اذعان به انزوای واشنگتن در روز حمایت فایننشال تایمز از برجام

 «فایننشال تایمز» در سرمقاله خود نوشت که «از توافق هسته ای حمایت کرده و همچنان معتقد است که دولت ترامپ با خروج از توافق هسته ای مرتکب اشتباه شد.»

این روزنامه انگلیسی در ادامه نوشت: پیشنهاد دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در مورد مذاکره بدون پیش شرط با تهران نشان می دهد که مسیر دیپلماسی هنوز به طور کامل بسته نشده است.

فایننشال تایمز تاکید کرد: ایران به شدت از دادن امتیازها در زمینه هسته ای بیزار بوده و غیرمحتمل است که از متحدان منطقه ای خود در سوریه، لبنان و عراق دست بردارد.

انگلیس یکی از طرف های اروپایی برجام است که به همراه فرانسه و آلمان وعده داده است تا در این توافق هسته ای بمانند و از شرکت هایی که با ایران همکاری می کنند، حمایت کنند.

پس از آنکه ترامپ 18 اردیبهشت از برجام خارج شد این سه کشور در بیانیه ای پایبندی خود را به این توافق اعلام کردند. تروئیکای اروپایی به همراه شرکای دیگر خود در قاره سبز «قانون انسداد» را به روزرسانی و فعال کرده اند تا از شرکت های خود در برابر تحریم های آمریکا محافظت کنند.

این همان انزوایی است که مطبوعات و دولتمردان کشورهای مختلف درباره آن به آمریکا هشدار داده بودند. مقام های آمریکایی با مشاهده وضعیت موجود اعتراف کرده اند که واشنگتن در مسیری که در پیش گرفته، تنها مانده است.

«جک رید» از دموکرات های ارشد سنا روز یکشنبه به شبکه فاکس نیوز گفت: مشکلی که ما داریم فراتر از خروج از برجام است، به ویژه از این منظر که ما حمایت متحدان اروپایی خود را از دست داده ایم. در واقع، اروپایی ها سعی زیادی می کنند تا از وارد آمدن ضربه به ایرانی ها بکاهند.

این سناتور ایالت «رودآیلند» گفت: به نظر من، بزرگترین مشکل این است که ما با خود یک جناح یکپارچه جهانی علیه ایرانی ها نداریم.

«جک رید» در همان روزی که ترامپ از برجام خارج شد، در توییتی با بیان اینکه این اقدام رئیس جمهوری آمریکا نشانه سرسختی در برابر ایران نیست، نوشت: این تصمیم امنیت آمریکا را کاهش داده و ما را در میان متحدان منزوی می کند.

«باب منندز» سناتور دموکرات ایالت نیوجرسی نیز همسو با وی، خروج ترامپ از برجام را «تحمیل انزوا به خود» خوانده و گفته بود که این مساله باعث تقویت روابط اقتصادی ایران، روسیه و چین می شود.

ترامپ در هفته های اخیر نمایندگانی را به کشورهای اروپایی و آسیایی فرستاده تا آنها را از همکاری با ایران بازداشته و در عین حال این کشورها را ترغیب کند که خرید نفت از ایران را به «صفر» برسانند.

کشورهایی مانند هند خواستار کسب معافیت از تحریم های آمریکا هستند و کشوری مانند چین به کاهش خرید نفت از ایران تن نداده است. در عین حال، شرکت های شرقی تلاش کرده اند تا جای آندسته از شرکت های غربی را که به کشورشان بازگشته اند، پر کنند.

پیش بینی ها درباره انزوای سیاسی آمریکا درست از آب درآمد و حالا نوبت آن است که واشنگتن با انزوای اقتصادی نیز روبرو شود.

عدم توفیق ترامپ در عرصه جهانی از دو عامل عمده ناشی می شود. نخست آنکه او هنوز نمی داند که در قبال ایران چه سیاستی باید داشته باشد. او از یک سو به لفاظی علیه ایران روی آورده و جان بولتون را که با منافقین نشست و برخاست دارد در دولت خود گنجانده است و از سوی دیگر پیشنهاد مذاکره با ایران را مطرح می کند.

عدم تعادل رفتاری ترامپ از وی یک رئیس جمهوری بلاتکلیف و ناآگاه در نزد جامعه جهانی و آمریکایی ها ساخته است. حتی کره شمالی که وارد مذاکره با واشنگتن شد، گویی اندک اندک امید خود را به نتیجه بخش بودن این مذاکرات از دست می دهد.

کره شمالی از ادامه تحریم های آمریکا که با ذات مذاکره منافات دارد، گلایه کرده است. وزارت خارجه این کشور در بیانیه ای اعلام کرد، فشارهای آمریکا از طریق اعمال تحریم علیه پیونگ یانگ، پیشرفت برای خلع سلاح اتمی در شبه جزیره کره را متوقف خواهد کرد.

کره شمالی دست آمریکایی ها را خوانده و واشنگتن را به «توهین به شریک مذاکره» و «ریختن آب سرد بر تلاش های خالصانه ای که در جهت اعتماد سازی» متهم کرده است.

آمریکا در همان قدم اول کارشکنی را مذاکره با کره شمالی آغاز کرده است. این چندان عجیب نیست. عجیب تر از همه آن است که واشنگتن با خروج از برجام به توافقی پشت کرد که روزی با خرسندی و خوشحالی مهر و امضای خود را بر آن زده بود. پیمان شکنی های آمریکا، نه فقط جامعه جهانی بلکه دولتمردان داخلی از جمله جک رید و منندز را ناراضی کرده است. انتظار می رود که ترامپ از این پس دستکم به توصیه های هموطنانش گوش کند تا شاید آمریکا فرصتی برای جبران بی اعتباری های خود پیدا کند.