اشتباه پشت اشتباه؛ همه چیز بدتر شد/غرور نهفته در چشمان یک زن جذاب مرا ویران کرد

مرد ۳۸ساله داستان عجیب زندگی اش را اینگونه برای مشاور خانواده تشریح می کند: یازده سال از ازدواجم با همسرم می گذشت و خداوند دو دختر زیبا و سالم به ما عطا کرده بود .

همسرم را دوست داشتم و هیچ وقت حتی در خلوت و تنهایی به زن دیگری فکر نمی‌کردم چون هر آنچه که همسرم بعنوان یک زن می بایست مهیا می‌کرد را برای من تدارک می دید و غرق خوشبختی و آرامش بودیم .

ماجرای عجیب زندگی من از اینجا شروع شد که بعنوان مدیر یکی از شعبات بانک در شهر دیگری انتخاب شدم و ناچارا باید از شهر محل زندگی کوچ می کردیم .

اما به خاطر مدرسه بچه‌ها شرایط برای ما خیلی سخت شد و من مجبور شدم چند ماهی را به تنهایی ساکن شهرستان جدید محل کارم بشوم .

برای من که همیشه به چیزی به جز  کار و زندگی و خانواده‌ام فکر نمی‌کردم حتی تصور آنچه که در انتظارم بود باور پذیر نبود.

به فاصله یک هفته از صدور حکم جدیدم عازم شهر دیگری شدم و ماجرای عجیب زندگی ام از همان روز اول کاری و معرفی همکاران جدیدم شروع شد.

شادی یکی از کارمندان من بود که در همان دیدار اول با آن غم سنگین چشمانش  و آن رنگ پریدگی چهره ی بدون آرایشش توجه من را به خود جلب کرد .

همان چند روز اول متوجه شدم که  همسرش را یک سال پیش از دست داده است و هر روز ساعتی را زودتر به خانه می رفت تا سر راه  ناتاشا دختر سه ساله اش را مهد کودک بردارد .

همه چیز از دلسوزی‌های نابجای من شروع شد وقتی که شادی  به دلیل ازدحام کار مجبور می شد بعضی روزها ناتاشا را با خودش به محل کار بیاورد و من سعی می‌کردم تا به هر نحوی او را خوشحال کنم و شاید در تفکراتم جای خالی پدرش را برای او پر کنم.

غرور یک زن جذاب‌تر و قوی‌تر  از هر چیزی است

شادی  زن بسیار مغروری بود،با اینکه به دلیل تعلق خاطر به همسر مرحومش آرایش نمی کرد اما بسیار شیک پوش و جذاب بود خصوصا با آن غرور سنگین که او را خیلی خاص و منحصر بفرد کرده بود.

روزها می گذشت و من با این شرایط جدید و دوری از خانواده و دیدارهای چند هفته یک بار با خانواده ام عادت می کردم از طرفی برخوردهای من و شادی  با همان شرایط روزهای اول برقرار بود و انفاق خاصی نیفتاده بود ، هرچند  هردو و البته بیشتر از طرف او سعی می کردیم که یک حریم خاص را حفظ کنیم و البته واقعا هنوز هم تا اینجا اتفاق خاصی در ذهن من نیفتاده بود و من همچنان رفتارم را بیشتر از سر دلسوزی و شاید هم ترحم توجیه می کردم .

باید اعتراف کنم  رفتار خاص و برخوردهای منحصر بفرد شادی از او یک شخصیت قابل ستایش ‌ احترام در ذهن من درست کرده بود .

آن شب بارانی و آن تصمیم احساسی

مرد جوان در ادامه صحبت هایش گفت : خانواده شادی  در یکی از شهرهای شمالی کشور زندگی می کردند و هر از گاهی شادی  یکی دو روز را مرخصی می گرفت تا به همراه دخترش سری به خانواده اش بزند.

شادی  پس از مرگ همسرش با خودروی او تردد می کرد و از ظواهر خودرو هم مشخص بود که تبحر آنچنانی در رانندگی ندارد ولی به خاطر رفت و آمدهای مکرر و خصوصا وجودش دخترش ناچار به رانندگی بود .

من منزل استیجاری کوچکی تهیه کرده بودم البته به صورت موقت تا زمان تعطیلی مدارس و انتقال خانواده ؛ خاطرم هست که مشغول تماشای فوتبال از تلویزیون بودم ،باران شدیدی در حال باریدن بود و صدای رعد و برق هم به گوش می رسید . تلفن همراهم زنگ خورد و از دیدن شماره شادی  در آن ساعت متعجب شدم.

او همیشه من را آقای رئیس صدا می زد و آن شب هم با صدای لرزان و ملتهب با من صحبت می کرد .مادر شادی دچار مشکل قلبی می شود و او به من زنگ زده بود که برای یکی دو روز مرخصی بگیرد و به شهرستان برود.

وقتی از او پرسیدم با چه وسیله‌ای می خواهد برود جواب داد که قصد دارد به ترمینال برود و با تاکسی‌های بین شهری راهی شود و من ضمن رد و بدل کردن تعارفات معمول و مرسوم از او خواستم که مرا در جریان بگذارد.

یک ساعتی از تلفن  شادی  نگذشته بود که مجدد تماس گرفت و اطلاع داد که به دلیل بدی آب و هوا هیچ تاکسی در ترمینال نبوده و ناچارا قصد دارد با ماشین شخصی خودش راهی شود.

