ۱۰ سال برای جبران فرصت داریم
عضو هیات علمی گروه پژوهشی «توسعه اجتماع محور» پژوهشکده توسعه کالبدی سازمان جهاددانشگاهی استان کرمانشاه با هشدار نسبت به وضعیت نامطلوب شاخص‌های جمعیتی در استان، گفت: جمعیت کرمانشاه با سرعت بیشتری نسبت به کشور در حال پیرشدن است.
دکتر ساجده واعظ زاده،با اشاره به وضعیت نامطلوب شاخص‌های جمعیتی در استان، گفت: نرخ باروری در کشور پایین است، اما متاسفانه این نرخ در استان کرمانشاه از میانگین کشوری هم پایین‌تر است.
وی افزود: درحال حاضر میانگین نرخ باروری در کشور 1.6 و در استان 1.31 است و این درحالی است که برای جایگزینی جمعیت حداقل نرخ باروری باید 2.1 باشد.
وی افزود: نرخ 2.1 نرخ جایگزینی است یعنی هر خانواده باید 2.1 فرزند داشته باشند تا حداقل، جمعیت فعلی کشور جایگزین شود، اما متاسفانه با کاهش شدید نرخ باروری کرمانشاه عملا در حال سقوط به دره سالمندی است و باید به سرعت برای آن چاره‌اندیشی شود.
وی با اشاره به دخیل بودن عوامل متعدد در کاهش فرزندآوری، یکی از عوامل موثر در این زمینه را افزایش سن ازدواج عنوان و تصریح کرد: روند افزایشی سن ازدواج در استان کرمانشاه طی چند دهه گذشته شدیدتر از کل کشور بوده است، به گونه ای که سن ازدواج در استان از 7/25 سال برای مردان و 3/22 سال برای زنان در سال 1375 به 7/28 سال برای مردان و 7/24 سال برای زنان در سال 1395 افزایش یافته است.
وی افزود: این روند افزایشی پرشتاب سن ازدواج در کرمانشاه در حالی است که سن ازدواج برای کل کشور از 1/25 سال برای مردان و 9/21 سال برای زنان در سال 1375 به 4/27 سال برای مردان و 9/22 سال برای زنان در سال 1395 تغییر کرده است و نشان می دهد افزایش سن ازدواج در کرمانشاه به نسبت کشور شتاب بیشتری داشته است.
این پژوهشگر مطالعات خانواده و جمعیت، عامل دیگر در زمینه کاهش فرزندآوری را فزایش تجرد عنوان کرد و گفت: اطلاعات موجود نشان می دهد میزان تجرد قطعی در شهر کرمانشاه از 1/2 درصد برای مردان و 3/1 درصد برای زنان در سال 1365 به 85/2 درصد برای مردان و 4/5 درصد برای زنان در سال 1395 افزایش یافته است که نشان دهنده جهش تجرد قطعی به ویژه در بین زنان کرمانشاهی در این دوره است.
وی افزود: روند افزایشی این شاخص برای کل کشور بسیار کندتر و میزان آن کمتر از کرمانشاه بوده است، به گونه ای که میزان تجرد قطعی در کل کشور از 6/1 درصد برای مردان و 4/1 درصد برای زنان در سال 1365 به 2/2 درصد برای مردان و 7/3 درصد برای زنان در سال 1395 افزایش یافته است.
واعظ زاده افزایش تحصیلات و اشتغال بانوان، افزایش طلاق، ناملایمات اقتصادی و اشتغال و مسایل فرهنگی را از جمله دیگر عوامل موثر در کاهش فرزندآوری عنوان و تصریح کرد: کاهش باروری در کنار افزایش میزان مهاجرت در استان که طی سالیان گذشته استمرار داشته بر وخامت شاخص های جمعیتی در استان افزوده است.
این متخصص جمعیت شناسی عنوان کرد: تجمیع مسایل و مشکلات اقتصادی از جمله بیکاری و تورم، معضلات و آسیب های اجتماعی و نیز مشکلات جمعیتی از جمله افزایش سالمندی در استان و استمرار آنها طی سالهای گذشته علی رغم تلاش مسئولین در جهت رفع آنها، نشان دهنده آن است که شرایط ویژه ای در استان حاکم است که مسائل یاد شده را به وجود آوردهاند و این مسائل با برنامه های معمول قابل رفع نیست.
این پژوهشگر مطالعات خانواده و جمعیت خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه روند رسیدگی به مسایل و مشکلات در سایر استان ها هم غالباً به همین شیوهها انجام میشود این پرسش مطرح میشود که چرا روشهای مذکور در استان کرمانشاه جواب نمیدهد و برای یافتن پاسخ دقیق به این پرسش انجام یک پژوهش مفصل نیاز است.
وی افزود: در یک بررسی کلی می‌توان این فرض را مطرح کرد که احتمالاً بسترهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی استان متفاوت از مناطق دیگر است و همین موضوع مانع از نتیجه بخش بودن برنامه ها و سیاستهای معمول شده است، به عبارت دیگر، شاید خصوصیات ویژه استان نیازمند اجرای برنامه‌های ویژه‌ای باشد که در آنها بسترهای فرهنگی-قومیتی و شرایط تاریخی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی استان در نظر گرفته شده باشد و یک برنامه کاربردی جامع و کامل مورد نیاز باشد.
واعظ‌زاده در نهایت باید گفت: فرزندآوری در کرمانشاه به یک وضعیت نگران کننده تبدیل شده است و در صورتی که در روند اجرای قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت در استان بازنگری نشود این احتمال وجود دارد که تا 10 سال آینده فرصتی برای جبران باقی نماند.
برای ورود به کانال تلگرام فرتاک نیوز کلیک کنید.