اینجا بود که نگران شدم که با توجه به بارندگی شدید و عدم تسلطش  به رانندگی نکند اتفاقی برای او و دخترش بیفتد و این شد که با اصرار زیاد من و با اکراه زیاد، شادی پذیرفت که او را به شهرستان برسانم و برگردم .

خیلی سریع خودم را جمع و جور کردم و به آدرسی که لوکیشن ارسالی نشان می داد خودم را رساندم و به راه افتادیم در حالیکه  باران همچنان می بارید .

مرد جوان در حالیکه چهره اش را در هم می کشید آهی کشید و ادامه داد؛ آن شب شادی حتی  نیامد صندلی جلو بنشیند و رفت عقب نشست و این رفتار را به نوعی بی احترامی به خودم می دانستم هرچند که سعی کردم خودم را قانع کنم که او با این رفتار سعی دارد آن حریم همیشگی رئیس و کارمندی دچار خدشه نشود.

الان که به آن شب فکر می کنم با خودم می گویم که شاید نباید آنقدر اصرار می کردم و یا خودم را وارد ماجرای زندگیش می کردم خصوصا وقتی که پس از چهار ساعت رانندگی همان میدان اول شهر پیاده شد و با تاکسی به خانه پدری رفت و من مجبور شدم از همانجا برگردم .

روایت زندگی پر تلاطم شادی و آن غرور لعنتی که از چشمانش فوران می کرد

آن شب بین راه ایستادیم و در حالی که ناتاشا روی صندلی عقب خوابیده بود چند دقیقه ای را در یک رستوران بین راهی نشستیم و چایی خوردیم .

آن لحظه بود که یک چیزی از عمق چشمان شادی  تمام وجود من را تسخیر کرد .

این بار قاب صورتش را بر خلاف محیط کار زیر یک شال مشکی می دیدم که  رقص  موهایش روی صورتش تصویر جدیدی از او را به من نشان می داد و اینگونه بود که دلم لرزید.

مرد جوان در حالی که سیگاری روشن می کند و گوشه‌ی لبش می گذارد ادامه می دهد؛ راستش آن شب همزمان با آن حس غریب و هیجان انگیز ،حس خیانت به همسرم را هم در دلم احساس می‌کردم.

با خودم فکر می کردم ، الان که من با یک زن غریبه و دور از چشمان  همسرم چشم در چشم شده‌ام ،همسرم در خانه کنار بچه هایم خوابیده است .

مداوای مادر شادی یک هفته طول کشید و در این یک هفته انگار چیزی گم کرده بودم و روزی یکی دو بار به بهانه پرسیدن احوال مادرش با او تماس می‌گرفتم.

یک سال از آن شب گذشت و من خانه جدیدی گرفتم و خانواده ام را به شهر محل کارم انتقال دادم اما دیگر آن آدم سابق نبودم و در دلم  شعله یک عشق آتشین نسبت به شادی زبانه می کشید .

دیگر رفتارهای من طوری شده بود که متوجه پچ‌پچ بین همکاران و نگاه های معنادار آنها می شدم و ساعاتی را که در خانه بودم را با بی حوصلگی و پرخاشگری می گذراندم.

دیگر آن آدم سابق نبودم و با اینکه در تمام عمرم سیگار دستم نگرفته بودم سیگاری شدم و فشار کار و اعصاب خوردی را بهانه کردم تا همسرم چیزی نگوید .

اما در این میان شادی همان شادی قبل بود و از همه بدتر زمانی بود که فهمیدم با یکی از همکاران مجرد هم قرابتی پیدا کرده و گویی چیزی بین آنها وجود داشت .

با اینکه در تمام این ایام سعی کردم تا اجازه ندهم آب در دل شادی و دخترش تکان بخورد اما تحمل دیدن این شرایط را هم نداشتم و یک روز تصمیم گرفتم که به صورت جدی با او صحبت کنم .

اشتباه پشت اشتباه / همه چیز بدتر شد

یک روز به بهانه سرکشی و عیادت از یکی از مشتریان مهم شعبه شادی را با خودم همراه کردم و در بین مسیر سر صحبت را باز کردم و از احساسم و حال خرابم برای او تعریف کردم .

شادی طوری رفتار کرد که گویا منتظر شنیدن این حرف ها بود. او با همان غرور سنگین آب پاکی را روی دستان کم ریخت و گفت: ما با هم هیچ شانسی نداریم و اصلا من بعنوان یک مرد برای او جذابیتی ندارم .

دنیا روی سرم خراب شد،انگار گلویم را به شدت فشار می دادند .یک ماه بعد از این ماجرا شادی تقاضای انتقالی داد و به شهرمحل زندگی خانواده‌اش رفت و طوری رفتار کرد که انگار نه انگار که من چقدر در حق او لطف و محبت داشتم .

پس از رفتن شادی به یک باره شکستم و وقتی به خودم آمدم که در دام اعتیاد و افیون گرفتار بودم و شش ماه بعدش هم از محل کارم اخراج شدم. همسرم با بچه ها به شهرمان برگشتند و تقاضای طلاق داد و من هم هر شب را پیش یکی از دوستان معتادم به سر می کنم .

اما چند روزی است که تصمیم گرفته ام تا به زندگی معمولی برگردم و خودم و خانواده ام را نجات بدهم . امیدوارم همسرم یک شانس دیگر به من بدهد.